🎥 Armstrong over knuffelende wereldtoppers ('ze wachten verdorie op elkaar') en PTSS na dopingbekentenis

Lance Armstrong heeft weer eens van zich laten horen. In een video, die op het X-account van de Amerikaan verscheen, laat de ex-prof zich uit over de onderlinge vriendschappen in de top van het huidige wielrennen. 'In mijn tijd...'

Van bijvoorbeeld Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar - twee van de allerbeste coureurs uit de huidige generatie, maar tegelijkertijd ook geduchte opponenten van elkaar in verscheidene voorjaarsklassiekers - is bekend dat het goede kameraden zijn, zowel tijdens de koers als buiten de wedstrijden om. 'Deze generatie van nu...', stelde de 52-jarige man uit Texas in een podcast. 'Die gasten racen ongelooflijk hard tegen elkaar en er moet altijd iemand verliezen. Maar de man die wint wacht aan de finish, om dan verdorie de andere te gaan knuffelen.'

Armstrong vindt koersen van nu minder leuk dan in zijn tijd

'Ik heb zoiets van: ''Wat? Jullie wachten daar gewoon, zodat jullie elkaar kunnen knuffelen? Nadat je net verloren hebt?'' Ik zeg niet dat ik te trots was en ik vind het best cool om te zien, maar in mijn tijd ging het er zo niet aan toe', gaat de dopingzondaar verder. 'Ik heb er zelfs nooit aan gedacht.'

Armstrong is ten slotte ook van mening dat het koersen in zijn generatie stukken leuker was. 'We haatten elkaar niet, maar ik verzon dingen, las een artikel en dacht: ''Ik denk dat ik het toch op een bepaalde manier zou kunnen lezen. Dus fuck it.''

PTSS en verschillende therapieën na dopingbekentenis bij Oprah Winfrey

De man die begin 2013 van zijn voetstuk viel door bij Oprah Winfrey toe te geven gedurende heel zijn wielercarrière verboden middelen te hebben gebruikt gaat in een podcast genaamd The Great Unlearn in op de nasleep van die bekentenis. 'In een vingerknip ging ik from hero to zero. Veel mensen vonden dat ik dat verdiende. Anderen vonden het grappig. Persoonlijk vond ik het niet grappig, maar ik verdiende het zeker wel', klinkt het zelfkritisch.

Volgens Armstrong, die door verscheidene partijen voor de rechter werd gesleept, kon hij destijds simpelweg niet ontkomen aan een posttraumatische stressstoornis (PTSS). 'Er was een waslijst aan rechtszaken. Mijn inkomen ging van heel, heel hoog naar niks', verklaart hij zich nader. 'Wanneer mensen dat woord horen, denken ze meteen aan mannen die in de oorlog gevochten hebben en daar vrienden verloren zijn, de dood in de ogen gekeken hebben of mensen vermoord hebben. Maar het is niet exclusief voor soldaten. En het is zeker ook niet exclusief voor mij.'

En dus zocht de voormalig wielerheld zijn heil in verschillende therapieën. Eerst 'normale', daarna diepgaande, zo legde hij uit. 'Een intensieve therapie van vijf dagen bijvoorbeeld. Helemaal alleen, tien uur per dag. Als mijn vorige ervaringen met therapie als een pleister waren, voelde dit aan als een zware operatie.'

Video: Armstrong over vriendschappen tussen wereldtoppers