Quinn Simmons was dinsdag in de derde etappe van de Vuelta a San Juan de surprise van de dag. De 21-jarige Amerikaan van Trek-Segafredo verraste op het finalecircuit met een late uitval door de binnenbocht, alvorens hij niet meer werd teruggezien. Een grootse overwinning, zo beaamt hij na afloop in een persbericht van zijn ploeg.
Simmons sloeg pas in de allerlaatste kilometer toe. Hij wachtte en wachtte, totdat hij het juiste moment koos om de sprintersploegen volledig te desorganiseren. 'Het belangrijkste van deze overwinning was dat de jongens hard hebben gekoerst vandaag. Toen ik vanochtend opstond, had mijn coach een video gestuurd met de overwinning van Zdenek Stybar van vorig jaar, op precies dezelfde manier. Ik vertelde mijn kamergenoot Mathias (Vacek, red.) dat ik zou winnen als hij me naar hetzelfde punt zou brengen.'
Simmons koos punt om aan te vallen al in de ochtend
Over dat punt om aan te vallen was dus nagedacht, heel goed zelfs. Simmons wist precies waar hij wilde aanvallen. 'Dat punt hadden we vanochtend al gekozen, nadat ik met mijn coach en de renners van de ploeg had gesproken. Ik weet wat ik fysiek aan kan en voor zo'n korte inspanning ben ik één van de beste renners die er is. We moesten het dus op die manier doen.'
De zege is een opluchting, en een teamprestatie. 'Vanaf dertig kilometer van de streep zaten we als ploeg in positie en het is speciaal om dan op zo'n manier te winnen. Voor een renner zoals ik zijn er niet veel mogelijkheiden, ik win geen sprints of een grote bergetappe. Je moet de etappes hard maken en in finales aanvallen. Ik heb de ploeg één ding beloofd dit jaar en dat is dat ik meer races wilde winnen, omdat die zeges vorig jaar uitbleven. Ik ben dus al honderd procent beter.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties