'Een keer is het ook té veel'; Lauren Molengraaf vergt genoeg van lichaam en neemt nu écht rust

Zevende, dat was het eindverdicht voor Lauren Molengraaf op het WK veldrijden te Tábor. De eerstejaars belofte kon niet volle bak gaan op het parcours in Tsjechië en gaf na afloop zelfs ruiterlijk toe dat ze twijfelde om te starten. De spontane Nederlandse deed na afloop haar verhaal bij In de Leiderstrui.

‘Ik vertrok vrij goed en ik wist van de andere wedstrijden dat ik in de eerste bocht eigenlijk niet links moest zitten, maar daar was ik eigenlijk te veel mee bezig', begon Molengraaf haar relaas bij het begin: de start. 'Ik remde dus en vervolgens kwam iedereen er overheen met volle snelheid, waarna ik ook nog werd afgesneden. Maar uiteindelijk lag ik ineens achtste op een of andere manier en daarna plots vijfde, dus die start was beter dan verwacht.’ Uiteindelijk werd het dus plek zeven, iets waar ze zeker mee kon leven.

'Ik heb nog nooit zo aan de start gestaan eigenlijk', deed ze uit de doeken. 'Ik heb zelfs getwijfeld om überhaupt te starten, want ik heb al het hele seizoen problemen aan mijn rug. Vorige week was echt het dieptepunt, ik kan gewoon echt geen kracht leveren. Ik stond hier aan de start met het gevoel van: ik zie het wel, ik wil gewoon finishen. Ik had echt geen vertrouwen, maar dat was misschien juist goed. Ik heb heel rustig aan gedaan en wilde absoluut niet forceren, dus misschien dat er daarom nog wel een paar voorbij zijn gekomen. Maar ik wilde vooral niet helemaal stilvallen', verklaarde ze haar tactiek.

‘Vorige week vertrok ik ook prima, maar op den duur blokkeert de onderrug volledig en dan kun je echt 0,0 kracht meer leveren', deed Molengraaf verder. 'Dat is iets wat ik wilde voorkomen. Ik wil niet zeggen dat ik rustig aan heb gedaan, maar uiteindelijk heb ik heel safe gereden. Het maakte me niet uit of ik vijfde of tiende werd, want ik was vooral blij dat de last van de rug wel meeviel. Ik ben echt heel blij, want het ging veel beter dan verwacht. Nu kan ik me focussen op het oplossen van die rugproblemen richting volgend seizoen. Dit was mijn laatste wedstrijd van deze winter, dus nu is er echt tijd om te rusten en aan die rug te werken', concludeert ze.

Molengraaf gaat op zoek naar diagnose van rugproblemen

Waar komen die problemen dan vandaan? ‘Ik doe alle drie de disciplines, dus ik verg heel veel van mijn lichaam. Ik neem eigenlijk nooit echt rust en in de zomer kampte ik al met veel zadelpijn en weinig kracht in mijn rechterbeen, maar uiteindelijk blijf je het belasten. Ik ga wel proberen een diagnose te vinden, maar ik denk zelf dat het gewoon zwaar overbelast is. Een keer is het ook te veel.’

Molengraaf is niet de enige die deze winter voelt dat haar rug opspeelt. Wat is daar de oorzaak van, de modderige omlopen na de vele regenval wellicht? ‘Ik denk dat de parcoursen ook meespeelden. Ik heb nog nooit zo vaak op rhino moeten rijden, dus dan haal je alles uit je onderrug en moet je heel veel rennen. Althans, hier was het meer lopen. Ik denk dat dat er dus ook meer mee te maken heeft.’

Als eerstejaars belofte zevende worden op een WK met een geblokkeerde rug, dat is nochtans geen schande. ‘Dat is het frustrerende, dat je voelt dat je beter kan. Maar je kan je vermogens gewoon niet leveren. Je weet dat je het kan, maar het komt er niet uit. Aan de andere kant wil je ook niet steeds met excuses komen, dus dan verlies je het vertrouwen een beetje. Maar ik blijf het geloof houden. Nu heb ik de tijd om aan vertrouwen en kracht te winnen', klinkt het gretig uit de mond van de welbespraakte 18-jarige.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)