Evenepoel zette Vuelta naar z'n hand met monsterlijk verzet: 'Stress bij de mecaniciens!'

Remco Evenepoel won de Vuelta a España en de basis daarvoor legde hij in de eerste tien dagen. De jonge Belg van Quick Step-Alpha Vinyl was bergop ijzersterk, maar haalde vooral uit in de individuele tijdrit op dag tien. Ploegleiders Geert Van Bondt en Klaas Lodewyck stellen in Het Laatste Nieuws dat Evenepoel op die dag een monsterlijk verzet monteerde.

'Bij een eerdere parcoursverkenning hadden we ondervonden dat de wind in de eerste helft van de tijdrit - waarin het na 200 meter constant 1 à 2 procent in dalende lijn liep - lateraal in het voordeel blies. En eenmaal langs de kustlijn zelfs volle bak in de rug', zo zegt Van Bondt. Evenepoel kwam uiteindelijk met het idee om een groter verzet te monteren. "Ik denk dat het met een 60 te doen zal zijn", zo kreeg de ploegleiding te horen.

Een 60 - met zestig kroontjes vooraan een monsterlijk zwaar verzet - werd geregeld voor Evenepoel. 'Ik schrok. Zestig? Da’s wel een serieus verzet. Hij praatte erover met mecanicien Nicolas. De groepsets op onze fietsen lieten slechts voorbladen tot 58 toe. Nicolas ging op zoek naar een 60 en liet een speciale adapter maken', legt Lodewyck uit. Eén dag voor de tijdrit werd het materiaal naar Spanje gevlogen. Van Bondt: 'In de ochtend van de tijdrit heeft Remco er een eerste keer mee getest. Ik kan je verzekeren: stress bij de mecaniciens! Voor hetzelfde geld valt de ketting eraf of zo. Maar kijk: alles liep goed. Want waar boekte Remco zijn grootste tijdwinst? Jawel, in de eerste vijftien kilometer.'

Quick Step houdt aanvallen Evenepoel niet altijd tegen

Het was nog maar eens een treffend voorbeeld van hoe sterk Evenepoel is als atleet, zo beaamt ook Lodewyck. 'Remco’s volume en capaciteit, de wattages die hij trapt vergeleken met de concurrentie: zo heb je er niet veel. Hij is ook een gevoelsmens. Die stilaan wel weet tot waar zijn mogelijkheden reiken. Als hij dan eens over de boordradio meldt: "ik ga aanvallen!" moet je dat niet altijd willen tegenhouden. Want dan maak je je als ploegleider belachelijk. Loopt het mis? Soit. Geen man overboord. Zo heeft hij het graag. Wij zeggen ons gedacht. Hij ook. En we vinden elkaar in het compromis.'