Wout van Aert heeft de koninginnenrit van de Tour of Britain op zijn naam geschreven. Op een zeer steile slotklim die deed denken aan de Muur van Hoei was de renner van Jumbo-Visma de winnaar na een zinderende sprint met Julian Alaphilippe. Michael Woods werd derde. De Belg nam tevens de leiderstrui over van Ethan Hayter,
De vierde etappe van deze Tour of Britain mocht de koninginnenrit genoemd worden. Over een parcours van 210 kilometer moesten bijna 3000 hoogtemeters overwonnen worden. Nadat de renners klimmen van drie kilometer aan zes procent en bijna tien aan 4,6 procent voor de kiezen kregen, lag het zwaartepunt in de finale. Nadat de renners iets meer dan een kilometer aan zes procent moesten klimmen, lag de finish op een klim van 1,9 kilometer aan 9,4 procent met pieken richting de twintig procent.
Vrijwel meteen na de start van de etappe ontstond een kopgroep van zes, met daarin voor de derde keer de drager van de bergtrui, Jake Scott (Canyon). Hij kreeg Lewis Gruff (Ribble), Nicolas Sessler (Global 6), Robert Donaldson (Groot-Brittanië), Ollie Peckover (Swift) en Jokin Murguialday (Caja Rural) met zich mee. Zij bouwden al snel een zeer ruime voorsprong op van ongeveer acht minuten.
Favorieten zetten knechten op kop, ook Greipel mag werken; Soler gaat in de aanval
In het peloton wilden ze zich niet nog eens in de luren laten leggen door een kopgroep en de ploegen met topfavorieten voor de dagzege zetten al snel een mannetje op kop. INEOS Grenadiers, Deceuninck-Quick-Step, Jumbo-Visma en Israel Start-Up Nation deden allen een duit in het zakje, waarbij André Greipel het werk verrichte voor de laatstgenoemde ploeg. Het verschil met de kopgroep liep daardoor gestaag terug.
Met nog zeventig kilometer te gaan kwam er toch actie in het peloton. Daar ging Marc Soler (Movistar) in de aanval en hij kreeg Ben Healy en Thomas Gloag (beide van Trinity) met zich mee. Uiteindelijk sloten zij aan bij de zes koplopers, maar de voorsprong op het jagende peloton was op dat moment niet groot meer. Even later vond een hergroepering plaats en was het wachten op de finale met pittige slotklim. Dat leidde een nieuwe aanvallenregen in met een kopgroep tot gevolg. Mauro Schmid (Qhubeka), Max Kanter (DSM) en David Gonzalen (Caja Rural) kregen een half minuutje van de grote groep, maar ook zij werden teruggehaald.
Hoog tempo op weg naar steile slotmuur, titanenstrijd Alaphilippe, Van Aert en Woods
Op de voorlaatste klim was het INEOS Grenadiers dat het initiatief nam. Met leider Hayter hadden zij een goede kanshebber voor de rit- en eindzege. Eén renner wist aan dat snelle peloton te ontkomen: Matteo Jorgenson (Movistar) viel aan en pakte een kleine voorsprong. Nog voor de voet van de klim werd hij door Pascal Eenkhoorn ingerekend, die Van Aert in zijn wiel had.
Ook op de klim was het Jumbo-Visma dat de dans leidde in de vorm van George Bennett. Hij moest echter laten lopen toen Woods ten aanval trok. Hij kreeg Van Aert en Alaphilippe met zich mee en die laatstgenoemde counterde. Daardoor moest de Belg even een gat laten, maar hij vocht zich terug. In de slotkilometer kon Hayter weer aansluiten, samen met Mikkel Honoré die als lead-out aantrok in de kopgroep. In de sprint versloeg Van Aert de wereldkampioen uiteindelijk zeer nipt.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties