Ten Dam behandelt de 'Monument-discussie' rondom Strade Bianche: 'Dan komen er zes mensen over de finish'

Het is een vraag die in het wielrennen regelmatig terugkomt: welke wedstrijden zijn het belangrijkst? En bovenal: moeten we ooit willen tornen aan het feit dat er maar vijf Monumenten zijn in de koers? De status van Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije lijkt onomstotelijk, maar hoort de Strade Bianche daar misschien wel bij? In de Live Slow Ride Fast podcast werden er de nodige woorden aan gewijd.

De koersorganisatie liet het voorafgaand aan de Strade Bianche al doorschemeren: zij willen een monument zijn en daarom was er gekozen voor een extra lus van dertig kilometer, waardoor het totaal boven de 200 uit kwam. Deze afstandsverlenging leek de koers niet ten goede te komen: de beslissing viel juist eerder. Tadej Pogacar ging op de strook van Sante Marie en kwam met minuten voor op de rest van het veld. Laurens ten Dam en Stefan Bolt denken er het hunne van.

Ten Dam had gehoopt op Roglic, Van Aert en Van der Poel: 'Dan krijg je een ander gevoel'

'Alle Monumenten zijn 260 kilometer of langer. Maar vaak heb je in Vlaanderen of Roubaix de eerste 100 kilometer gewoon betonondergrond of asfalt', opent Ten Dam het debat. 'Als je deze koers 260 maakt, dan finishen er denk ik maar zes mensen', stelt Bolt gekscherend. Dat met in ogenschouw genomen dat de Strade Bianche al vanaf het begin onverharde stroken opzoekt en er dus geen tijd is om even warm te draaien. 'De eerste strook ligt al op tien kilometer.'

De wedstrijd verlengen puur en alleen voor het toekennen van de status 'Monument' is dan ook geen goed idee, vinden de mannen. Ook zagen de heren niet per se een monumentale voorstelling op de mat komen, buiten natuurlijk de solo van Pogacar dan. 'Het is jammer dat niet een Van der Poel, Van Aert en Roglic er nog even achteraan kwamen. Dan heb je een heel ander gevoel bij deze wedstrijd.'