Er stond in Milaan-Sanremo geen maat op Mathieu van der Poel, zover was duidelijk. De kopman van Alpecin-Deceuninck kraakte nooit onder de ongelofelijke druk van Tadej Pogacar en maakte het af in de sprint. In de diverse mediamomenten na afloop stond Van der Poel stil bij een heel bijzondere editie, die al vanaf de Cipressa werd geopend. In de Leiderstrui hoorde het aan.
Van der Poel had in het flash interview al oog voor een heel bijzondere overwinning. Niet alleen was het de tweede in drie jaar voor hemzelf, Alpecin-Deceuninck schreef (na de zege van Jasper Philipsen in 2024) de derde op rij bij. 'Het is uniek', klonk het trots. 'Het is moeilijk te geloven. Ik was enorm gefocust op de overwinning. We wisten dat Tadej enorm sterk zou zijn. Zelf voelde ik mij heel goed, met name op het einde. In het begin ging het juist verschrikkelijk, door de regen en de koude. Toen we bij de kust kwamen, ging ik mij echter alsmaar beter voelen.'
Toen Tim Wellens en Jhonatan Narváez namens UAE Team Emirates de duimschroeven aandraaiden op de Cipressa kon Van der Poel mee, al was het bij momenten op het tandvlees. 'Ik wist dat Pogacar de sterkste was op de beklimmingen. Wat hij op de Cipressa deed, was indrukwekkend. Toen we uiteindelijk met zijn drieën waren, werkten we goed samen. We stonden immers alle drie op een podiumplek.'
'Mijn finish lag met Tadej eigenlijk op de Poggio', zei hij verder. 'Hij wilde mij natuurlijk lossen. Ik wilde zelf nog een counter plaatsen, maar hij was sterk genoeg om terug te keren.' In het sprintje legde hij Pogacar en de aangesloten Ganna er alsnog op. 'Zij wilden er een lange sprint van maken en dachten waarschijnlijk dat ik de sprint zo kort mogelijk wilde maken. Dus ik verraste hen door op 300 meter van de finish mijn sprint te lanceren. Ik voelde mij sterk genoeg om het tot de finish te vol te houden; het was de juiste tactiek.'
Lees verder onder de video.
Van der Poel: 'Het is een eer om met hen op het podium te staan'
Het podium van Milaan-Sanremo was zelden zo mooi. Van der Poel op het hoogste schavotje, Ganna ernaast en wereldkampioen Pogacar net als vorig jaar derde. 'Alleen het winnen van Milaan-Sanremo is al speciaal, maar om deze twee ongelofelijke coureurs te verslaan... Het is een eer om met hen op het podium te staan. Ik ben superblij', zo besloot hij op tv. In de persconferentie zei de Nederlander daar verder over: 'Ik ben heel blij en trots dat ik win. Ieder Monument is speciaal, maar deze misschien wel een beetje extra, door de manier waarop er is gekoerst.'
Alpecin-Deceuninck en Van der Poel koesteren de hegemonie in Milaan-Sanremo, die dus met een jaar werd verlengd. Echter geen gekke feestjes, want op 28 maart volgt alweer de E3. 'Ik vier dit niet op een speciale manier, gewoon lekker wat eten met de ploeg. Er komen nog belangrijke wedstrijden aan, al probeer je zo’n moment wel iets meer te vieren dan normaal. Het zal ook een keer stoppen, dus we moeten ervan genieten.'
Logisch ook, want Van der Poel gaf toe dat er best wat emoties in hem loskwamen na de finish. Dat had niet per se met de zege te maken, wel met een zware Tirreno-Adriatico en de eerste uren op zaterdag. 'De eerste drie á vier uur waren weer verschrikkelijk voor mij. In de Tirreno hadden we al de hele week regen en vandaag weer. Toen we de tunnel uitkwamen van de Turchino en ik zag de zon, was ik echt zo blij. De temperatuur ging omhoog, waardoor ik me beter en beter voelde langs de kust.'
Lees verder onder de foto
Van der Poel brengt ode aan 'indrukwekkende' Pogacar
'Het weer was ook één van de redenen waarom we die inspanning op de Cipressa konden doen met drie', vervolgde MVDP. 'De eerste uren zijn nooit de zwaarste, maar met zulke weersomstandigheden komt het in je systeem. Dat is zwaar voor het lichaam, wat het ook goed maakte voor het plan van UAE. Maar dat we slechts met drie over de top kwamen, verraste me. De Cipressa was ook het moeilijkste voor mij, het tempo was vanaf de voet al ongelofelijk met Wellens. Tot aan de top was het heel, heel zwaar, maar toen we naar beneden gingen, voelde ik dat de benen goed genoeg waren om te volgen op de Poggio.'
Hij draaide daarmee weer de nek om van Pogacar, die blijft wachten op winst in Milaan-Sanremo. 'Om eerlijk te zijn, had ik er wel vertrouwen in dat ik over de Poggio zou komen. De Cipressa was zwaarder, maar ik wist dat Tadej het daar ging proberen. Iemand lossen op de Poggio is heel moeilijk, helemaal omdat hij al zoveel had gegeven op de Cipressa. Ik voelde me vrij goed, maar je weet het nooit natuurlijk. Ik had vertrouwen dat ik kon volgen.'
Zo veel vertrouwen dat Van der Poel het net onder de top van de Poggio zelf nog probeerde. 'Ik probeerde solo te gaan, omdat je het nooit weet in een sprint als deze, na zo’n zware race. Pogacar is zeker niet langzaam en Ganna ook niet. Het gaat er in zo’n sprint ook vooral om wie de sterkste is, dus probeerde ik hem na zijn aanvallen wat te breken met een counter-aanval. Hij was sterk genoeg om te reageren. Wat Tadej op de top van de Poggio tegen me zei? Ik heb geen idee. Ik zat echt op de limiet, dus begreep er niks van, haha!'
Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)
Plaats reactie
0 reacties
Laad meer reactiesJe bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties