Okselfrisse Thibau Nys blijft door 'tactische fouten' zitten met superbenen: 'Vet is nog niet van de soep'

Het contrast kon eigenlijk niet groter: terwijl wereldkampioen Axel Laurance spugend over z'n fiets hing van vermoeidheid, kwam Thibau Nys met de mond dicht op het gemakje over de streep. De Belg had naar eigen zeggen een superdag, maar liet zich met de Belgen het kaas van het brood eten bij het WK op de weg voor beloften.

'Ik ben een beetje ontgoocheld, omdat ik het idee had dat ik mijn beste benen nog moest bovenhalen om finale te rijden', lacht hij bij HLN als een boer met kiespijn. 'Het vet is nog niet van de soep, ik had een heel goed dag. Tactisch hebben we alleen een aantal fouten gemaakt, waardoor we achter de feiten aan hollen. Ik heb gedaan wat ik moest doen, maar je hebt niet alles in de hand. Dat is jammer.'

Daarmee doelt Nys vooral op de groep van negen die al vroeg vertrok. Daar zat ook de uiteindelijke wereldkampioen bij, en veel renners die ook finale reden. België had juist geen enkele man vooraan, de hele dag niet. 'We missen sowieso in het begin al die vroege vlucht, maar het was niet aan mij om daar al mee te gaan. Aan de andere kant: ik heb die vlucht wel zien vertrekken. Zonder communicatie weet je alleen niet waar de rest zit en ik was al eens meegesprongen. Ze gaan mij toch niet laten rijden, uiteindelijk schieten we gewoon te laat in actie op het lokale circuit.'

Van Thibau Nys had WK wel iets zwaarder gemogen

Alec Segaert reed uiteindelijk nog weg, maar kwam in een derde groepje binnen. Nys werd in een pelotonnetje 27e. 'Ik ben ontgoocheld, maar het is ook niet zo dat ik hier de hele nacht van ga wakker liggen. Het is een gemiste kans, maar ik heb geen grote fouten gemaakt. We moeten alles op een rijtje zetten en nakijken waar ik misschien iets heb laten liggen.'

'Ik had wel het idee dat ik bij de beteren hoorde, maar de prikken kwamen vaak op momenten dat het nog niet lang heel hard ging', zegt hij dan nog. 'Er is nooit een hele ronde lang een strak tempo gereden, waardoor ik nooit het gevoel heb gehad dat het het juiste moment was om te gaan prikken. Dan is het heel moeilijk om weg te komen, het ging gewoon niet hard genoeg.'