Jan Ullrich klapt uit de school: 'Ik was schijndood', 'heb de hel voor mij gezien' en meer

De Duitse ex-wielrenner Jan Ullrich is in gesprek met WDR nog maar eens naar buiten getreden over zijn verleden. Ullrich gold jarenlang als dé ster van het Duitse wielrennen, maar viel na 2006 hard van zijn voetstuk door verschillende dopingzaken en allerlei andere perikelen. Inmiddels is hij weer aan de betere hand.

Ullrich bracht vorig jaar in samenwerking met Amazon de documentaireserie 'Der Gejagte' uit, waar hij in gesprek met WDR op terugblikt. 'De documentaire was een soort therapie voor mij. Nu kan ik er met mijn kinderen over praten, want het is toch onderdeel van mijn leven', doelt hij op de periode in het wielrennen waar hij onderdeel van was. Na zijn dopingbekentenissen was Ullrich jarenlang persona non grata in Duitsland, waardoor hij aan lager wal raakte.

De documentaire was er vooral om inzicht te bieden. 'Ik ben blij dat ik mezelf in die documentaire heb getoond, nu kan ik makkelijker doorgaan met mijn werk. Er werd veel gespeculeerd. Ik moest iets veranderen in mijn leven, dus besloot ik erover te praten. Dat was goed voor mij, de last werd minder en nu kan ik verder', aldus Ullrich. 'Om te bekennen, heb ik ook gewacht tot de bekentenissen van Lance Armstrong en anderen. Misschien was ik te zwak, ik wilde heel die mediastorm niet.'

Lees verder onder de foto!

Ullrich: 'Mensen moeten begrijpen dat doping in het systeem zat'

Hij lijkt zich dan ook tot het Duitse publiek te richten, dat de Tourwinnaar van 1997 jarenlang als dé boeman behandelde. 'Mensen moeten begrijpen dat doping in het systeem zat. De sponsors wisten alles. Ik zou het geen stilte noemen, maar ze betaalden me goed. Het was een wederzijdse afspraak om er niet over te praten', klonk het. Ullrich reed jarenlang voor het in het Duitse Bonn gevestigde Telekom/T-Mobile. 'Maar uiteindelijk heb ik ook een fout gemaakt en moest ik daarvoor boeten, door de boeman te zijn. Die rol moet ik ook op mij nemen.'

Toen Ullrich in 2006 in de problemen terechtkwam, ging het snel bergafwaarts. 'Ik ben in een diep gat beland en dat eindigde bijna in een catastrofe', aldus de Duitser, die bijna brak op het moment dat hij een vraag kreeg over zijn alcoholverslaafde vader. 'Ik dacht dat mijn moeder en trainer de vaderrol op zich namen, maar uiteindelijk heb ik gemerkt dat ik nooit een vader heb gehad.'

Dat hij zelf ook verslaafd raakte aan alcohol, was een gevolg van de ontstane situatie. 'Ik kon dingen goed verdringen en dat heb ik ook heel lang volgehouden. Uiteindelijk is het geëscaleerd, ook met de drugs en al die dingen. Uiteindelijk ben ik er door de liefde voor mijn kinderen weer bovenop gekomen, maar het kon ook niet dieper. Ik was schijndood, visueel heb ik de hel gezien. Toen heb ik gezegd: tot hier en niet verder. Of je bent volgende week dood, of je krijgt de boel nu weer op de rit. De kinderen gaven de doorslag', schetst hij.