De botsing op training van Remco Evenepoel gaat toch als een schok door het peloton. De Belgische klassementsrenner is behoorlijk gehavend en moet waarschijnlijk al gaan schaven aan zijn programma voor 2025. Het blijkt maar weer dat renners niet alleen in koers, maar ook op training risico lopen op valpartijen en ongelukken. HLN zocht uit hoe vaak dat eigenlijk gebeurt. 'Minstens een keer per jaar word ik aangereden.'
In gesprek met de krant gingen Oliver Naesen en Tim Merlier in op de trainingen, die ze als steeds onveiliger ervaren. 'Ik maak dat soort dingen helaas elke dag mee. Soms meermaals. Tijdens dezelfde training vandaag ben ik ook een keer op het trottoir gesprongen. Uit voorzorg, ik ben ‘limiet paranoia’ geworden in het verkeer: iedereen in het peloton heeft al kennissen, vrienden en collega’s moeten begraven', geeft Naesen heftig aan.
Lees verder onder de foto
Naesen en Merlier geven voorbeelden: 'Vandaag nog ging het bijna mis'
Op woensdag ging het voor Naesen nog bijna mis. 'Ik trainde met Dries De Bondt, we stopten voor een blinde T-splitsing. We wachten, en er stuurt gewoon een auto de weg in op onze helft. Hij kon nog maar net stoppen.' Hij demonstreert verder, op pijnlijke wijze: 'Het wordt steeds gevaarlijker. Ik word elk jaar minstens één keer aangereden. In het beste geval is dat een auto die je even raakt met zijn spiegel. Maar je kan gewoon geen wielercarrière meer maken zonder ongeluk', aldus de veteraan van Decathlon AG2R La Mondiale.
Tim Merlier heeft maatregelen genomen. 'Ik denk heel vaak: jeetje, dit ging wéér maar net goed.' En dat ligt dan niet aan de auto's die hij tegenkomt. Meestal moet hij zelf voor de veilige situatie zorgen. 'Vaak heeft het te maken met onoplettendheid, daarom probeer ik de drukste plekken te vermijden: grote steden als Gent en Kortrijk, waar veel mensen willen parkeren of snel een winkel binnen en buiten willen. Ik rijd liever langs binnenwegen, of langs een kanaal. Of ik fiets richting Wallonië, waar het toch iets kalmer is. Ik vermijd ook de spitsuren.'
De spurter en ploegmaat van Evenepoel bij Soudal Quick-Step let dus bewust op het terrein waar hij traint. Het lijkt wel de wereld op z'n kop. 'Ik heb zelfs signalen op mijn fietscomputer. Daarmee kan ik op tijd de graskant insturen als er een voertuig met hoge snelheid insturen. Naesen en Merlier zijn het wel eens: risico blijft er altijd. 'Een postbode moet nu eenmaal constant in- en uitstappen, dat is de job. Niemand doet zoiets expres.'
Plaats reactie
0 reacties
Laad meer reactiesJe bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties