Gespot op Strava: Hadden Geoghegan Hart en Hindley ook in de Tour mee gestreden?

Renners zijn niet altijd even open over hun prestaties, wattages en gegevens, maar Strava biedt bij veel mannen en vrouwen toch uitkomst. Wie reed er records aan puin tijdens trainingen en hoe presteerden de renners in wedstrijden? In de Leiderstrui kijkt in 'Gespot op Strava' naar de cijfers achter de prestatie. In de laatste weken van 2020, een terugblik op een kort, maar intens seizoen. Met in deel 2: de schitterende en tevens loodzware Giro d'Italia!

Na het bespreken van de briljante Tour de France van Tadej Pogacar, zijn we in de Giro vooral heel benieuwd hoe de cijfers van jonkies Tao Geoghegan Hart en Jai Hindley zich verhouden tot die van de Tour. Voor, tijdens en na de Giro gaven alle wielerkenners op over het verschil in niveau tussen de Tour en de Giro. Een B-koers, die Giro d'Italia van 2020. Maar was dat wel zo? Ging het minder hard in Italië? Of gingen we bij ons oordeel vooral af op de namen die meededen? We komen er maar op één manier achter en dat is het analyseren van de cijfers van Hindley op Strava.

Giro d'Italia doet qua niveau niet onder voor Tour de France

Geoghegan Hart heeft helaas geen Strava, maar dat is voor dit artikel niet zo erg. De Brit en Hindley waren eigenlijk de hele Giro aan elkaar gewaagd. Geoghegan Hart liep in de eerste week wat tijdsverlies op, omdat hij eigenlijk werd uitgespeeld als knecht van Geraint Thomas. Maar toen Thomas na een val de Giro moest verlaten, zagen we een schitterende strijd in de bergen tussen Geoghegan Hart en Hindley. Wilco Kelderman deed lang mee, maar kwam uiteindelijk te kort. De gevestige orde met Rafal Majka, Vincenzo Nibali en Jakob Fuglsang kwam er al helemaal niet aan te pas. Hoe dat kan? Om te beginnen schrikken we nogal van de enorme gemiddeldes in de Giro. We pakken de 21 etappes erbij en halen de drie tijdritten er vanaf. Dit zegt Strava:

In etappes met minder dan 2.000 hoogtemeters:
Giro: 43.6, 41.3, 51.2, 43.3, 44.6, 43.9 en 45.3 kilometer per uur gemiddeld.
Tour: 39.8, 41.4, 45.0, 46.5, 42.0, 40.9 en 39.3 kilometer per uur gemiddeld.

In etappes tussen 2.000 en 3.000 hoogtemeters:
Giro: 38.1 en 39.5 kilometer per uur gemiddeld.
Tour: 36.8, 43.2 en 43.8 kilometer per uur gemiddeld.

In etappes tussen 3.000 en 4.000 hoogtemeters:
Giro: 36.4, 36.3 en 38.7 kilometer per uur gemiddeld.
Tour: 37.3, 38.8, 41.5, 33.7, 38.3, 38.0 en 36.1 kilometer per uur gemiddeld.

In etappes tussen 4.000 en 5.000 hoogtemeters:
Giro: 36.0, 35.9, 35.5, 36.6 en 38.7 kilometer per uur gemiddeld.
Tour: 36.7, 34.9 en 35.8 kilometer per uur gemiddeld.

In de etappes met meer dan 5.000 hoogtemeters:
Giro: 34.1 en 33.9 kilometer per uur gemiddeld.

We moeten op basis van deze cijfers concluderen dat het in de Tour de France helemaal niet zoveel harder ging. Misschien zelfs wel helemaal niet. In de vlakke ritten werd de gashendel harder ingetrapt in de Giro en in de etappes tussen 2.000 en 4.000 hoogtemeters ontloopt het elkaar allemaal weinig. Wat verder opvalt is dat de Giro in tegenstelling tot de Tour twee etappes in petto had boven de 5.000 hoogtemeters. En in de bergritten tussen 4.000 en 5.000 hoogtemeters kunnen we alleen maar concluderen dat het in de Giro harder ging. En dan te bedenken dat het ijskoud was in Italië en veel etappes boven de 200 kilometer kwamen...

Het ging hard in de Giro, die op papier ook nog eens zwaarder was dan de Tour.

Geoghegan Hart en Hindley rijden gevestigde orde de vernieling in

Nu we het fabeltje getackeld hebben dat grote namen en een geel-zwarte trein van Jumbo-Visma aan de start een garantie is op een hoger niveau, kunnen we door naar de prestaties van de renners op de beklimmingen. Hoe hard reden Geoghegan Hart en Hindley omhoog als het om het echie ging in de koers? Waar de ervaren Kelderman, Nibali, Majka en Fuglsang er in etappe 3 op de Etna nog goed uit zagen, keerde het tij vanaf de tweede week. In de tiende rit (gewonnen door Ruben Guerreiro) pakte Geoghegan Hart in de ijskou al tijd terug en toonde Hindley zich sterk in het spoor van Kelderman. In de vele lastige 'overgangsetappes' werd er weinig uitgedeeld, maar was Hindley altijd bij de pinken.

De echte oorlog startte in de vijftiende etappe, één dag voor de tweede rustdag. Het was de dag waarop Team Sunweb voor het eerst écht het initiatief nam op de Piancavallo en waar Nibali, Majka en Fuglsang definitief wisten dat ze de Giro d'Italia niet gingen winnen. Hindley boorde kilometers lang op kop, met alleen nog Kelderman en Geoghegan Hart in zijn wiel. De drie reden de bestaande KOM werkelijk aan gort. De oude toptijd stond op naam van Thibaut Pinot, uit de Giro van 2017, toen de Piancovallo in etappe 19 ook de slotklim was. Pinot reed toen in 38 minuten en 50 seconden omhoog. Geoghegan Hart, Kelderman en Hindley deden het in 37 minuten en 45 seconden... Het was niet voor niets dat Nibali en Fuglsang na die vijftiende rit met open mond keken naar het niveau.

We zullen het nog sterker vertellen; volgens Geoghegan Hart reed hij op de Piancavallo zo hard dat zijn prestatie van die dag bij de beste drie prestaties in de geschiedenis van INEOS horen. Geoghegan Hart reed achttien minuten aan 6,4 watt per kilogram. In gesprek met het Youtubekanaal The Cycling GK vertelt hij erover: 'Ik heb 400 watt gereden voor de volledige veertig minuten, met een piek van zo'n 440 watt. Ik kan me nog herinneren dat mijn coach Tim Kerrison naar me toe kwam en dat hij zei dat mijn waardes bij de beste prestaties hoorden die hij ooit had gezien binnen de ploeg.'

Hindley en Geoghegan Hart (en Dennis) blijken het sterkst

De vijftiende etappe was slechts een voorbode voor wat nog komen ging in de Giro. INEOS Grenadiers zette zijn tanden in het klassement, met Rohan Dennis als bizar sterke motor voor Geoghegan Hart. Kelderman kraakte, waardoor Hindley de honneurs moest waarnemen bij Sunweb. De epische etappe 18 over de Stelvio was op televisie al briljant, de cijfers bevestigen de ongelofelijke strijd die daar werd gevoerd. De bestaande KOM op de Stelvio werd werkelijk vernietigd door Dennis, Geoghegan Hart en Hindley. Hindley noteerde in Strava een tijd van één uur, negen minuten en 52 seconden. Dat was echt minuten harder dan de tijden die tot voor kort in Strava pronkten. Na de afdaling werd de slotklim vervolgens een schaakspel tussen Geoghegan Hart en Hindley, gewonnen door de Australiër.

Geoghegan Hart lachte echter als laatste en hij legde de basis voor de Girowinst in de twintigste etappe. Het was de rit waarin Kelderman wilde aanhaken en waarin Hindley móest aanvallen om in de tijdrit op de slotdag wat speling te hebben. Niets van dat alles, mede omdat Dennis en Geoghegan Hart er samen een enorm tempo op nahielden tijdens drie keer de beklimming naar Sestriere. De beslissing viel op de laatste twee beklimmingen. De eerste keer ging de klim van 12,7 kilometer aan 4,8 procent gemiddeld aan 26 minuten en 19 seconden. De laatste keer richting Sestriere werd meer een vorm van hollen en stilstaan en ging in 27 minuten en 21 seconden. U begrijpt het al: ook deze KOM is anno 2020 van Hindley. Hij reed de oude toptijd van Tadej Pogacar uit juli naar de vaantjes. De Sloveen was toen in een training iets meer dan 28 minuten bezig.

Hindley en Geoghegan Hart op weg naar Sestriere; wat een strijd!

Toonden de jonkies Tourvorm in Giro d'Italia?

In onze groepsapp van In de Leiderstrui ontstond in oktober de discussie: hadden de podiumkandidaten van de Giro d'Italia ook meegedaan om het podium in de Tour de France? Lastig te zeggen, aangezien de Tour altijd nerveuzer is, dit jaar meer kortere en explosievere etappes herbergde, minder hoogtemeters voorschotelde en bovenal veel beter weer had. Op basis van de eerste cijfers van hierboven hadden Hindley en Geoghegan Hart zeker geen slecht figuur geslagen in de Tour. Tadej Pogacar en Primoz Roglic waren weliswaar ijzersterk, maar in plaats van Richie Porte, Mikel Landa en Enric Mas hadden Hindley en Geoghegan Hart met hun Giro-vorm niet misstaan.

Het jammere is dat Hindley geen wattages vrijgeeft bij zijn Giro-uploads, want dan hadden we de exacte vermogens met elkaar kunnen vergelijken. Dan hadden we kunnen zien of die 6,5 á 6,8 watt per kilogram van Pogacar in de Tour te veel waren geweest voor Hindley en consorten, of dat de jonkies stiekem gewoon Tourvorm toonden in de Giro. 'Ik denk dat je ernaar kunt kijken en zeggen dat er niet zoveel favorieten waren, maar het was nog steeds ongelooflijk hard koersen. Ik heb tijdens deze koers mijn beste vermogen ooit geleverd. En niet slechts één dag; elke dag deed ik enkele van de beste nummers die ik ooit heb gedaan', zo zei Hindley er zelf over.

Voor nu kunnen we alleen ingaan op het geschatte vermogen van Hindley door Strava, op de pieken van zijn Giro. Op de Piancavallo geeft Strava 398 watt gemiddeld weer. Met de door Procyclingstats gegeven zestig kilo van Hindley is dat 6,6 watt per kilogram gemiddeld, maar dus met een dikke slag om de arm. Op de Stelvio geeft Strava een geschat gemiddeld vermogen van 308 watt, wat goed zou zijn voor 5,1 watt per kilogram over zo'n lange klim, op zo'n grote hoogte. De KOM van Hindley naar Sestriere wordt geschat met een gemiddeld vermogen van 290 watt. Ja, Hindley had ook in de Tour minimaal top-5 gereden, dat durven we toch wel aan. Opdat we in 2021 meer genieten van de prestatie en iets minder van de namen.

Voor meer Gespot op Strava, klik hier.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: redactie@indeleiderstrui.nl)