Het verhaal achter Strava-held Jack Burke, die Lemmen achterna wil: 'Je moet hier iets mee!' Wielrennen
Wielrennen

Het verhaal achter Strava-held Jack Burke, die Lemmen achterna wil: 'Je moet hier iets mee!'

Het verhaal achter Strava-held Jack Burke, die Lemmen achterna wil: 'Je moet hier iets mee!'

Zonder meer was hij de afgelopen weken één van de meest besproken figuren uit het wielrennen. Niet vanwege een jaar vol zeges of een opmerkelijke transfersoap, maar omdat Jack Burke op enkele befaamde bergen Strava-records uit de boeken reed en begon op te vallen in het wereldje. Wie is hij? En wat is zijn verhaal? In de Leiderstrui sprak met de goedlachse Canadees en tekende zijn bijzondere verhaal, alsmede zijn hoge ambities, op. ‘Ik droom nog altijd van het rijden in de WorldTour.’

We spreken Burke vanuit zijn woning in het Stubaital, nabij Innsbruck. In die regio vindt ieder jaar de Ötztaler Radmarathon plaats, zo’n beetje de zwaarste en langste Gran Fondo voor toerrijders. Hij won er al twee keer, wat zijn klimkwaliteiten tekent. Burke is verder bij fanatieke volgers bekend als de man achter het boek How to become a pro cyclist. Hij was al (semi-)prof, kende meerdere zware blessures en probeert zich opnieuw terug te vechten naar de bovenste regionen van het wielrennen. De Canadees heeft daarbij één groot doel: de hoogste fietsdivisie halen.

Op de dag dat we Burke spreken, zit er geen nieuwe KOM-poging in. Inmiddels is hij er wel een beetje klaar mee. ‘Ik ben weer terug in mijn eigen Alpen, in Oostenrijk. Het fietsseizoen is wel klaar, dus voorlopig neem ik even rust. Het begon ook behoorlijk koud te worden. Tijdens mijn poging op Alpe d’Huez was het een graad of tien in het dal, maar bovenop vroor het en lag er sneeuw. Ik moest aan iemand anders vragen om mijn helm af te doen, want dat lukte mij zelf niet meer.’ Op de vraag of Burke niet veel sneller had gekund in de zomer, antwoordt hij bevestigend. ‘Maar het liep nu eenmaal zo.’

Lees verder onder de foto

jack burke 2
De KOM-jacht begon voor Burke op de top van de besneeuwde Stelvio

KOM-missies geboren uit pure frustratie bij Burke: ‘Na die Zwift-uitdaging was ik zó pissig’

Hoe zit dat dan precies? Wie de reeks aan records van de 29-jarige klimmer ziet, denkt haast dat hij het erom doet. Burke ontkent dat. ‘Planningsgewijs zat het seizoen er qua races op. Ik trainde wel, voor een deelname aan de Zwift Academy, daar wilde ik me proberen te bewijzen’, vervolgt hij over zijn missie om weer prof te worden. ‘Dat liep uiteindelijk mis, ik haalde daar helaas de selectie niet. Ik was zó pissig, dat ik alles van me af wilde fietsen. Daar komen eigenlijk die records vandaan. Ik wilde laten zien wat ik daadwerkelijk kan, en bewijzen dat ik die Academy zeker aan zou moeten kunnen. Toen vond ik in het rijden van die KOM’s een mooie uitdaging, in de richting van het skiseizoen.’

Inmiddels heeft hij, binnen enkele weken, op de Stelvio, de Mortirolo en dus op Alpe d’Huez de snelste tijd te pakken. Dankzij die records is Burke in het offseason een van de hoofdgesprekken in het wielrennen geworden. Die aandacht is mooi meegenomen, het verandert niets aan de mindset van de Canadees. ‘Weet je, ik droomde al van het profwielrennen sinds mijn veertiende. En het is in feite al gelukt.’ Want Burke weet van wanten. Hij lijkt een vreemde eend in de bijt met zijn Strava-strapatsen, maar heeft in het verleden mooie resultaten gehaald bij continentale ploegen. Zo reed hij bij Vorarlberg en Leopard en werd hij bijvoorbeeld eens vierde in Tour du Jura. Ook liep hij in het verleden kort stage bij het toenmalige BORA-hansgrohe.

‘Mensen stellen inderdaad de vraag aan mij: waarom zijn je waarden en prestaties nu zo goed? Nou, dat waren ze twee jaar geleden ook al. In 2019 en 2021 waren ze zelfs al beter dan ze nu zijn. Het heeft alleen behoorlijk tegen gezeten.’ Burke raakte betrokken bij een ernstige botsing en liep serieus hoofdletsel en andere heftige blessures op. ‘In de winter naar 2023 had ik het ongeluk. Dat heeft me teruggeworpen als renner. Ik zat relatief snel weer op de fiets, maar ik merkte lange tijd dat ik trager reageerde tijdens trainingen, concentratie was lastig. Het was zoals een lange, slepende hersenschudding. Ik dacht wel: wat is er nou mis? Gaat dit wel over?’

Lees verder onder de foto

jack burke 1
Jack Burke na zijn tweede zege in de prestigieuze Ötztaler Radmarathon

Klimrevelatie liep al stage bij BORA-hansgrohe: ‘Sinds 2021 is de sport versneld’

Na de zware val kwam de profmissie van Burke in de knel. ‘Nu gaat het beter, zo’n twee jaar later. Maar sinds het najaar van 2022 heb ik eigenlijk zonder plan gefietst.’ Even had Burke er daarom wel vrede mee, WorldTour-prof worden zou bijna onmogelijk zijn. Zijn revalidatie kostte ook een hoop geld. ‘De acceptatie dat het klaar was met mijn ambities was er wel, ja. Ik had er alles aan gedaan. Ook zag ik sinds 2021 een versnelling in de sport. Wie niet meer bij de onder-23 én op continentaal niveau fietst, kan bijna de stap naar de top niet meer maken. Vroeger kon dat in stapjes nog wel. Nu lukt het jongens vanuit de pro-continentale teams nog, maar dat is die tussenstop die wel nodig is.’

Het is frustrerend, al heeft de man in kwestie wel een verklaring voor de situatie. ‘De focus ligt zó op de jeugd, dat de beloftenploegen van de WorldTour al bijna zelf een WorldTour-niveau hebben. In dat circuit opvallen als bijna-dertiger, is zó lastig.’ Burke besloot zijn topprestaties op de cols dan maar op Strava te zetten, in het kader van dat ene doel dat hij nog altijd heeft, al deed hij het ook voor de lol. ‘Ik uploadde mijn resultaten van enkele amateurwedstrijden die ik reed op Strava, gewoon, omdat ik dat leuk vond voor mijn vrienden. Enkelen van hen koersen in de WorldTour en zeiden: "maat, je moet hier echt wat mee. Je moet dit opsturen naar teams".'

En dat heeft tot beweging geleid. ‘Inmiddels zijn er vier WorldTour-teams met wie ik contact heb gehad. Die vragen dan om mijn waarden en die geef ik dan ook zeker. Ploegen zien wel: de motor is goed genoeg. Het gaat om de andere facetten.’ Want met waardes alleen, redt niemand het. ‘Uiteindelijk gaat het om hoe je racet. En dat is het lastigste punt. Als je dan op ProCyclingStats kijkt, vraag je je af waar de resultaten van mij zijn. Ik werd ook vaak opgesteld in niet-klimkoersen die me niet lagen en waarin ik me lastig kon bewijzen. En dat is het frustrerende. Koersen voor kleinere teams, waarin je veel meer op eigen voorzieningen bent aangewezen. Mij aannemen op basis daarvan is een risico. Gaan ploegen mij dan vastleggen op basis van die waarden?’

Lees verder onder de foto

jack burke 3
De waardes en gegevens van Burke gedurende zijn KOM-poging op de Mortirolo

Burke ziet ‘inspirator’ Lemmen en bespreekt reacties op Pogacar-uitspraak: ‘Natuurlijk is dat een grap’

Bovendien wijst Burke op het leeftijdsaspect. ‘2022 had eigenlijk het jaar moeten zijn. Ik zou de Ronde van Opper-Oostenrijk rijden, net als de Sibiu Tour en de Ronde van Slovenië. In die eerste koers was ik herstellende van een blessure en werd ik zesde. Dat is echt niet slecht, maar niet interessant voor grote teams. In Slovenië won Tadej Pogacar en was de rest nergens. De Sibiu Tour zette mijn ploeg een streep doorheen. Dat waren dan je kansen voor het seizoen als klimmer. Dat zijn de gekke dingen bij de conti-teams, de onregelmatigheden.’ Een echte kans om op te vallen als potentiële topper en zo gezien te worden, bleef voorlopig uit.

Bart Lemmen, doet die naam niet aan het traject van Burke denken? De hoofdrolspeler zelf ziet de gelijkenissen, maar ook de verschillen. ‘Hij is zeker een inspiratiebron. Een ongelooflijk verhaal, petje af. Hij kwam pas later in de sport, en ik probeer het al sinds mijn jeugd. Wat bij hem opvalt, is dat hij wel die tussenstap heeft gemaakt.’ Lemmen koerste voor VolkerWessels en maakte daarna de stap naar het pro-continentale Human Powered Health, waar hij zich kon bewijzen in iets grotere koersen. ‘Vanuit het continentale niveau in één keer naar de WorldTour, kan bijna niet. Van het pro-continentale niveau af, gaat het makkelijker. Die ploegen bestaan echter nauwelijks meer, mede vanwege de focus op de jeugd in die categorie.’

Burke stipt de volgens hem cruciale verschillen aan. ‘Het gaat dan niet eens om loon, maar om hoe goed alles geregeld is. Er is een goede staf, een mecanieker, materiaal van de ploeg. Er zijn écht goede kansen om jezelf in grotere wedstrijden te showen, ga zo maar door.’ In 2025 wil de Canadees zich storten op wat gravelkoersen en cross-countryracen. ‘Maar verder ga ik gewoon door met wat ik doe. De KOM’s waren ook geen doel, bijna meer een schitterend ongeluk. Het was leuk dat het lukte, maar ik blijf altijd bij mijn doel: ik wil gewoon nog steeds naar die WorldTour.’ Men moet, zo zegt Burke zelf, zeker in acht nemen dat hij niet uit de hoogte wil overkomen. ‘Mensen werden heel serieus toen ik zei dat ik Pogacar wel wilde uitdagen op de Madone-klim, maar dat is een grapje, hè. Natuurlijk kom ik daar niet bij in de buurt.’

Lees verder onder de Instagram-post

Burke vertelt op zijn Instagram-pagina meer over de weg naar de wielertop

KOM-koning Burke droomt van Tour in Sepp Kuss-rol: ‘Daarna de Giro en ook de Spelen’

Zijn droom geeft Burke dus zeker nog niet op. Hij is fit, weet wat hij kan en heeft met zijn records een momentum te pakken. Mocht het ooit zo ver komen, welke rol ziet hij voor zichzelf weggelegd in het peloton? ‘Wedstrijden winnen zou voor mij lastig zijn. Voor mij zou de ideale rol zijn om een van de laatste knechten te zijn in bergritten.’ Een soort Sepp-Kuss-rol, dus? ‘Zo kan je dat zeggen ja, voordat een kopman die het af kan maken, aan het werk kan. Ik zou natuurlijk ooit graag de Tour de France rijden. Daarna de Giro, dan de Spelen.’ Wie weet, als er een WorldTour-ploeg nog een plekje over heeft, dat de droom van Burke werkelijkheid kan worden. Aan de passie, werkethiek en de waarden van de topklimmer kan het alvast niet liggen.

Voor iedereen die droomt van een kans in de topsport, haalt hij enkele tips uit zijn boek naar voren en benadrukt hij zijn eigen drijfveer: genieten. ‘Ik ben ooit gewoon begonnen met vragen stellen aan grote renners, hoe ik een betere renner kon worden. Daar kreeg ik best wat antwoorden op. Niet van trainers of coaches, gewoon van renners die gestopt waren. Die krijgen veel berichten, maar op serieuze kinderen of jongeren reageren ze écht meer. Ik ging op zoek naar een team van mentoren. Je hebt geluk, kansen en talent nodig. Vooral die kansen zijn belangrijk en daar moet het mee zitten. Daarnaast moet je er vooral van blijven genieten. Dat is mijn reis: ik geniet ervan, daarom probeer ik het nog steeds en daarom is de reis het waard. Of het nu lukt of niet, ik geniet ervan.’

4 claps
3 bezoekers

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws