Interview | De Jong had de wereld aan haar voeten liggen; nu vecht ze terug na zwaar 2017

Thalita de Jong hoopt in 2018 haar ware gezicht weer te tonen na een door blessures verloren 2017. De 24-jarige Nederlandse scheurde begin 2017 een spier in haar bovenbeen en raakte vervolgens onder meer overtraind. In de Leiderstrui sprak met haar over haar ambities in het veld én op de weg.

De Jong startte dit seizoen in de Omloop Het Nieuwsblad, namens haar nieuwe ploeg Experza-Footlogix. Ze werd negentiende. Vorig weekend was ze ook van de partij in de Ronde van Drenthe. Het is een fijne constatering dat ze weer op de fiets zit, want 2017 was enorm zwaar. 'Het begon half september, toen heb ik resoluut de stekker eruit moeten trekken en volledige rust moeten nemen van mijn oud-trainster. Na verschillende onderzoeken en nogmaals bloed laten prikken, bleek dat er verschillende waardes niet goed waren. Iedereen weet het inmiddels: Ik was overtraind en had geblokkeerde ruggenwervels, waardoor het zuurstoftransport naar de benen belemmerd werd. Er werd een vaatvernauwing geconstateerd en ik heb Pfeiffer gehad', somt ze op.

Dat ze in januari aan de start stond van het NK Veldrijden was dan ook een opluchting, want uit een inspanningstest in 2017 bleek destijds dat er niets mis was met het duurvermogen, maar dat ze bij minimale intensiteit al vermoeid raakte. 'Vanaf november heb ik opnieuw trainingsschema's gekregen. Ik mocht twee dagen trainen en had dan verplicht een rustdag. Zo ben ik begonnen en het heeft twee á drie weken geduurd voordat ik weer één keer in de week een blok van drie dagen achtereen trainde, weliswaar met een lage intensiteit. Ik werd steeds belastbaarder en kon zwaarder gaan trainen. De trainingen waren nog steeds kort, maar wel met meer intensiteit, met het oog op de cross. We hebben naar 1 januari toe kunnen werken voor mijn eerste wedstrijd. Ik was nog niet wedstrijdfit, maar de insteek was om richting het NK te verbeteren, om vervolgens richting een mogelijk WK fit te zijn. Dit verliep goed en we zagen een stijgende lijn. Helaas werd ik anderhalve week voor het WK ziek en was ik niet fit op het WK in Valkenburg.'

Veel mensen waren huilend van ellende in een hoekje gaan zitten, maar De Jong niet. De winnares van het NK, EK en WK in 2016 bleef sterk in haar hoofd. 'Bij mij was de prioriteit om het plezier in het fietsen terug te vinden en dat is zeker gelukt. Je moet een sterke mentaliteit hebben om dingen te laten, dingen te plannen en de juiste dingen te doen. 2017 blijft je altijd achtervolgen, omdat veel mensen het aanhalen. Je wordt ermee geconfronteerd en dat is lastig. Je moet proberen het een plek te geven en vooruit te kijken naar wat er komen gaat. 2017 is gepasseerd, ik ben nu op de weg terug en dat is het belangrijkste.'

Vooruitkijken is echter niet makkelijk als je door al die blessures en afwezigheid geen wereldbekerwedstrijden in het veld mocht rijden. 'Ik verloor alle punten die ik een jaar ervoor verdiend had. Ik reed toen bijna alle wedstrijden op het podium, dus dan kun je nagaan wat er gebeurt als je ineens nergens meer rijdt. Je verliest alle punten van die podiumplekken en andere ereplaatsen en je zakt enorm snel op de UCI-ranking. In Nederland hebben acht dames startrecht in een Wereldbeker en als je in de top-50 staat ben je startgerechtigd. Er stonden negen dames in de op-50, dus moest er al één thuisblijven. En het probleem is ook dat voor het WK niemand zijn plek zal afstaan in de Wereldbeker, want iedereen wil zo goed mogelijk voorbereid naar het WK.'

De Jong reed het WK tot haar eigen verbazing uiteindelijk wel, maar was daar zogezegd ziek. 'Ik had geen lucht, geen kracht, geen vertrouwen meer en paracetamols voor de hoofdpijn op een loodzwaar parcours. Ik werd 33e. Uit mijn bloedwaarden bleek zelfs dat ik griep had. Ik had gehoopt een goede prestatie neer te zetten en hierdoor punten te verdienen voor de volgende wedstrijden. Hoe meer punten je verdient, hoe meer plaatsen je opschuift op de UCI-ranking, richting die top-50. Ik had nog wel drie wedstrijden gepland na het WK- in Maldegem, Lille en Hoogstraten - maar heb deze helaas allemaal moeten afzeggen wegens een gebrek aan fitheid.'

Bij Experza-Footlogix hoopt ze op een frisse start, al moet ze naar eigen zeggen nog steeds opbouwen richting haar oude vorm. 'Nu kijken we naar de weg en gaan we een programma maken om te zien waar ik dit jaar kan gaan uitblinken. Ik zal door een gebrek aan basis goed moeten kijken wat haalbaar is', vertelt de renster, die naast de Omloop en de Ronde van Drenthe ook de Omloop van de Westhoek en de Drentse Acht van Westerveld reed als goede basis voor later dit seizoen. 'Ik ben bezig om gestructureerd terug te komen op mijn oude niveau. Ik moest vanaf nul beginnen in november en als ik zie wat ik in zo'n korte periode al bereikt heb... Ik heb mijn rentree gemaakt in de veldcompetitie, ik ben een keer tweede geworden en heb twee keer gewonnen (in Leudelange en Zonnebeke, red.). Ik ben blij dat ik het plezier weer heb teruggevonden in het fietsen, want dat blijft het aller belangrijkste.'

Met de juiste mensen om haar heen wil ze stappen maken, want met haar 24 jaar staat ze gek genoeg nog maar aan het begin van haar loopbaan. 'Ik vind het heel fijn dat de mensen in mij zijn blijven geloven. Het maakt niet uit hoe lang het misschien zal duren voor ik weer op topniveau ben, iedereen is blij dat ik er weer bij ben. Waar ik nu nog stappen in kan maken? Ik mag soms meer een egoïst zijn. Ik wil vaak te veel mensen tevreden stellen, helpen en alles uit handen nemen. Dat is een valkuil. Ik moet nu echt meer aan mezelf gaan denken, want ik moet het tenslotte doen. Iets meer nadenken en soms iets vaker "nee" zeggen, dat ben ik van plan te gaan doen. Daarmee hoef ik geen egoïst te worden, maar soms breken de kleine dingetjes je net even op.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: redactie@indeleiderstrui.nl) en Astrid Karsten.

Meer interviews van In de Leiderstrui:
* Februari 2018 - Ceylin del Carmen Alvarado