Rechterbeen nog altijd niet op volle kracht bij Van Aert: 'Minder tijd gehad om op veldrijden te trainen'

Zondag staat Mathieu van der Poel aan de start van zijn eerste cross. Maandag doet Wout van Aert hetzelfde in Mol. Hij duikt dan het veld in uit pure liefde voor de sport, want je eerste liefde verlaat je niet zo snel. Toch tempert hij de verwachtingen met zijn recente blessure en ultieme doelen die op de weg liggen.

'2024 was een jaar met heel veel ups en downs. Over de momenten dat ik competitief was, ben ik heel tevreden. Ik heb mooie resultaten kunnen behalen. Maar ik heb veel te veel aan de zijlijn gestaan door blessures en valpartijen, dus het is zeker niet mijn beste jaar', begint Van Aert zijn verhaal tegen persoonlijke sponsor Red Bull.

tekst gaat door onder de foto

Van Aerts motivatie is intrinsiek; het komt altijd terug, gevraagd of ongevraagd

'De drie ritzeges in de Vuelta waren een hoogtepunt, maar zeker de Olympische Spelen springen er voor mij uit. Ik haalde brons in het tijdrijden. Ondertussen heb ik zowel op de weg als in het tijdrijden een medaille gehaald. Het was absoluut een doel om dat te bereiken in mijn carrière.'

Om dat te bereiken moest er wel het een ander overwonnen worden. ‘Ja, die tegenslagen waren niet makkelijk om mee om te gaan. In het voorjaar had ik vooral fysiek veel leed. Het heeft toen wel een tijdje geduurd voordat ik terug hard kon trainen. Maar met de zomer die eraan kwam had ik snel weer doelen, dus dat maakte het makkelijk om de knop om te draaien. Maar in het najaar ben ik in de Vuelta nog eens hard gevallen, en toen was het toch veel moeilijker om die motivatie weer te vinden. Jezelf de tijd geven en tijd spenderen met familie, dat helpt dan wel.'

Maar uiteindelijk vindt de dertigjarige Belg die motivatie áltijd. ‘Mijn motivatie is intrinsiek. Ik heb altijd in alles de beste willen zijn, vanaf dat ik kind was. Het is iets dat terugkomt zonder dat ik dat wil of zonder er iets voor te doen. Ik denk dat de mensen om mij heen mij vooral moeten helpen om te relativeren en te laten beseffen dat er meer is. Dus zij zijn belangrijk om het evenwicht te bewaren.'

Tekst gaat door onder de foto

Hoofddoelen in 2025 blijven Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix

Met de Olympische medailles kan er weer wat geschrapt worden op het wensenlijstje van Van Aert. Bovenaan die lijst staan echter nog twee heel belangrijke wedstrijden. 'Je kijkt wel eens terug op je carrière en dan ben je trots op wat je bereikt hebt. Maar eigenlijk kijk je toch meer vooruit en probeer je de wedstrijden te winnen waar je nog van droomt. Voor mij zijn dat de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, dat blijven de absolute hoofddoelen. Als ik daaraan denk, dan wil ik er gewoon alles voor doen om dat te bereiken.'

Tekst gaat door onder de foto

Van Aert kan geen winter zonder zijn eerste liefde 

Maandag staat Van Aert aan de start in Mol. Niet omdat hij denkt daar per se hoge ogen te kunnen gooien. Het zit volgens Van Aert meer in de aard van het beestje. 'De laatste jaren beoefen ik het veldrijden op een veel beperktere manier dan vroeger. Maar het is voor mij echt een ritueel om in de winter dat veld in te duiken en zo die periode te overbruggen. Soms – zeker als je geblesseerd bent – flitst er wel eens door je hoofd om het eens een winter wat rustiger aan te doen. Maar bij de gedachte alleen al… dan kriebelt het eigenlijk al te veel dat ik het toch niet wil missen. Het is mijn tweede natuur, mijn eerste liefde waar ik altijd naar terugkeer.'

Toch tempert de Belg meteen de verwachtingen. Liefde verblind, maar zorgt niet ineens voor een perfecte voorbereiding. 'Ik heb heel lang moeten focussen op mijn revalidatie. Zelfs nu ben ik nog bezig om mijn rechterbeen even sterk te krijgen dan m’n linkerbeen. Daardoor is er natuurlijk minder tijd om specifieke veldritaspecten te trainen. Het is dus ook een vraagteken hoe competitief ik zal zijn. Maar dat ik er heel veel zin in heb, dat staat buiten kijf.'

Toch zal iedereen prestaties van Van Aert verwachten. Als hij aan de start verschijnt, kan dat nou eenmaal niet onopgemerkt zijn. 'Gelukkig went alles, ook die favorietenrol. Het is gewoon belangrijk om dicht bij jezelf te blijven, en te weten wat je eigen doelen zijn en hoe je naar bepaalde wedstrijden kijkt. Door de tegenslagen die ik gehad heb, is het realistisch om in het voorjaar mijn beste niveau te halen, maar misschien nog niet nú meteen. Zolang ik dat goed in mijn achterhoofd hou, hoef ik mij niet te veel aan te trekken van de publieke opinie.'