Büchli trekt harde conclusie na paar jaar op de weg: 'Heb na lange wegkoers geen sprint meer in de benen'

Matthijs Büchli is vooral bekend als baanwielrenner. Sinds 2021 focust de nu 30-jarige Nederlander zich echter ook met enige regelmaat op het wegwielrennen. Op de piste is hij een fervent sprinter, een rol die hij zich ook op het geasfalteerde hoopte aan te meten. Maar dat blijkt veel moeilijker dan gedacht, zo geeft hij toe in wielerpraatprogramma Cycloo.

De baanpalmares van Büchli is er eentje op de vingers bij af te likken. De Haarlemmer heeft zich vooral al vaak bewezen als belangrijke pion op de Teamsprint. Hij wist op dat onderdeel met de Nederlandse selectie maar liefst drie keer (2018, 2019 en 2020) het goud te pakken op een WK baanwielrennen. Op de Olympische Spelen van Tokio (2021) waren de Nederlandse heren eveneens primus. Ook als individuele renner heeft Büchli zijn sporen verdiend. Zo sleepte hij op het WK van 2019 het goud op de Keirin in de wacht en won hij in 2018 de Europese titel op de één kilometer tijdrit.

Een aantal jaar geleden sloot Büchli zich aan bij BEAT Cycling en besloot hij zich ook op het wegwielrennen te richten, waarbij hij vooral hoopte op mooie sprintresultaten. Na zijn eerste wedstrijden gaf hij destijds al aan dat het flink aanpoten was. Goed anderhalf jaar later geeft hij bij Cycloo, waar Bart Nolles en Erik Breukink in de desbetreffende aflevering respectievelijk als presentator en analist fungeerden, toe dat er nog geen enkele wegdroom van hem is uitgekomen. 'Niet echt, nee', kan hij er wel om lachen.

'In de laatste vijf minuten trapte ik gemiddeld 430 watt, maar dat was ook een beetje mijn max', aldus Büchli over zijn 'sprint' in Turkije

'Ik ben twee jaar bezig op de weg en kom nu een beetje toe aan het uitrijden van grote koersen. Ondanks dat ik niet de gehoopte zeges heb behaald, vind ik het echt geweldig om te doen. In die zin leef ik wel een droom, want ik kan het voltijds doen', toont hij zich enorm dankbaar. 'Het is zowel mijn werk als mijn hobby en dat is fantastisch. Je bent immers ook wielrenner omdat je het leuk vindt. Aan de andere kant: het realiseren van de dromen in deze totaal andere tak van de wielersport is me nog niet gelukt.'

Volgens Büchli is hij ook nog best wel ver verwijderd van een eventuele overwinning op de weg. 'In de Ronde van Turkije, mijn laatste koers van het jaar, werd ik zestiende in de openingsrit. Dat was de meest vlakke etappe, die Jasper Philipsen won. Ik kon gewoon niet meer sprinten. In de laatste vijf minuten trapte ik gemiddeld 430 watt, maar dat was ook een beetje mijn max. Joeri Havik deed een goede lead-out voor me, maar ik kon gewoon niet volgen. Ze rijden echt heel hard. Ik kon enkel een beetje mee met de snelheid die ze maken, maar de sprint die ik wél heb als ik fris ben, heb ik na zo'n lange wedstrijd niet', luidt zijn harde conclusie.