Unbound-winnaar Ivar Slik werd 'dizzy' tijdens WK gravel: 'Kon het niet maken om niet te finishen'

Voor Unbound-winnaar Ivar Slik liep het WK gravel uit op een deceptie. De Nederlander had van de wedstrijd in Veneto een groot doel gemaakt, maar kon uiteindelijk geen vuist maken na een slechte race. 'Het was gewoon niet mijn dag', was de enige conclusie die hij na afloop trok.

'Ik voelde eigenlijk gelijk dat ik een off day had', blikt Slik direct na zijn finish terug in gesprek met In de Leiderstrui. 'Geen power, zwaar parcours, veel bochtjes met optrekken. Ik zat telkens te ver van achteren', concludeert hij zichtbaar teleurgesteld.

'Het koersverloop was niet heel moeilijk. Twee man voorop, ik zat nog lang in die tweede groep, maar ik had niet de dag waarop ik had gehoopt', herhaalt hij zijn eerdere conclusie. Was dat dan iets wat hij op de zware klim in de eerste 500 meter al voelde. 'Dat klimmetje ging nog wel, maar tweede deel werd ik door best veel mensen ingehaald. Het was gewoon niet mijn dag.'

Slik dacht aan afstappen, maar zette toch door

'Al bij al: balen. Ik voelde me helemaal dizzy en dacht echt: ik stap af. Uiteindelijk ben ik blij dat ik de finish heb gehaald. Op het einde ging het toch iets beter dan gedacht', legt hij uit. 'Ik kon het niet maken om hier niet te finishen.

Wat vond Slik, als winnaar van een prestigieuze wedstrijd als Unbound, dan al bij al van zo'n WK gravel? 'Het heeft potentie, maar vergeleken met Amerika is het hier nog heel veel draaien en keren. Het is wel heel mooi', om vervolgens het gesprek af te sluiten met een diepe zucht en een veelzeggende 'ik weet het niet meer'.

Mathieu van der Poel werd namens Nederland uiteindelijk derde, terwijl ook Piotr Havik een goede koers reed. Jasper Ockeloen, een maatje van Slik, kende een ware pechdag: hij moest de koers al na anderhalve kilometer verlaten nadat een onbesuisde Spanjaard op hem inreed.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)