Kritiek op Nederlandse ploeg: 'Zelf tellen', 'motards met borden' en 'geen communicatieplan'

De olympische wegrace in het wielrennen bij de vrouwen maakt tongen los, zover is duidelijk. Anna Kiesenhofer won na een solo, maar gesprekonderwerp nummer één was na afloop toch vooral het Nederlandse team. Hoe lieten zij het zover komen dat er een onbekende Oostenrijkse met het goud aan de haal ging? Op Twitter werd er na de race volop kritiek geuit, en hier en daar een beetje meegeleefd.

Hoe was het mogelijk dat Annemiek van Vleuten zilver pakte, maar dacht dat ze goud won? Hoe was het mogelijk dat de kopgroep (met daarbij winnares Kiesenhofer) elf minuten kreeg? En hoe was het mogelijk dat er kennelijk maar vrouwen waren die niet wisten dat er nog eentje voor reed? Het zijn de meest gestelde vragen op social media, waar enkele prominente namen zich mengden in de discussie.

Verantwoordelijkheid bij de rensters?

Zo vindt Alex Dowsett, renner bij Israel Start-Up Nation, dat het de verantwoordelijkheid was van het peloton om bij te houden hoeveel er nog vooruit waren. 'Er is een verantwoordelijkheid als je zonder radio's rijdt', zo schrijft hij. Oud-renner en journalist Brian Smith wijst erop dat er wel degelijk sprake was van communicatie vanuit de organisatie. De Brit ondersteunt zijn uitspraken met foto's uit de koers, waarbij de organisatie middels een auto en motard met bord voor en naast het peloton reed in de finale.

Daar wijst ook de Franse journalist Seb Piquet op als hij een geaggiteerde tweet van renster Lizzy Banks voorbij ziet komen. 'Een gebrek aan informatie op de borden', noemt ze het. Piquet is het daar niet mee eens. 'Er reden twee motards met borden mee, één bij de kopgroep en één op kop van het peloton. Zij gaven iedere drie à vier minuten de verschillen door.'

Dat stelt ook de Poolse journalist Pawel Gadzala, die een fragment van vijftien kilometer voor de finish heeft stilgezet, om aan te tonen dat er een motard bij het peloton was met een bord. Oud-renner en wieleranalist Danny Nelissen wijst in een tweet zelfs op het feit dat het peloton de solo-onderneming van Kiesenhofer zelf had kunnen aanschouwen op het circuit in de finale. Op de foto is inderdaad te zien dat het peloton en Kiesenhofer langs elkaar reden.

Kritiek op stafleden: 'Dan moet je een communicatieplan maken'

Anderen leggen de verantwoordelijkheid ook voor een groot deel bij de stafleden. Want volgens onder meer Michael Boogerd en sportwetenschapper James Spragg waren er wel degelijk manieren geweest om dit scenario te voorkomen; voor én tijdens de wedstrijd. 'Als je weet dat je geen radio's hebt, moet je een communicatieplan maken', aldus Spragg.

Daar sluit oud-renster Katherine Bates zich bij aan. Ze vindt het zelfs een zwaktebod dat er na afloop zo op het gebrek aan communicatie werd gespeeld. 'Ook als het waar is, is het een onacceptabel excuus. Ze hebben stafleden aan de kant, in de auto en ze kunnen zelf tellen. Ze zouden de winnares beter respecteren.'

Begrip voor chaos na koers zonder radio's

In de golf aan kritiek zijn er ook geluiden van steun en begrip voor de Nederlandse ploeg. Jonathan Vaughters, ploegbaas van EF Education-NIPPO stelt dat het niet zo gek is dat er chaos ontstond door het rijden zonder radio's. 'Rensters rijden zo'n zeventig dagen per jaar met radio's en dan worden die op één magische dag opeens weggenomen', zo klinkt het.

Vaughters snapt ook heel goed dat niet alle verschillen die wel werden doorgegeven op borden zijn gespot door de dames. 'Je moet het aflezen van een geschreven bordje achterop een motorfiets, op 100 meter afstand, terwijl je hartslag maximaal is. Wat zou er fout kunnen gaan? Voor mensen die zeggen dat de koers zonder radio's spannender is, dat klopt. Het is ook spannender vliegen als je een moertje weglaat uit de motor van een vliegtuig. Chaos staat niet altijd gelijk aan betere koers, het is alleen chaotischer.'