Met zijn dropper post zorgde Matej Mohorič voor een grote sensatie. Mede dankzij deze technische innovatie was hij in staat om de prestigieuze klassieker Milaan-Sanremo te winnen. De Sloveen wil in 2023 graag opnieuw stunten, maar dan in Parijs-Roubaix. Zo heeft zijn ploeg volgens hem 'qua materiaal een klein concurrentievoordeel'.
In gesprek met het Sloveense SIOL blikt Mohoric terug op zijn seizoen. 'Het meest klinkende succes was het winnen van mijn eerste Monument: Milaan-Sanremo. Dat is altijd mijn droom geweest. De naarste periode was de slechte prestatie in de Tour de France. Uiteindelijk bleek dat ik behoorlijk ernstige gezondheidsproblemen had tijdens de race. Ik kwam tegelijkertijd over de ziekte van Pfeiffer en Covid-19 heen.'
Ondertussen is de coureur van Bahrain Victorious volledig hersteld en is hij in training voor het nieuwe seizoen. 'Er zijn veel details waar ik aan kan werken om te verbeteren. Die kunnen me naar een hoger niveau tillen. Feit is wel dat iedereen daar mee bezig is in de winter. Stil blijven staan en kijken naar prestaties uit het verleden zullen je niet helpen, want het niveau in het peloton gaat elk jaar omhoog.'
Mohoric wil vlammen in Parijs-Roubaix en zoekt naar technisch voordeel
Met Milaan-Sanremo is zijn eerste Monument afgekruist. SIOL vraagt wat de volgende is op zijn lijstje, en stuurt richting Parijs-Roubaix. Daar is Mohoric het wel mee eens. 'Ik kijk er echt naar uit om terug te gaan naar de Hel van het Noorden. Ik was dit jaar heel goed, maar uiteindelijk kwam er geen topresultaat. Volgend jaar zal ik vastberaden zijn.' Of hij nog een leuke technische innovatie heeft voor die wedstrijd, kan Mohoric niet zeggen, al houdt hij de mogelijkheid wel open. 'Ik denk dat Bahrain Victorious misschien wel de beste materialen heeft gebruikt. Ik zou zeggen dat we een klein concurrentievoordeel hebben.'
In 2021 won Sonny Colbrelli het Franse Monument namens de ploeg uit het Midden-Oosten. Hij is noodgedwongen gestopt met koersen, door hartproblemen. 'Dit soort verhalen doen pijn, maar in het geval van Sonny des te meer, omdat we hele goede collega's zijn. We waren meestal kamergenoten. Het is moeilijk te accepteren. Hij heeft nog niet geaccepteerd dat hij niet meer met ons kan racen, of hij heeft er in ieder geval moeite mee. Wel blijft hij waarschijnlijk betrokken bij ons team. Dit is het leven. Je moet de dingen waarderen zoals ze zijn, want je weet nooit wanneer het zal eindigen.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties