Weergaloze Van Baarle rondt solo van 54 kilometer af in Dwars door Vlaanderen

Dylan van Baarle heeft op waanzinnige wijze Dwars door Vlaanderen op zijn naam geschreven. De Nederlander van INEOS Grenadiers ging op 54 kilometer van de meet brutaal in de aanval en rondde vervolgens een indrukwekkende solo met succes af.

Van Baarle, die al zevende werd in de E3 Saxo Bank Classic en achtste in Gent-Wevelgem, opende een Dwars door Vlaanderen, die eigenlijk lang sober bleef. Met bijna vijftig kilometer per uur gemiddeld was het voor vluchters geen fijne opdracht om iets te proberen. Pas met minder dan honderd kilometer voor de wielen, begonnen drie mannen er dan toch aan. Ethan Hayther (INEOS), Florian Vermeersch (Lotto Soudal) en Jelle Wallays (Cofidis) vonden elkaar.

Stuyven begint, Van Baarle neemt solo over

De drie gingen samen de Kluisberg en Nieuwe Kwaremont over, alvorens de combinatie Kluisberg - Knokteberg er te veel aan was voor Vermeersch. Het peloton was bovendien nooit ver en zat op een halve minuut, toen de laatste zestig kilometers in gingen. Het was daar dat Hayter als enige overbleef en dat het peloton definitief in gang trok. Op de Steenbeekdries was er eerst een crash van onder meer Elia Viviani, alvorens op de Taaienberg Jasper Stuyven er voor ging zitten.

Stuyven kreeg over de top een groepje mee, waaruit Van Baarle nog eens versnelde. Het groepje werd daarmee nog eens uitgedund, alvorens Van Baarle op de Berg Ten Houte solo ging. Het ging hem niet hard genoeg en bovendien wist de Nederlander dat de grote kleppers van de startlijst nog niet mee van voren zaten. Mathieu van der Poel en Julian Alaphilippe reden in de groepjes erachter, in een veld dat volledig uit elkaar was geslagen.

Van der Poel en Alaphilippe passen, Van Baarle indrukwekkend

Het was niet uit luxe dat Van der Poel en Alaphilippe niet vooraan zaten, zo bleek later. Terwijl Van Baarle zijn voorsprong vooraan uitbreidde naar een halve minuut en Rui Oliveira (UAE), Luke Durbridge (BikeExchange) en Victor Campenaerts (Qhubeka ASSOS) in de achtervolging gingen, moest Van der Poel passen. Hij werd ingerekend door een vierde groep, waar Alaphilippe ook in zat. De grote twee konden het niet bolwerken, dus konden anderen dromen van de zege.

Op het moment dat andere renners dat serieus beseften, was Van Baarle echter al gevlogen. De man van INEOS klom prachtig, hij denderde over de diverse kasseistroken en de eerste achtervolgende groep van negen kwam eigenlijk nooit dichterbij dan twintig seconden. Bij die eerste achtervolgers (met onder meer Florian Sénéchal, Stuyven, Dylan Teuns en Greg Van Avermaet) was er nooit echt samenwerking. En dat was ook in een derde groep (met onder meer Alexander Kristoff, Tiesj Benoot, Tim Wellens en Nils Politt) niet het geval. Het peloton in groep vier - met Van der Poel plots als knecht voor Tim Merlier - was helemaal kansloos.

Het was binnen voor Van Baarle, die geen moment instortte en constant bleef geven. Door het hollen en stilstaan achter hem, kwamen achtervolgers nooit echt dichtbij en kon Van Baarle in de laatste vijf kilometer alvast nadenken over hoe hij wilde juichen. Na een rit in de Tour of Britain (2014), de Nederlandse tijdrittitel (2018), eindwinst in de Herald Sun Tour (2019) en een rit in de Dauphiné (ook 2019) is het zege nummer vijf voor hem. En laat de Ronde van Vlaanderen maar komen...