Het rampjaar van Fabio Jakobsen: na de Giro- en Tour-deceptie kan de noodklok geluid worden

Het eerste jaar van Fabio Jakobsen bij dsm-firmenich PostNL is niet bepaald een succes gebleken. Met slechts een zege is de oogst van de spurtbom totaal niet wat men had verwacht. De grote rondes liepen uit op een pijnlijke reality check, en met het opkomende sprinttalent bij de Nederlandse ploeg zal 2025 een heel belangrijk seizoen worden voor de voormalig Europees kampioen.

Na zes seizoenen bij The Wolfpack sloot de Gelderlander het Belgische hoofdstuk: hij vertrok naar een Nederlandse ploeg. Bij zijn nieuwe werkgever zou hij met zekerheid de aangewezen kopman zijn voor de sprints. Met Tim Merlier was er bij Soudal Quick-Step een geduchte concurrent voor de bovenste plek in de sprint-rangorde. Bovendien was de focus op Remco Evenepoel zodanig groot dat een startplek in de Tour de France voor een spurter niet realistisch was. 'Ik wil graag naar de Tour en sprinten en dat gaat denk ik de komende jaren niet lukken bij Soudal-Quick Step', was de toenmalig Europees kampioen realistisch over zijn vertrek.

Bij dsm-firmenich PostNL was een Tour-startplek vrijwel gegarandeerd. Jakobsen zou kopman zijn voor de sprints, en de ploeg kon hem een prachtige lead-out garanderen. Met onder anderen Nils Eekhoff, Bram Welten en de Duitse routinier John Degenkolb had de winnaar van een Touretappe in 2022 geen gebrek aan sterke helpers voor in de laatste kilometers. Deze heren zouden hem aan een nieuwe Tour-ritzege moeten helpen. Buiten de Ronde van Frankrijk kon hij tevens genieten van knechten als Emils Liepins, Pavel Bittner en Tobias Lund Andresen. Aan steun geen gebrek.

Lees verder onder de foto!

'Meer wielrenner worden' na de Giro, corona in de Tour: grote doelen mislukken

Het leek allemaal op zijn plek te vallen voor de vijfvoudig Vuelta-ritwinnaar. Een nieuwe ploeg, een nieuwe impuls en enorm veel vertrouwen vanuit het team. Er werd een uitgekiemd jaarplan neergelegd: de Hulk van Heukelum zou minder klassiekers rijden, maar meer focus leggen op de grote rondes. Naast het grote doel, de Tour de France, zou Jakobsen starten in de Giro d'Italia. De voorbereiding liep echter stroef: een overwinning bleef lang uit, tot de Ronde van Turkije. Daar won hij zijn eerste koers van het jaar (waar teamgenoot Lund Andresen overigens drie keer won).

In de Turkse rittenkoers liet de spurter zien dat het met de snelheid wel goed zat. Een week later liep de Giro echter uit op een deceptie: geen enkele keer kwam hij aan sprinten toe, en na elf etappes zag hij het voor gezien. De conclusie na de Ronde van Italië was duidelijk: 'We moeten terug naar de tekentafel en misschien moet ik iets meer wielrenner worden en iets minder sprinter', zei Jakobsen toen. Dat was nodig: de Nederlander loste vaak veel te vroeg. Ook al had hij de snelheid in de benen, de finale halen was meestal niet realistisch.

De Giro d'Italia was misschien dan wel een grote teleurstelling, een leermoment was het zeker. Met het oog op de Tour had de sprintbom goede hoop: met een sterke ploeg kreeg hij alle kansen op ritwinst. Maar ook in Frankrijk lukte het niet. Ook al reed hij twee keer top tien, een overwinning was te ver weg. Ook deze ronde duur nog geen twee weken: tijdens rit twaalf moest Jakobsen afstappen: de vrees was een coronabesmetting. 'Ik wil de jongens niet besmetten. Ik moet natuurlijk wel mee naar het hotel, maar ik houd afstand en schud geen handen. Ik vrees dat ik iets onder de leden heb.'

Lees verder onder de Tweet!

Hongerige Bittner en Lund Andresen leggen het vuur aan de schenen

Na de Tour de France werkte de oud-renner van Soudal Quick-Step nog een aantal koersen af, maar het seizoen was in feite al voorbij. De grote doelen werden niet gehaald, en na twee etappes in de Tour of Guangxi zat het jaar er op voor Jakobsen. De magere oogst: één ritzege in de Ronde van Turkije. Het zal dsm-firmenich PostNL niet lekker liggen: zij hebben veel geïnvesteerd om hun nieuwe kopman zo veel mogelijk kansen te geven. Maar er is ook nieuwe hoop. De Nederlandse ploeg focust al jarenlang veel op de jeugd, en daar plukken ze nu de vruchten van.

Zoals eerder vermeld was Jakobsen de kopman voor de Ronde van Turkije, maar zijn lead-out Lund Andresen wist liefst drie ritten te winnen. De jonge Deen begon daar aan een indrukwekkende zegereeks: hij was met zes keer winst de grootwinnaar van de ploeg. Hij startte net als zijn kopman in de Giro d'Italia, maar kon daar ook niet echt zijn vorm doorzetten. Later in het jaar pakte hij de vorm wel weer op: iets wat Jakobsen niet lukte. Bittner, met zijn 21 jaar twee maandjes jonger dan zijn Deense ploeggenoot, verraste vriend en vijand met een ritzege in zijn grote rondedebuut in de Vuelta. Daar rekende de Tsjech in de vijfde etappe af met groene truidrager Wout van Aert.

En dus kan de uitverkoren kopman rekenen op flinke concurrentie binnen het eigen team. Zijn jongere ploeggenoten leggen het misschien op snelheid af tegen Jakobsen, maar zij hebben meer inhoud en komen een stuk makkelijker een heuveltje over. Daarnaast zullen zij alleen maar beter en vlugger worden. Natuurlijk is de Nederlander ook nog maar 27 jaar, iets wat men vergeet, zeker als je zijn indrukwekkende erelijst ziet. Het is dus nog absoluut niet game over voor Jakobsen, maar de noodklok kan zeker geluid worden. Want er moet iets anders, zoveel is zeker. De snelheid is er nog, zoveel is zeker: maar lukt het niet om 'meer wielrenner worden' volgend seizoen, is het niet ondenkbaar dat de Nederlander wordt thuisgelaten voor zijn o zo geliefde Tour.