Mattéo Vercher had bijna voor een stunt gezorgd in de straten van Barcelonnette. De Fransman van TotalEnergies kwam terecht in de kopgroep die uiteindelijk zou gaan sprinten voor de dagzege, maar moest zijn meerdere erkennen in het sterke eindschot van mede-vluchter Victor Campenaerts (Lotto-Dstny). Ontroostbaar was de slechts 23-jarige coureur na afloop. Er waren ook emoties bij andere mannen in de vlucht.
De jonge Vercher, nog zonder profoverwinning, liet zich na de finish meteen zakken tegen de dranghekken en barstte in huilen uit. Enkel twee ploeggenoten kwamen de jonge coureur bijstaan om hem te troosten. In de finale demarreerde de Fransman zelfs nog, maar in de laatste honderden meters werd zijn aanval teniet gedaan door Kwiatkowski (INEOS Grenadiers). De Pool begon de eindsprint vervolgens op kop, met Vercher in zijn wiel. De nummer drie in het rijtje, Campenaerts, ging er met de zege vandoor.
In een korte reactie liet de doorgaans rappe Vercher weten dan toch blij te zijn met het resultaat. 'Tweede, het is zeker erg klote... maar het is het spel. Als je naar de dag kijkt, is het een goed resultaat. Maar ik wilde het werk voor mijn ploeggenoten klaren, al had ik niet gedacht dat de winst naar mij zou kunnen gaan. Ik was namelijk niet zeker van mij benen. Uiteindelijk ben ik verslagen door een sterke renner.'
Lees verder onder de video
Geklopte Kwiatkowski reageert ludiek op zijn verlies
De renner die normaliter over de snelste benen zou moeten beschikken, Kwiatkowski, passeerde de streep zogezegd als derde. 'Een lastig resultaat om te slikken, maar ik heb honger procent gegeven', reageerde de Poolse coureur op X. 'Het was een van die dagen dat de Tour je emoties verkettert. Een oude man die huilt als een baby. Gefeliciteerd, Victor Campenaerts.' Later, via de officiële kanalen van INEOS, analyseerde hij verder: 'Het is jammer dat ik het niet kon afmaken, dat was een bittere pil. Ik heb geen kans om Victor te feliciteren, maar hij heeft het slim gedaan en wist wat hij moest doen.'
Ploeggenoot van Kwiatkowski, Geraint Thomas, zat ook mee in de vlucht van de de dag, en strandde op plek 32. 'De mannen werkten niet allemaal goed samen', concludeerde de man uit Wales na afloop bij ITV Cycling, toen hem gevraagd werd waarom een grotere groep niet het gat kon dichtrijden op de drie vooraan. 'Waaronder ikzelf, en de Movistar-mannen en renners die ploeggenoten vooraan hadden zitten, waren een beetje vervelend denk ik. Maar ik was uiteindelijk blij dat die groep wegbleef, uiteraard. Ik had mijn geld gezet op Kwiato... Maar soms gebeurt het gewoon niet.'
Lees verder onder de foto
Johannessen zonder breuken na harde crash in afdaling
Tobias Halland Johannessen kende misschien wel de zwaarste dag van alle vluchters. Hij werd niet gelost, leek sterk genoeg om te vechten voor de zege, maar een crash in een afdaling maakte daar een einde aan. De Noor van Uno-X schoof keihard onderuit en kwam de streep met een volledig open schouder over. Logischerwijs liet hij z'n lichaam meteen checken bij de dokter.
Uno-X kwam in dat opzicht met opbeurende teksten via de officiële kanalen. 'Tobias was in staat om te finishen in de achtervolgende groep. Hij werd onderzocht door doktoren, door de pijn in zijn schouder. We zijn blij dat de scans geen breuken hebben aangetoond en de röntgenfoto's ook geen spierschade. Tobias heeft veel wonden aan de huid en zal verder behandeld worden. Dan zal worden besloten of hij vrijdag start.'
Lees verder onder de video
Steff Cras ziet top tien ineens dichtbij komen
Waar twee renners huilend hun verlies moesten nemen, was er ook ergens vreugde. Zo wist Steff Cras met zijn vluchtpoging bijna de top tien in de rijden. Bijna, want de Vlaming staat nog maar een kleine anderhalve minuut achter de nummer tien (Santiago Buitrago, Bahrain-Victorious). 'Het is mooi meegenomen, maar we zullen zien hoe de benen morgen voelen', aldus de 28-jarige Cras bij Sporza.
Samen met drie ploegmaten wist Cras het te schoppen tot de vlucht van de dag. 'In het begin was het niet echt de bedoeling om een zaak te doen voor het klassement. We wilden mee strijden om de overwinning. Vlak na de top gaat Campenaerts aan en mijn ploegmaat Mattéo Vercher schuift mee. Het was onze minste kaart om te spelen, maar hij rondt het nog bijna af. Hij heeft een knappe koers gereden.'
Cras zelf bolde als 22ste over de meet. Maar wel met tijdwinst. Hij pakte dertien minuten ten opzichte van het peloton en springt van plaats veertien naar twaalf. 'Ik had het nooit durven dromen. In april geloofde ik zelfs niet dat ik aan de start zou kunnen staan', zegt een trotse Cras. 'We zullen zien hoe de benen zullen voelen in de bergen. Ik heb vandaag al veel moeten geven.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties