De (weergaloze) Tour de France van Wout van Aert: Lafay-trauma, stoomwalzen, 'net niet' en UAE-demoralisatie

Wout van Aert heeft Parijs net niet gehaald. De Belg van Jumbo-Visma reed 2,5 week mee in de Tour de France, maar het verwachte belletje vanuit België kwam dan toch: hij gaat naar huis om bij zijn vrouw Sarah te zijn, er is een tweede kindje op komst. Tijd om terug te blikken op de Tour van Van Aert, die ondanks het uitblijven van een ritzege andermaal een groot succes mag worden genoemd.

'Ik had de benen om een rit te winnen, maar het is er niet van gekomen', zo zei Van Aert er zelf over in een afscheidsvideootje vanuit de ploeg. 'Dat geeft een dubbel gevoel, maar het gevoel waarmee ik rondreed was supergoed en ik kreeg veel moraal van de doelen die we vooraf hadden opgesteld. Ik zal het echter vooral herinneren als de Tour waarin ik iedere dag naar huis belde. En waarin ik eerder naar huis ga.'

Als enige 'zwaargewicht' over de cols in het Baskenland

Het openingsweekend van de Tour was er één voor iedereen. De klimmers zagen in het Baskenland hun kans schoon om meteen uit te halen, klassiekerspecialisten hadden ambities en zelfs de goed klimmende sprinters sloten een resultaat niet uit. Mooie praatjes, maar naast de lichtgewichten der klimmers was het toch echt alleen Van Aert die op dag één en twee de zware klimmetjes in de finale bij de voorsten overleefde.

Op dag één had hij er nog wel vrede mee dat broers Adam en Simon Yates nu eenmaal sterker bleken op de slotklim, alvorens de twee Britten in de afzink vooruit bleven en streden om de dagzege. Een dag later was de frustratie groot toen Van Aert wél attent mee zat van voren en Jumbo-Visma de finale-kilometers controleerde voor een sprint. Die kwam er niet, daar Victor Lafay met een late uitval won en Van Aert vloekend en tierend tweede werd. Een Lafay-trauma de luxe...

'Vlucht-frustratie' en beulswerk na twee gemiste sprints

Op dag drie en vier lagen er andermaal twee kansen voor Van Aert. Hij had voor de Tour al gezegd dat de beste kans op ritsucces in principe de sprints zouden zijn en dus schreven we hem op. Op dag drie - de laatste in het Baskenland - was hij er misschien wel het dichtst bij, maar ging de bocht naar rechts en werd de pas hem afgesneden door latere winnaar Jasper Philipsen. Van Aert moest in de remmen en werd vijfde. Een dag later was het op een autocircuit plek negen, nadat de finale was ontsierd door valpartijen en chaos.

Met een flinke portie 'vluchtfrustratie' vlogen we de Pyreneeën in en Van Aert zat twee dagen achtereen mee in de vlucht. Dat was niet voor eigen rekening, nee. Jumbo-Visma greep de Zuid-Franse beklimmingen aan om Vingegaard meteen ten aanval te sturen. Op dag vier speelde Van Aert nog een rol toen Vingegaard op de Col de Marie Blanque veel tijd pakte op Tadej Pogacar. Een dag later deed de Belg een bizar lange beurt, door vanaf de top van de Tourmalet de hele afdaling, de vallei en een groot deel van de slotklim naar Cauterets-Cambasque gang te maken voor Vingegaard en Pogacar. Toen z'n werk erop zat, ging hij in de parkeerstand.

'Tour van net niet' voor altijd attente Van Aert

Een dag na twee dagen beuken bergop gunde Jumbo-Visma Van Aert een rustdag, ondanks dat er op dag zeven van de Tour gesprint werd. Alle pijlen van de ploeg waren gericht op een dag later, toen er in Limoges een gouden kans lag voor Van Aert om heuvelop te sprinten voor winst. Alles leek perfect te verlopen, totdat hij werd ingesloten door de trein van Alpecin-Deceuninck en vanuit geslagen positie nog moest terugkomen. Dat lukte ook nog bijna, maar het werd 'slechts' plek drie.

'We kicken op zeges, maar voorlopig mag het niet zijn. Het is de Tour van net niet tot dusver', zei Van Aert erover. Toch zat hij er weer bij en deed hij voor de vijfde keer in acht dagen mee om ritsucces. De alleskunner was desondanks op zoek naar die ene kans en smeet op de eerste dag na de eerste rustdag met z'n krachten. De tiende werd werd een verschroeiend zware, waarin Van Aert z'n slechtste benen van de Tour had. Het leverde hem zelfs wat kritiek op van onder meer Tom Dumoulin. Deed hij te veel? Er kwam ook nog een gerucht bovenop, waarin ze vanuit Lidl-Trek aangaven dat Van Aert toch echt snel huiswaarts zou keren voor de zwangerschap van zijn Sarah.

Vrije rol en UAE-demoralisatie in laatste dagen

Aan het einde van de tweede en in het begin van de derde week werd de rol van Van Aert steeds vrijer. Jumbo-Visma toonde aan dat het in de breedte zo sterk was, dat Van Aert vaker z'n gang mocht gaan. Daarbij lag de focus minder en minder op het sprinten en meer en meer op het werk dat hij eigenlijk helemaal niet zou moeten kunnen: klimmen. Zo zat hij in het slotweekend van de tweede week mee in een gigantische Alpenetappe en werd hij doodleuk tweede, achter Wout Poels. Lees die zin nog eens vijf keer, ga staan en geef applaus.

Helemaal als je je bedenkt dat Van Aert een dag eerder eigenhandig alle moraal uit de trein van UAE Team Emirates had gezogen met een zelden vertoond staaltje spierballen tonen. Van Aert werkte voor Vingegaard richting en op Col de Joux Plane, werd verdrongen door Rafal Majka, loste, maar kwam terug toen de Pool van UAE het tempo drukte. TGV Van Aert denderde over de hele groep, stootte Majka van de kop en deed nog één beurt. 'Ik moest even passen, maar kreeg motivatie toen ik hoorde dat Majka het tempo liet zaken. Toen wilde ik wel even laten zien dat wij de koers in handen hadden vandaag', legde hij na afloop uit. De video staat onder dit artikel, wat ons betreft het moment van zijn Tour.

Na het Alpen-weekend namen we in het begin van de derde week (zonder dat we het zelf wisten) afscheid van Van Aert in de individuele tijdrit op dinsdag en de koninginnenrit op woensdag. In de tijdrit werd hij op een loodzwaar parcours nog eens doodleuk derde achter Vingegaard en Pogacar ('de beste van de normale mensen') en richting de Col de la Loze gaf hij af. Het bleek z'n laatste wapenfeit, in een Tour die van hoogtepunten, teleurstellingen, frustraties en geluk aan elkaar hing. Een weergaloze Tour, ook zonder ritzege voor Van Aert. We zien de Belg als kersverse vader terug bij het WK in Glasgow in augustus. We kunnen niet wachten!

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)