Het wordt steeds gekker met alle cijfertjes, vindt Ronhaar: 'Plezier blijft het belangrijkst'

Zoals wij al eerder schreven kan een mens om minder in de foetushouding op bed gaan liggen. Pim Ronhaar kende de afgelopen tijd genoeg tegenslagen, maar hij krabbelde op. En was ook tijdens de podcast Kopstart als vanouds lekker aan het babbelen: ‘Ik ben voor niemand bang.’

De balken drukten tijdens het EK veldrijden hun stempel op de wedstrijd. Thibay Nys sprong eroverheen, maar door de vermoeidheid durfde Felipe Orts dat niet meer aan. De Belg ging er met de overwinning vandoor. Evenzo zag Mae Cabaca tijdens de juniorenkoers haar medaillekans in rook opgaan door een val over de balken. Marten Schuurman en Koen Timmermans vroegen Ronhaar in hun podcast hoe het zit met zijn springkunsten. 'Ik ben geen superspringer, maar het is wel sneller. Dus als ik kan springen, doe ik dat ook. Maar ik loop liever.'

Tekst gaat door onder de foto

'De natuur doet ermee wat de natuur doet'

Volgens Ronhaar is springen over de balken een doorontwikkeling van de sport. 'Toen ik net renner was, sprongen er nog niet veel, maar nu is het de vraag wie het snelst springt.' Het introduceren van nieuwe obstakels die de renners van hun fiets dwingen, vindt hij niet nodig. 'Veldrijden is een sport die op een parcours gereden wordt, en de natuur doet ermee wat de natuur doet. Als het regent rijden we door de modder, als het sneeuwt door de sneeuw, en als het vriest is het een heel snel rondje.'

Zijn nuchtere kijk op de wereld helpt Ronhaar, vooral in moeilijke tijden, zoals de zomer die hij achter de rug heeft. Zijn familie speelt sowieso een belangrijke rol, maar op zulke momenten al helemaal. 'Het is voor mij een voorwaarde voor succes.' Ook Lars van der Haar is als mentor van essentieel belang. 'Hij heeft al veel meegemaakt in zijn carrière, en ik vraag hem vaak om advies. Hij heeft ook gezegd dat hij mijn coach wil na zijn carrière.'

Ondanks de moeilijke zomer en zijn val begin oktober in een ravijn, kijkt Ronhaar vooruit naar de komende crossen. 'Ik ben voor niemand bang.' En hij maakt regendansjes, want een modderige cross klinkt hem goed in de oren. 'Dat is echte cross. Het ligt mij ook beter, waarom weet ik niet precies. Want hoe rijd je door de modder? Geen idee. Het zal een samenloop van omstandigheden zijn. Ik heb ooit in een NOS-interview gezegd: ‘Ik ben een powerhouse.’ Misschien dat dat het is.'

Tekst gaat door onder de foto

'Plezier blijft het belangrijkst' 

Tot slot sprak de Nederlander over de toekomstige generatie veldrijders. 'Ik support echt de jongens die achteraan staan – met één fiets en draadbantjes, want dat zijn de jonge talenten die straks de crossen gaan winnen. Ik denk dat ouders heel voorzichtig moeten zijn. Mijn vader was altijd nuchter in dat opzicht. Natuurlijk verzorgde hij me goed, maar als ik naar België ging voor een cross, had ik net aan twee fietsen en twee setjes wielen mee. Terwijl sommige jongens daar met een camper aankwamen met vier fietsen en twaalf setjes wielen. Het wordt steeds gekker. Het nadeel van nu is, met al die nummertjes, wattages en andere hulpmiddelen, dat het voor een renner zonder wattagemeter, zonder trainer en zonder het nauwkeurig afwegen van zijn voeding steeds moeilijker wordt om prof te worden. En dat vind ik echt jammer. Plezier blijft toch het allerbelangrijkst.'