Waar de aandacht in het kleine wielerland Slovenië hedendaags vooral uit gaat naar de grote ronde-tenoren Primoz Roglic en Tadej Pogacar, moesten ze het tien tot vijf jaar geleden nog voornamelijk doen met Simon Spilak. Spilak stond bekend als de koning van de rittenkoersen van één week, want grote rondes, daar hield hij niet van.
Tijdens het einde van de zeroes werd er in Slovenië nog gepocht met de prestaties van Tadej Valjavec (top tien in de Tour), maar ook toen zat er al een ander tijdperk aan te komen. Door toptalent Janez Brajkovic, en door Spilak. Zijn eerste mooie prestatie liet Spilak eind 2017 zien, door vierde te worden in de door Bauke Mollema gewonnen Tour de l'Avenir.
Lampre ziet brood in Spilak, die er de kruimels bijdoet
De roze Italiaanse profploeg Lampre had genoeg gezien en besloot de 23-jarige Spilak in 2008 een contract te geven. Dat de Sloveen uit het goede hout gesneden was, bewees hij direct in zijn eerste profkoersen. In de gerenommeerde rittenkoers Parijs-Nice eindigde hij als neoprof als twaalfde, om vervolgens een puik Vlaams voorjaar af te werken. Hoogtepunt was een negende plaats in de Ronde van Vlaanderen, wat absoluut niet weggelegd is voor de meest eerstejaars renners.
In 2008 mocht Spilak met de Giro ook direct een grote ronde afwerken, gevolgd door de Tour in 2009. Het moet in 2010 zijn geweest dat hij voor zichzelf besloot dat de grote rondes niks voor hem waren. Dat jaar eindigde hij achter de later geschorste Alejandro Valverde namelijk als tweede in de Ronde van Romandië, terwijl hij in de grote rondes tegen dezelfde categorie mannen keer op keer tekort kwam.
Liever presteren in rondes dan een Tourrit
Vanaf dat jaar deed Spilak jaar op jaar mee om de knikkers in koersen als Parijs-Nice, Ronde van het Baskenland, Ronde van Romandië en de Ronde van Zwitserland, terwijl zijn verlangen naar grote rondes stelselmatig wegebde. Nadat hij het in 2014 nog eenmaal probeerde in de Tour, hakte hij de knoop door. 'Ik rijd vanaf nu geen grote rondes meer, dat is mijn eigen keuze. Ik geef de voorkeur aan rittenkoersen van zes tot tien dagen. Dat geeft mij meer voldoening dan het winnen van een Tourrit.'
Het moet gezegd worden: voor Spilak pakte die keuze totaal niet verkeerd uit. Zo rekende hij in de loodzware Ronde van Zwitserland van 2015 en 2017 af met mannen in volle Tourvoorbereiding als Geraint Thomas, Tom Dumoulin en Thibaut Pinot. Toch bleven de kenners het erover eens: er had misschien meer in het vat gezeten. Eind 2019 hing hij op 33-jarige leeftijd zijn fiets aan de wilgen, na andermaal een top tiennotering in de Rondes van Romandië en Zwitserland dat jaar. Zijn stokje werd met verve overgepakt door Roglic en Pogacar.
Door: Tom van der Salm - t.vandersalm@indeleiderstrui.nl
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties