Demi Vollering rijdt het seizoen van haar leven, en we zijn pas net halverwege... De 26-jarige Nederlandse is bij SD Worx bezig aan een indrukwekkende zegetocht, maar waar die eindigt? 'In de trainingen maak ik nog steeds heel grote stappen', waarschuwt ze in Helden Magazine.
De erelijst van Vollering dit seizoen is vrij absurd. In de eerste vijf maanden van 2023 won ze al dertien (!) keer. Een gemiddelde topsprinter zou er jaloers van worden. En dan te bedenken dat de teller voor 2023 op twaalf stond... In die jaren won Volering met Luik-Bastenaken-Luik (2021) en de Brabantse Pijl (2022) ook al mooie wedstrijden, maar dit jaar was ze al de beste in onder meer Strade Bianche, de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van het Baskenland.
In de zomer zet Vollering alles op de Tour de France Femmes. Vorig jaar werd ze in de eerste editie nog overvleugeld door Annemiek van Vleuten, maar dit jaar wil ze uitpakken. 'Vorig jaar hoopte ik al dat ik goed genoeg was om de Tour te winnen. Uiteindelijk was ik heel blij met mijn tweede plek en de bergtrui, maar ik hoop hem dit jaar te winnen. Ik ben nooit bang geweest om groot te durven dromen, wil ook graag een keer wereldkampioen worden en olympisch kampioen. En ik hoop dat ik in de tijdrit nog beter kan worden.' Beter worden, op haar 26e zit ze nog volop in de groei. 'In de trainingen maak ik nog steeds heel grote stappen, dat is een fijn gevoel.'
Vollering heeft soms schop onder haar kont nodig
Het is tevens een waarschuwing voor de concurrentie, want als Vollering nog beter kan, wie kan haar dan nog stoppen? Ze vertelt in het interview over haar onzekerheden, over therapie en over faalangst, maar het gaat toch ook vooral over geloof, gelukkig zijn op de fiets en genieten van succesvolle voorbeelden. Ze houdt van Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar en hun manier van koersen. Zelf moet ze nog stappen maken om zo ontspannen op de fiets te zitten. 'Ik heb nog steeds weleens dagen dat ik die schop onder mijn kont nodig heb. Toen er zoveel op me afkwam in die week na Luik, had ik niet veel zin om op te fiets te stappen. Jan (de Voogd, haar verloofde, red.) maakt dan mijn fiets klaar. Dan zie ik hem mijn banden oppompen en denk ik: oké, ik ga toch maar even', aldus Vollering.
Haar man Jan is een belangrijke spil in het web. Vollering bouwt op hem. 'Als ik geen zin heb in sommige interviews, dan kan hij zeggen: "Demi, dit is echt goed om te doen, ga gewoon".' In dat opzicht vormen Vollering, De Voogd en haar coach Anna van der Breggen een perfect trio. Van der Breggen houdt haar constant scherp. 'Anna was er niet bij in Luik, maar appte me ’s avonds. Ze stuurde een felicitatiegifje, en meteen daarna dat ik mijn laatste gelletje te laat had genomen en dat ik veel risico had genomen. Ik had het laatste groepje voor de klim te ver weg laten rijden. Ik kan genieten van het commentaar van Anna, zit bij de ploeg om beter te worden, en die ruimte voor verbetering is er nog.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties