'Il fenomeno' Van der Poel bewijst andermaal reclame te zijn voor de wielersport

Zo multifunctioneel zie je ze zelden: Mathieu van der Poel heeft in de eerste twee dagen van de Giro d'Italia laten zien dat de ronde voorlopig vooral om hem draait. Voor, tijdens en na de koers eist hij het gros van de aandacht op.

Het begon eigenlijk al voor de Giro: de Italiaanse koers mag op papier dan één van de minst aantrekkelijke startlijsten hebben in jaren, in de praktijk is daar niets van te merken. Toegegeven, voor de Nederlanders lezer - met al het schoon volk aan de start - voelt dit misschien wat anders dan de Belg.

'Onze Ferenc Puskas'

De RCS heeft met Van der Poel echter een troef weten te strikken die de Grande Partenza in Boedapest van woensdag tot en met zaterdag gekleurd heeft. In Midden-Europa zijn ze maar al te blij dat de laureaat van de Ronde van Vlaanderen voor 'hun' stad heeft gekozen. 'Wat Ferenc Puskas is voor ons, moet Mathieu van der Poel voor jullie Nederlanders zijn', vertrouwde een groepje Hongaren me toe.

Want dat hij zijn stempel op de koers heeft gedrukt, is wel duidelijk. Als topfavoriet trok hij naar rit één, letterlijk iedereen keek naar hem, maar Van der Poel liet zich niet opjagen en zette zijn spurt op het perfecte moment in. Winst, ondanks een ongelofelijk sterke Biniam Girmay.

Tijdens de tijdrit sprak ik Steven De Neef aan, ploegleider van Intermarché-Wanty-Gobert. 'Jullie deden alles goed', was het compliment. De Neef glimlachte en zei meteen: 'Zeker, maar Biniam en wij weten ook door wie we geklopt zijn', verwijzend naar de machtsspurt die Van der Poel tentoonstelde.

Bij EOLO-Kometa (Italiaanse ploeg van Alberto Contador en Ivan Basso) beschreven ze de machtsexplosie van de kopman van Alpecin-Fenix als volgt: 'De Giro begon in de naam van Van der Poel, het fenomeen.' Zelf is VDP echter niet zo van de benamingen, hij houdt het liever bij hard fietsen, hard uitputten en lol maken. Zoo bewezen zowel de onderonsjes met ploegmaat Oscar Riesebeek (tijdens de rit) en Tom Dumoulin (tijdens en na de rit).

'Ik heb slechts één keer op de tijdritfiets gereden'

Voorafgaand aan de Giro vroeg ik hem: 'Hoe voelt de tijdritfiets aan?', verwijzend naar de training van 57 kilometer die hij maandag deed op dat ros. Een vraag die hij waarschijnlijk wel aan had zien komen, zo verraadde zijn glimlach. Elke training van de Nederlander is nieuws, simpelweg omdat het zo vaak bere-interessant is.

Van der Poel antwoordde met een excuus(je). 'Ik heb er slechts één keer op gereden', zo zei hij. 'Vorig jaar in de Tour de France ging dat heel goed (Van der Poel werd toen vijfde in de tijdrit, red.), en die positie op de fiets is nog altijd min of meer hetzelfde. Misschien zou ik er meer werk van moeten maken', gaf hij toen al een voorzet.

Zijn ploeg Alpecin-Fenix had er - na de glorieuze zege van Van der Poel op vrijdag - overduidelijk meer werk van gemaakt. De roze Canyon-fiets van de Nederlander eiste voor de start van de tijdrit al alle aandacht op, evenals de verkenningfilmpjes van zijn persoon.

Uiteindelijk kwam hij op die bolide luttele secondes tekort op de dagzege, maar andermaal bewees hij een natuurtalent van bovengemiddelde proporties te zijn. Het geluidssalvo op de Szentharomtag tér verraadde daarnaast de voorkeur van het Hongaarse publiek: eensgezind voor de roze man. Levende reclame voor de wielersport.

Resumé: Van der Poel is Hot and Hungry in Hungary, zo kun je wel stellen. And the show goes on and on.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)