Het is medio december en dat houdt in dat heel wat net gestopte profs gefaseerd hun fietsritme aan het afbouwen zijn. Na lange loopbanen in de wielersport is het voor de spieren en het hart namelijk niet goed om in één tel te stoppen met de sport, waar coureurs zo elk hun eigen antwoord op hebben. Al zullen er weinig zo mooi zijn als de decembertrip van de pas gestopte Robert Gesink en Jetse Bol. In dit artikel nemen we de loopbaan van die laatste nog eens uitgebreid door.
Bol zag op 8 september 1989 het levenslicht in Avenshorn, Noord-Holland. In 2005 dook zijn naam voor het eerst op bij de échte wielervolgers, toen hij Nederlands kampioen tijdrijden bij de nieuwelingen wist te worden. In de daaropvolgende seizoenen wist hij die lijn door te zetten: in 2006 eindigde hij als tweede bij het NK tegen de klok voor junioren, nog één jaar later reed hij zich met meerdere goede resultaten in de kijker bij Rabobank.
Bij de Continental-tak van die ploeg kwam Bol in 2008 terecht. In 2009 won hij de gerenommeerde rittenkoers Olympia's Tour, wat hij twee jaar later herhaalde. Na stageperiodes in zowel 2010 als 2011 mocht hij voor 2012 ook écht aansluiten bij het grote Rabobank. Daar brak eind dat jaar echter de pleuris uit met de gekende dopingverhalen uit het verleden, waardoor Bol net als de rest van de ploeg in 2013 en 2014 voor Belkin uitkwam.
'Ik tekende destijds mijn eerste wielercontract. Om mij heen reden mannen als Tom Dumoulin, Lars Boom, Tejay van Garderen, Jos van Emden en Dylan van Baarle. Op een gegeven moment stokte mijn ontwikkeling. Ik reed vooral in de sprinttrein van Theo Bos. Toen Rabobank omgeturnd werd naar Belkin en van 30 naar 26 renners ging, werd het lastig', zo zei hij daar later over tegen deze site.
Bol kiest voor buitenlandse avonturen na Rabobank
Ondanks enkele redelijke resultaten in met name 2013 werd Bol zijn contract eind 2014 niet verlengd, waarbij hij door enkele valpartijen ook zijn plezier een beetje verloor. 'Ik was dicht bij stoppen', klonk het nadien. Hij zocht zijn heil twee niveautjes lager bij De Rijke. 'Dat was moeilijk. Toen ik jong was, won ik veel wedstrijden op dat niveau, maar nu was het niet makkelijk. Mentaal is het ook lastig, want je kunt niet achterover leunen omdat je een niveau lager fietst.'
Sowieso was 2014 een jaar van veranderingen voor Bol, die destijds ook met zijn Mexicaanse vriendin in het Spaanse Girona ging wonen na twee jaar samen in Nederland te hebben gewoond. Naar eigen zeggen redde die overstap zijn loopbaan. ''In Nederland, met die koude winters, had ik misschien dagen gehad dat ik 'nee' had gezegd tegen trainen. In Girona waren er veel sterke mannen met wie ik kon fietsen. Als je bijvoorbeeld met Robert Gesink gaat trainen, weet je dat het niet makkelijk wordt. De grootste uitdaging voor mij was om weer op mijn topniveau te komen. Ik moest een team vinden die mij een tweede kans zou geven', aldus Bol.
In 2015 wist hij voor de derde keer Olympia's Tour te winnen, waarna hij eind 2016 een tweede kans op profniveau kreeg bij het Colombiaanse Manzana Postobon. 'Ik kreeg het voordeel van de twijfel omdat ik in Spanje woonde en mijn vrouw Mexicaans is. Bij ons gesprek deed ik net of ik alles begreep, door 'Si, si, si, claro, claro', te zeggen. Toen ik in 2016 hoorde dat de ploeg mij wilde contracteren als ze een Pro-Continental-licentie zouden krijgen, ben ik als een gek Spaans gaan leren. Ik denk dat mijn moeder had gewild dat ik zo toegewijd was geweest op school', lachte hij daar later om.
Bol pakte die kans met beide handen aan en reed in 2017 de Vuelta namens de Colombiaanse ploeg, die hij uiteindelijk anderhalf jaar trouw zou blijven. Medio 2018 maakte hij namelijk de overstap naar Burgos-BH. 'Ik heb veel aan Manzana-Postobon te danken – dat ik weer prof ben vooral – en ben ook dankbaar voor de transfer die ik kon maken naar Burgos. Maar uiteindelijk ben ik bij Burgos weer wat meer op mijn plek. De ploeg is meer Europees, er is wat meer structuur en kennis van de wielersport. En de allergrootste pre is dat je een wedstrijdprogramma hebt met wat meer lijn erin', zo liet hij daarover destijds weten bij de KNWU.
Lees verder onder de foto!
Vuelta als rode draad door loopbaan Bol
Namens Burgos-BH mocht hij direct aantreden in de Vuelta en een goed huwelijk was geboren. Bol was vaste klant in de grote wedstrijden die de ploeg mocht rijden en kwam in 2019 zelfs akelig dicht bij een ritzege in de Ronde van Spanje. Samen met ploegmaat Angel Madrazo en Cofidis-coureur José Herrada mocht hij het op een steile klim uitmaken voor de dagzege, waarbij Madrazo uiteindelijk de slimmere bleek en met de dagzege naar huis ging.
'We zaten met zijn tweeën tegen één', aldus Bol in een terugblik op die dag. 'Madrazo kwam telkens terug, dus ik zou het moeten gaan afmaken. Toen hij in de laatste kilometer weer aan ging, bedacht ik in een splitsecond of ik mee moest. Hij de trui, ik de rit. Ik had in die laatste kilometer moeten demarreren bergop. Maar ik ben geen veelwinnaar. Had geen ervaring waarop ik toen kon terugvallen. Mijn ploeggenoot won. Ik heb niets verkeerd gedaan, al had ik de rit uiteraard graag zelf gewonnen.'
Uiteindelijk zou die Vuelta een rode draad door zijn loopbaan worden. Zeven reed hij er in totaal, van 2017 tot en met 2023 zeven achter elkaar. Inclusief die van 2022, met start in Utrecht. ‘Er stond heel veel publiek, was supergaaf om een keer mee te maken. Ik ken het alleen van verhalen, van renners die eerder een grote ronde in Nederland begonnen. Om het nu zelf mee te maken, is een jongensdroom.' In 2024 kreeg zijn ploeg Burgos-BH, voor wie hij dus nog altijd koerste, geen uitnodiging, waardoor zijn laatste jaar niet opgefleurd werd met een deelname aan de Spaanse grote ronde.
Lees verder onder de foto!
Bol zegt wielersport zeker nog niet vaarwel
De 35-jarige Bol besloot gedurende dit seizoen dat dit jaar een mooi moment was om te stoppen met koersen. Vanaf komend seizoen doet hij dienst als ploegleider, bij - hoe kan het ook anders?- Burgos-BH. 'Na zeventien jaar in het peloton is de tijd gekomen om de fiets aan de wilgen te hangen. Het is een reis met pieken en dalen geweest, maar ik zeg nog geen gedag tegen de sport', zo kondigde hij twee maanden geleden aan.
Het fietsen was hij ook nog echt niet beu, getuige een trip naar Chili met vrienden Robert Gesink en Dennis van Winden, eveneens ex-prof. Begin december werkten ze daar de Karukinka Gravel race af, waar Bol zelfs - voor Gesink - een etappe kon winnen. Aan de andere kant van de wereld sloten de twee dus op een prachtige trip met mooie avonturen een even mooie loopbaan af.
Plaats reactie
0 reacties
Laad meer reactiesJe bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties