Onzichtbare Pogacar onderstreept oortjes-conclusie Van Aert: 'Daardoor werd het heel chaotisch'

Tadej Pogacar ging na zijn overwinning in de GP Montreal als één van de topfavorieten van start op het WK wielrennen, maar werd in Australië - net als de rest - overklast door Remco Evenepoel. De Sloveen kwam geen moment in de wedstrijd, hoewel zijn land met Jan Tratnik wel net naast een medaille greep. Hij werd net voor de finish ingehaald door Christophe Laporte. Michael Matthews, Wout van Aert en co.

Pogacar liet zichzelf enkel in de openingsfase zien, toen hij meetrok met de Fransen op Mount Keira. Op de eerste beklimming van Mount Pleasant bepaalde hij vervolgens het tempo, om daarna te beseffen dat het nog een lange onderneming zou worden. En dus liet hij zich samen met de anderen weer uitzakken naar de grote groep, wat direct zijn laatste wapenfeit was.

Na afloop stond hij teleurgesteld de Sloveense pers te woord. 'Ik wist niet eens voor welke plaats we aan het vechten waren', klonk het. Daarmee onderstreept hij de woorden van Wout van Aert, die stelde dat racen zonder oortjes 'een drama' is. 'Daardoor werd het heel chaotisch. Ik wist niet waar Jan (Tratnik) was, maar plots zag ik hem. We staan met lege handen, maar het was een vreemde koers. Ik vond het heel lastig om zonder oortjes te koersen', vervolgt Pogacar.

'Dit is niet waar we voor gekomen zijn', concludeert de nummer negentien van het WK. 'De benen zijn prima aan het einde van het seizoen, maar ik ben teleurgesteld. Ook omdat ik niet beter sprintte voor een medaille', aldus de tweevoudig Tourwinnaar.

Lees verder onder de foto.

Tratnik: 'Dacht dat ik de tweede plaats al had'

Tratnik baalde ook na afloop. 'De race was dertig meter te lang. Ik ben erg teleurgesteld, daar ik al vaker dicht bij zo'n succes ben geweest. Ik wist eerlijk gezegd niet eens dat er een grotere groep achter me zat, ik dacht dat ik de tweede plaats al had. Maar toen begonnen ze plots te sprinten', legt hij uit.

De Sloveen, die volgend jaar naar Jumbo-Visma trekt, richtte zich naar eigen zeggen niet op Remco Evenepoel. 'Ik wist dat hij de sterkste zou zijn in de kopgroep, dus ik heb me niet eens op hem gefocust. Mijn eigen tempo rijden: dat was een betere optie, maar uiteindelijk is het helaas net niet gelukt.' Tratnik werd uiteindelijk twaalfde.