Hoe bereid je een waaierslagveld voor? Terpstra beschrijft: 'Ik had die geodriehoek altijd bij me in de Tour'

Saint-Amand-Montrond. Die plaats zal voor altijd in de boeken staan als de plek waar een waaieretappe eindigde in een sprintje met een kleine groep, in 2013. Echte die hard wielerfans zullen zich die etappe goed kunnen heugen. Dinsdagmiddag komen we er terug voor een nieuwe etappe, een nieuwe, vlakke aankomst. Wordt het een gewone, doodnormale sprintersrit? Of krijgen we een hoop spektakel met de wind? Niki Terpstra blikte bij In het Wiel terug op die dag.

Allereerst: hoe liggen de kaarten vandaag? We rijden grotendeels richting het zuiden, en dan op het einde vooral richting het zuidoosten. Gedurende de dag zal de wind wat gaan draaien. Eerst waait deze grotendeels tegen, op het einde van de dag komt de wind steeds iets meer van de zijkant. De vraag is dan of het genoeg is, ook qua aanwezigheid van open stukken, om de boel aan gort te rijden. Gedurende etappe 7 zagen we even wat tumult, maar was er niet voldoende tijd en ruimte voor echte waaiers. Die kans is dus dinsdag opnieuw niet groot, al zal iedereen schrikken van de finishplaats van vandaag...

Hoe maak je een waaierplan? Terpstra legt uit!

Terpstra gaat in de podcast in op de bewuste etappe van elf jaar geleden. Het levert een mooie anekdote op. 'In de Tour van 2013 waren we hartstikke goed bij Omega Pharma Quick-Step. Mark Cavendish was onze sprintkopman, maar hij verloor steeds van Marcel Kittel, die in topvorm was. We wisten dat de wind een factor was in de dertiende etappe. Maar dan moest het niet weer een rechttoe-rechtaan sprint worden, dan zou Mark weer verliezen. We dachten: als we een plan maken, wellicht lukt het wel.'

En nu komt het. Een peloton het snot voor de ogen fietsen door te spelen met de wind? Dit heb je nodig, volgens Terpstra. 'Ik pakte het routeboek, de windapps en een geodriehoek erbij. Ik had die mijn hele loopbaan mee. Zat standaard in mijn tas. Ik begon wat dingen uit te rekenen en te tekenen met de route. Die geodriehoek was perfect, ik wist precies met alle streepjes waar de wind goed genoeg stond. En ook welk stukje omhoog liep en zwaar was.'

Samen met Gert Steegmans dacht hij het plan helemaal uit. 'We kwamen aan in de ploegbus en legden ons plan in punten uit. Er was gesproken met Belkin, en zij wilden het ook op de kant zetten. We besloten ons plan uit te voeren. We zaten op kop toen we gas wilden geven. We zaten er al heel lang, waardoor de verrassing later groter was. Eerder wat rustiger rijden. Toen besloten we na een dorpje gewoon vol door te trekken. We hoorden toen dat de ploeg van Kittel achteraan zat en vanaf toen was het in de hens', besluit Terpstra over de iconische dag in de Tour.