Belgen duiken in Van der Poels verleden: deugniet op school, enorm grote drive in het voetbal en snotneus op crossfiets

Mathieu van der Poel is inmiddels een van de meest succesvolle en geliefde wielrenners in het actieve peloton. Het is echter bekend dat de Brabander ook uitstekend kon voetballen. Hoe ver had Matje het daar kunnen schoppen? Het Nieuwsblad ging op zoek naar het voetbalverleden van Van der Poel. 'Tactisch inzicht: ruim voldoende. Snelheid: goed. Balvaardigheid: zeer goed. Drive, en nu komt het: uitstekend.'

Van der Poel wordt door betrokkenen beschreven als een hele snelle rechtsbuiten. Minder verfijnd dan enkele andere leeftijdsgenoten, maar bloedfanatiek. 'Zijn winnaarsmentaliteit is mij altijd het meest bijgebleven. Mathieu kon niet tegen zijn verlies, hij was een karaktertje. Ik herinner me dat hij uit frustratie eens een jongetje van de tegenpartij een trap had gegeven. Adrie, onze coach, haalde zijn zoon meteen naar de kant. Dat hoorde niet.'

Van der Poel senior bracht zijn zoon naar trainingen en wedstrijden en coachte Mathieu en zijn vriendjes bij lokale voetbalploegjes. Mathieu stond in die teams te boek als een getergde en gemotiveerde, jonge voetballer. 'Op training was híj de aanjager. Als er een nieuwe oefening moest voorgedaan worden, stond hij altijd vooraan. Hij had een enorm grote drive. En als de andere jongens wat stonden te lanterfanten, dan werd hij razend.'

Oud-scout van Willem II vergelijkt Van der Poel met Frenkie de Jong: 'Hadden allebei iets speciaals'

Uiteindelijk belandde Van der Poel op heel jonge leeftijd in een selectie trainingsgroep van jongetjes die stage mochten lopen bij Willem II. Uiteindelijk zou hij voor de fiets kiezen, maar wat als het voetbalhart van de jonge Mathieu groter was geweest dan zijn interesse voor het rijden op twee wielen? De meningen lopen daarover uiteen.

Jeugdtrainer René Van Den Buijs, onder wie de jonge Van der Poel voetbalde bij de jeugd van Kalmthout, denkt dat Mathieu ver had kunnen komen. 'Ik had al een tijdje door dat zijn hart meer voor het wielrennen klopte. Als hij was blijven voetballen, denk ik dat Mathieu minstens in de hogere amateurreeksen en waarschijnlijk zelfs in het profvoetbal had kunnen meedraaien.'

Ook Jac Havermans, de scout die in de wijde omgeving op zoek ging naar talenten voor in de opleiding van Willem II, denkt dat Van der Poel prof had kunnen worden. 'Als Mathieu zich op 9-jarige leeftijd bij ons had aangesloten en zijn techniek wat meer had kunnen verfijnen, dan had hij het toch behoorlijk ver kunnen schoppen. Hij zou zéker profvoetballer geworden zijn. Twee jaar na Mathieu is ook Frenkie de Jong bij ons komen testen. Die speelt inmiddels bij FC Barcelona. Ik zeg niet dat Mathieu evenveel talent had als Frenkie, maar ze hadden allebei toch iets speciaals.'

Van der Poel in de klas vooral een deugniet

Daags na de korte voetbalcarrière van Van der Poel dook Het Nieuwsblad ook in de schooltijd van de wereldkampioen. Daar was de gedrevenheid iets minder. 'Een deugniet. Maar wel een plezante deugniet', zo wordt hij omschreven door de lagere school in Heide, waar Van der Poel naartoe ging. Mathieu wist wanneer hij te ver was gegaan. En het was zo’n koddig ventje. Je kon eigenlijk nooit écht kwaad op hem zijn.'

Omdat talenten nooit eerlijk verdeeld worden, had de Nederlander uiteráárd geen enkele moeite met school. 'Hij was altijd bij de betere leerlingen van de klas, maar ik had niet de indruk dat hij daar hard voor moest werken. Mathieu was gewoon een verstandige jongen die met sprekend gemak zijn lagere school heeft afgewerkt. Het verbaast me niet dat hij nadien ook zonder problemen zijn middelbare diploma heeft behaald.'

Van der Poel in zijn eerste jaren op de crossfiets een snotneus, die Niels Albert niet uit het wiel kreeg

In het laatste deel ging Het Nieuwsblad terug naar de eerste koersjaren van Van der Poel. Samen met zijn broer David was hij bij BKCP-Powerplus ploegmaat van meervoudig wereldkampioen veldrijden Niels Albert. 'Niels Albert moest tot het gaatje gaan om die snotneus bergop uit het wiel te rijden', weet Vincent Baestaens, ploegmaat bij BKCP-Powerplus, nog. 'En Niels was toen al tweevoudig wereldkampioen bij de profs, hè. Dat was de beste veldrijder van dat moment. De waardes die Mathieu in Spanje kon trappen waren ongezien voor een jongen van zijn leeftijd. Hij was eigenlijk nog een kind, een grote speelvogel bovendien. Maar ik denk dat iedereen in onze ploeg vanaf dat moment héél goed besefte dat Mathieu een potentiële wereldtopper was.'

'In onze tienerjaren gingen we echt nog op een speelse manier om met koersen', gaat David verder. 'We hebben ook lang gevoetbald en wilden eigenlijk gewoon zo veel mogelijk plezier maken. We droomden wel van een wielercarrière, maar wisten totaal niet hoe realistisch dat was.' 'We trokken regelmatig op ons koersfietske naar de Kalmthoutse Heide', vertelt vriend des huizes Wietse Bosmans. 'En als we dan een lastig spoor in het zand aantroffen, dan bleven we ploeteren tot we erdoor geraakten zonder af te stappen. In het slechtste geval waren we dan een uur later thuis voor het eten', lacht hij.