Hoole: 'Verdiende de trui, reed in tegenstelling tot Pascal de hele dag in de aanval'

Daan Hoole stond na de tijdrit ook op het podium van de wegrit op het NK wielrennen. De boomlange coureur luidde de beslissende aanval in, die enkel Pascal Eenkhoorn kon beantwoorden. In de sprint op de VAM-berg moest Hoole vervolgens het onderspit delven tegen Eenkhoorn.

‘Ik ben tevreden met hoe de wedstrijd ging, maar op een NK telt alleen de eerste plek; dat je die trui wint’, vertelt Hoole in gesprek met de NOS. Waar Eenkhoorn na afloop aangaf dat hij voelde dat hij de sterkste was, bevestigt Hoole dat: ‘Ik merkte toen ik met Pascal wegreed dat het beste er wel af was.’

Ook de druk vanuit de achtervolgende groep maakte dat Hoole in de slotfase niet écht het spelletje voor de zege durfde te spelen. ‘Normaal is Pascal een stuk sneller op zo’n sprintje. Steven (De Jongh, ploegleider, red.) zei nog wel dat ik in zijn wiel moest gaan zitten, maar toen ik zag dat ze kwamen dacht ik: als ik nu ga gokken wordt het sowieso lastig om te winnen en dan heb ik niks. Misschien had ik het anders moeten aanpakken; ik weet het niet.’

Hoole: 'Vind dat ik de trui had verdiend'

Desalniettemin reed Hoole een ijzersterke koers. ‘Absoluut, in het begin voelde ik me niet super – ik denk door de tijdrit – maar op een gegeven moment kon ik blijven gaan; ik ging maar niet kapot. Het was wel frustrerend toen we met vijftien man weg waren en de vijf jongens van Jumbo-Visma niet meereden. Ergens snap ik het wel, maar voor mij en de rest was het frustrerend’, aldus Hoole.

Uiteindelijk was de aanval van Hoole een beslissende voor het koersverloop in de finale. ‘Oscar (Riesebeek, red.) viel daarvoor aan op een klimmetje en toen zag ik dat iedereen naar de klote was. Ik kwam vervolgens met snelheid van achteren en probeerde het gewoon. Steven had via de communicatie ook al gezegd probeer nog maar aan te vallen, want in de sprint zou het lastig worden.’ Met twee podiumplekken reed Hoole een geweldig NK: ‘Zeker, met een derde plek in de tijdrit en nu tweede kan ik heel tevreden zijn.’

Toch kampt Hoole met gemengde gevoelens, zo blijkt uit een gesprek met het AD: ‘Ik ben heel tevreden, natuurlijk had ik graag die trui willen pakken en eigenlijk vind ik zelf dat ik dat had verdiend. De hele dag heb ik in de aanval gereden, dat in tegenstelling tot Pascal, die met een behoorlijk aantal ploegmaten in koers reed.’