Vervaeke is kritiek over kwaliteit van Evenepoels knechten beu: 'Ze vergelijken ons met jongens van UAE'

In de avond van donderdag 24 augustus stond in Barcelona de ploegenpresentatie van de Vuelta a España op het programma. Logischerwijs kwamen alle deelnemende formaties aan de beurt, zo ook Soudal Quick-Step. Bij de brigade van ploegbaas Patrick Lefevere was het niet Remco Evenepoel maar juist Louis Vervaeke die voor de meest opvallende teksten zorgde.

Evenepoel hoopt eind september voor een tweede opeenvolgende keer met de rode trui om zijn schouders op het eindpodium in Madrid te staan. Pieter Serry, Casper Pedersen, Jan Hirt, Mattia Cattaneo, James Knox, Andrea Bagioli en Vervaeke zijn deze editie de heren die hem moeten helpen bij het doen slagen van die missie. De voorbije dagen werd er het nodige geschreven en gezegd over de ietwat 'mindere' kwaliteit van dat knechtengilde. De 29-jarige Vervaeke is die kritiek beu. 'Vorig jaar was het precies hetzelfde. Toen verloren we al snel Julian Alaphilippe en Pieter Serry en hebben we twee weken lang met vijf renners rond Remco gereden en winnen we ook de Vuelta', vertelt hij tegenover Sporza.

'Ze vergelijken ons met de jongens van UAE Team Emirates of INEOS Grenadiers, maar als je onze salarissen zou vergelijken met die mannen...', vervolgt hij zijn scherpe relaas. 'Kopmannen die Parijs-Roubaix of een rittenkoers winnen gaan namens die teams als knecht rijden. Ik ben realistisch: ik ga geen Roubaix of een rittenkoers winnen. Ik besef zelf ook dat ik van een ander niveau ben dan hen. De media hoeven dan niet te zeggen dat we een slechte ploeg zijn en dat Remco alleen zal zitten. Er mag versterking bij, maar wij doen het zeer goed met onze capaciteiten.'

Vooral dat specifieke soort realisme is hetgeen Vervaeke wil benadrukken. 'Ik vind dat wij boven onszelf kunnen uitstijgen, net zoals in Luik-Bastenaken-Luik. Toen hebben we heel de dag alleen gecontroleerd. Jumbo-Visma probeerde ons langs alle kanten aan te vallen en dat mislukte. We deden dat goed. Maar we moeten realistisch zijn: ik ben geen Wilco Kelderman of Sepp Kuss', is hij zelfkritisch en tegelijkertijd lovend over het hoge niveau van de knechten van de Nederlandse succesformatie.