Chad Haga: 'Tom Dumoulin-impressie' bezorgde hem en Sunweb redding in Giro d'Italia

Elk jaar zwaaien weer een heel aantal coureurs af en dat is eind 2023 niet anders. Eén van die mannen is Chad Haga, die in augustus al zijn laatste kilometers op de weg reed in de Ronde van Denemarken. In de Leiderstrui dook nog eenmaal in zijn loopbaan!

Haga werd op 26 augustus 1988 geboren in McKinney, in de Amerikaanse staat Texas. In diezelfde plaats behaalde hij op zijn 22e een universitair diploma als ingenieur, wat hij gedurende zijn studiejaren combineerde met een loopbaan als amateurwielrenner. Eenmaal het papiertje in bezit was, koos Haga voor een dienstverband bij de continentale Rio Grande-ploeg.

In 2012 sloot hij aan bij de continentale Optum p/b Kelly Benefit Strategies-formatie, waar Haga in 2013 definitief doorbrak. In het voorjaar eindigde hij als tweede achter Jasper Stuyven in de Portugese rittenkoers Volta ao Alentejo, wat hij in mei doortrok in de belangrijke Ronde van Californië. Tussen gearriveerde renners als Tejay van Garderen, Michael Rogers en Fransisco Mancebo eindigde de Amerikaan knap als tiende.

Met deze prestaties reed Haga zich in de kijker bij enkele WorldTour-ploegen, waarvan het Giant-Shimano van Iwan Spekenbrink uiteindelijk het meest doortastend bleek. Zij reden destijds op de fietsen van het Amerikaanse merk Felt en dus was het wenselijk dat er ook enkele talentvolle Amerikanen op die fietsen zouden rijden. Haga en Lawson Craddock werden op die manier voor 2014 aangetrokken.

Ups en downs voor Haga bij ploeg Spekenbrink

De kloeke Amerikaan toonde in zijn eerste jaar in Nederlandse dienst uit welk hout hij gesneden was: dat van een tijdrijder. In de Rondes van Californië, België en Burgos reed hij goede ereplaatsen bijeen, wat hem ook een selectie voor de Vuelta a Espana opleverde. Daarbij ontwikkelde hij zich ook tot een gewaardeerde knecht binnen de Giant-Alpecin- en Sunweb-formaties, onder meer als luxehelper voor Tom Dumoulin.

Haga was in januari 2016 nabij Calpe één van de coureurs van Sunweb die frontaal door een auto werd aangereden, waarbij de Amerikaan in eerste instantie het grootste slachtoffer leek. Hij werd met een traumahelikopter overgebracht naar het ziekenhuis en bracht daar enkele dagen door op de intensive care, waar hij wonderwel in staat bleek om zijn Twittervolgers te voorzien van de nodige portie humor. Zo had hij het onder meer over zijn ritje in de traumahelikopter, het effect van de crash op zijn telefoon en maakte hij grapjes over zijn verwondingen.

Met name zijn aangezicht en nek werden hevig geraakt door de auto die hem en zijn ploeggenoten frontaal schepte, al kwam Haga uiteindelijk nog wel - net als zijn ploeggenoten - relatief met de schrik vrij: twee maanden later mocht hij alweer koersen, alhoewel het even duurde voordat hij vooral mentaal weer de oude was. Hij sprak openlijk over zijn twijfels tijdens trainingen én wedstrijden en reed voor de rest van zijn leven rond met een groot litteken.

Dat door de zure appel heen bijten lukte uiteindelijk wel: in 2017 was Haga present bij de gewonnen Giro van Dumoulin, terwijl hij in 2018 ook één van de knechten was die de Limburger ondersteunde bij zijn tweede plekken in de Giro d'Italia en Tour de France. Winnen kon Haga in die jaren zelf niet, maar zijn rol in de ploeg en hardrijderskwaliteiten werden hoe dan ook op waarde geschat. En zo werden de contracten telkens verlengd en mocht Haga zich in 2019 ook weer opmaken voor een Giro met Dumoulin.

Haga zet pech-Giro om in succes voor Sunweb

Na amper vier dagen lag de kopman echter al op zijn gat, waardoor hij één dag later de finish niet meer wist te halen. Vanaf dat moment kregen de overige coureurs van Sunweb carte blanche, waardoor Haga plots in de positie kwam dat hij zelf een succes mocht najagen. Dit deed de slimme Amerikaan niet door zich dagenlang te mengen in de strijd om de vroege vlucht, maar door zich nauwgezet te richten op zijn terrein: de tijdritten.

Daar waren er nog twee van in die Giro: op dag negen een heuvelachtige richting San Marino, waarin Primoz Roglic iedereen af wist te houden. En de slottijdrit om en nabij Verona, eveneens met een listige heuvel. Haga reed heel de slotweek op reserve en zette al zijn troeven op die dag in Verona, wat een goede beslissing bleek. Lotto Soudal-Belgen Victor Campenaerts en Thomas De Gendt beten in het zand en zagen de Amerikaan de grootste - en überhaupt enige grote - zege van zijn loopbaan pakken.

'Twee weken heel langzaam rijden, en nu heel hard rijden', liet de dolgelukkige Amerikaan na afloop van die chrono weten. 'Binnen het team stemden ze er mee in dat ik niet hoefde te proberen in de vlucht van de dag te zitten zoals de andere jongens. Het voelt echt top dat ik dat vertrouwen zo kan terugbetalen.' Ook dacht hij tijdens de tijdrit meermaals aan kopman Dumoulin. 'Ik heb mijn allerbeste Tom Dumoulin-impressie gedaan. Bij alles wat ik deed, dacht ik: ‘Dit is wat Tom zou doen'', aldus Haga.

In 2020 en 2021 probeerde de tijdrijder cq. superknecht op herhaling te gaan in de Giro en Vuelta, maar meer ditmaal kon hij zijn specialisatie (tijdrit op slotdagen) niet omzetten in een zege: in Italië werd hij zevende, in Spanje vijfde. Die laatste bleek meteen zijn laatste koers voor inmiddels Team DSM, dat hij na acht jaar trouw dienstverband vaarwel zegde. 'In die jaren ben ik aangereden, getrouwd, ben ik mijn vader verloren, zelf vader geworden en ben ik meer gewend geraakt aan Europa dan ik ooit had verwacht. Het waren acht onvergetelijke jaren', blikte hij daar destijds op terug.

Voor 2022 tekende hij bij het procontinentale Human Powered Health, waar hij meer voor eigen kans wilde rijden. Dat bleek moeilijker dan gedacht: Haga kon niet meer voor resultaten rijden en maakte langzaamaan de switch naar het gravel, een discipline waar zoveel Amerikanen zich thuis voelen. 'End of the road...', schreef 'Hagasaki', zoals zijn bijnaam luidt, op social media. Succes met wat je verder gaat doen, Chad!

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)