De veranderde mindset van Joris Nieuwenhuis: plezier boven resultaat en met grote ogen genieten van VDP

Joris Nieuwenhuis boekte vorige week in Val di Sole zijn eerste overwinning in de Wereldbeker en gaf die prestatie een gevolg in Namen. De man uit Zeddam eindigde bovenop de Citadel als derde, na Tom Pidcock en ploeggenoot Pim Ronhaar van Baloise Trek Lions. In de Leiderstrui ving de bebaarde coureur na afloop op om te babbelen over vorige én deze week.

Nieuwenhuis kwam in Namen naar eigen zeggen niet in de flow die hij in Merksplas, Boom of Val di Sole te pakken had, de veldritten die hij deze winter op zijn naam wist te schrijven. 'Zwaar was het sowieso. Ik had eigenlijk een prima start, waarna ik zevende of achtste lag en vrij snel kon opschuiven. We lagen toen vrij snel met zijn tweeën op kop en ik en Pim trokken goed door, maar ik zag al vrij snel dat Tom dichter bij kwam'

De INEOS-Brit reed duidelijk op een ander niveau, concludeerde ook Nieuwenhuis. 'Ik heb nog heel even geprobeerd in zijn wiel te rijden, maar ik had ook al heel snel door dat ik gewoon mijn eigen tempo moest rijden.’ Een verrassing was dat niet. 'Ik wist dat hij hier heel goed ging zijn. Op dit soort rondjes wordt het heel moeilijk om zo iemand te verslaan, omdat hij zijn power nog veel meer kwijt kan.’

Nieuwenhuis was de eerste om toe te geven dat hijzelf er het maximale had uitgehaald. ‘Ik voelde me eigenlijk niet echt super, ik had denk ik toch wel last van een kleine verkoudheid. Mijn neus zat daardoor ook wat dicht, dus ik zat alleen maar door mijn mond te ademen', aldus de coureur van Baloise Trek Lions. 'Maar verder was het gewoon goed, qua vorm is het natuurlijk nog gewoon prima. Maar ik had niet dat extraatje, dat ik er hélemaal lekker inkwam. Dat had ik in andere wedstrijden wel, toen kon ik gewoon echt mijn eigen ding doen dan voelde het als een waas. Nu dacht ik na vier rondes: f*ck, we moeten er nog vier.’

Nieuwenhuis na eerste Wereldbekerzege realistisch als altijd

Terug naar vorige week, toen de Nederlander in Italië zijn eerste Wereldbeker won. Word je dan op maandag anders wakker? Nieuwenhuis schudt van nee. 'Eerlijk gezegd is dat niet heel anders, maar dat komt ook een beetje door mijn eigen mindset denk ik', aldus de voormalig wegcoureur. 'Mijn mindset is anders, ik rijd nu niet eens per se om te winnen: ik koers omdat ik de sport gewoon zo leuk vind. Het winnen is dan secundair, het plezier hebben staat voorop.’

Plezier hebben doet Nieuwenhuis ook door op zaterdag naar de cross in Herentals te kijken en daar Mathieu van der Poel te zien schitteren. 'Ik heb Mathieu ook gezien. Ik vind het niet alleen een mooie sport om te doen, maar ook om te kijken. Hoe hij dat doet, vind ik heel knap. Daar kijk ik met grote ogen naar, en dan hoop ik dat die ander er ook weer bijkomt en dat we dan mooie duels krijgen', doelt hij op Wout van Aert.

Nu Nieuwenhuis de enige sneeuwcross tot dusver won, krijgt hij bij ons ook een rood cirkeltje om zijn naam voor het mogelijke sneeuw-WK in Tábor, Tsjechië. Ice Man mogen we hem evenwel nog niet noemen. 'Als ik daar zou winnen, mag je me Ice Man noemen', lacht hij breeduit. 'Het zou heel mooi vinden om in Tsjechië mee te kunnen doen om de titel, maar zo’n WK is een speciale wedstrijd omdat er meer naar gekeken wordt. Het is niet dat ik alles daarop ga inzetten', is hij realistisch doch ambitieus.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)