Paret-Peintre schrijft vierde etappe Giro d'Italia op zijn naam, Leknessund neemt roze trui over van Evenepoel

Aurélien Paret-Peintre heeft de vierde etappe in de Giro d'Italia gewonnen. De Fransman van AG2R Citroën versloeg vanuit de vlucht Andreas Leknessund (Team DSM) in een sprint-à-deux. Leknessund hoefde niet volledig in zak en as te zitten, daar hij de leiderstrui overnam van Remco Evenepoel.

Daags na de glorieuze overwinning van Michael Matthews stond op dinsdag 9 mei, exact twaalf jaar na het overlijden van Wouter Weylandt, de eerste bergetappe in de 106e Ronde van Italië op het programma. De uitgetekende etappe was 175 kilometer lang en onderweg moesten er maar liefst 3500 hoogtemeters overwonnen worden, terwijl er officieel maar drie gecategoriseerde beklimmingen in de route opgenomen waren. Dat kon maar één ding betekenen: er waren heel veel venijnige klimmetjes en vals oplopende stroken meegenomen bij het uitzetten van de route, waarmee die echt als een verraderlijke bestempeld kon worden.

Wat betreft de gecategoriseerde beklimmingen moesten eerst de Passo delle Crocelle (13,5 kilometer aan 4,3 procent) en de de Valico Monte Carruozzo (8,8 kilometer aan 4,9 procent) bedwongen worden, alvorens de laatste klim van de dag zou opdoemen: de zware beklimming naar Colle Molella (9,6 kilometer aan 6,2 procent). Wanneer de top van laatstgenoemde col bereikt zou zijn, resteerden er nog drie vlakke kilometers naar de meet. Op voorhand was de discussie of Remco Evenepoel al dan niet zijn leiderstrui zou afstaan een alom gevoerde.

Geen enkel groepje weet weg te geraken in hectische openingsfase, Healy en McNulty gretig

Voorafgaand aan de etappe was de uitspraak 'tachtig procent van het peloton wil mee in de vlucht van de dag' een veelvuldig terugkerende. En zo geschiedde: niet lang nadat het peloton de zes kilometer in de geneutraliseerde zone afgelegd had en de officiële start van de etappe een feit was, werd er direct slag om slinger gedemarreerd. Onder meer Brandon McNulty (UAE Team Emirates) en Ben Healy (EF Education-EasyPost). twee heren die op voorhand tot de favorieten werden gerekend, toonden zich bijzonder actief en probeerden bij elke aanvalspoging hun wagonnetje aan te haken (als ze zelf al niet aan het demarreren waren). Ook Stefan Küng, die erg kort stond in het algemeen klassement en van wie verwacht werd dat hij mee zou sluipen in de kopgroep, was een bezig baasje.

Het mocht echter allemaal niet baten voor Healy en co, daar elke opgezette vluchtpoging weer in de kiem gesmoord werd. Door al het aanvalsgeweld moesten diverse sprinters al snel de rol lossen, temeer omdat de weg in de openingskilometers al venijnig omhoog liep. Voor mannen als Jonathan Milan, David Dekker, Fernando Gaviria en Davide Ballerini ging het dus al vroeg in de etappe te snel.

Evenepoel, Almeida, Vine en Geoghegan Hart eventjes 'gelost', maar voegen zich al snel weer bij voorste groep

Het zou onbegonnen werk zijn om alle ontstane kopgroepen in één wedstrijdverslag te benoemen, daar zowel de grootte als de samenstelling van de tijdelijke tetê de la course doorlopend aan verandering onderhevig was. In de gladde afdaling van één van de niet-gecategoriseerde klimmetjes was er ineens de nodige reuring waarneembaar. Roze trui Evenepoel was zowaar op achterstand geraakt en een paar kilometer later werd duidelijk dat ook Joao Almeida, Jay Vine en Tao Geoghegan Hart in een tweede groep bleken te zitten. Er was niet per se sprake van hevige paniek, maar het zal allicht toch voor de nodige nervositeit hebben gezorgd. Na ongeveer vijf kilometer in de achtervolging te hebben gereden, kwamen de 'geloste' klassementsmannen weer aan sluiten in het peloton. Van een kopgroep was na vijftig kilometer koers nog altijd geen sprake.

Verslag loopt verder onder tweet.

Op de flanken van de Passo delle Crocelle was er nog altijd niemand die de spreekwoordelijke zegen kreeg van het peloton. Zodoende werd er vanuit het peloton om de volle buit gesprint. Bergklassementsleider Thibaut Pinot toonde zich de 'jokkebrok des pelotons'. De Groupama-FDJ-renner, die aan zijn laatste jaar als wielerprof bezig is, liet in een interview weten niet voor de bergtrui te gaan. Maar wie haastte zich in extremis naar voren om de achttien punten mee te snoepen? Juist, Pinot. Hij bleef Bahrain Victorious-pion Santiago Buitrago, die genoegen moest nemen met acht punten, makkelijk voor.

Zevental krijgt vrijgeleide van peloton, maar Soudal Quick-Step laat het gat niet te groot worden

Met nog 95 kilometer te gaan leek dan eindelijk de eerste échte kopgroep van de dag een feit. Andreas Leknessund (Team DSM), Aurelien Paret-Peintre (AG2R Citroën Team), Nicola Conci (Alpecin-Deceuninck), Toms Skujins (Trek-Segafredo), Amanuel Ghebreigzabhier (Trek-Segafredo), Vincenzo Albanese (EOLO-Kometa) en Warren Barguil (Arkéa Samsic) was de zevenkoppige groep die een vrijgeleide leek te krijgen van het peloton. Gretige mannen als McNulty en Healy, die wel zo'n zestig keer mee waren geslopen, hadden de definitieve slag dus goed gemist. Bruno Armirail (Groupama-FDJ) bedacht zich ietwat laat ook nog dat deze dag hem wel eens goed zou kunnen liggen en ging in de achtervolging op het zevental. Het bleek echter een chasse patate en de Fransman moest zich weer laten inrekenen door het peloton, dat de touwen inmiddels flink liet vieren.

Verslag loopt verder onder tweet.

De voorsprong van de mannen die het ruime sop hadden gekozen was inmiddels opgelopen tot ongeveer vijf minuten. Dat leek te impliceren dat Evenepoel en de zijnen definitief hadden besloten afstand te doen van de roze trui. Toch lieten de poulains van Patrick Lefevere de voorsprong niet helemaal de pan uit rijzen en hielden zij, met ongeveer nog zeventig kilometer te gaan, de voorsprong rond de vier minuten. Voorin was het Ghebreigzabhier die de achttien bergpunten meepakte op Valico Monte Carruozzo. De Eritreeër leek bovendien de enige geïnteresseerde klant voor deze maglia azzurra-punten.

Paret-Peintre wint van Leknessund in sprint-à-deux, maar Team DSM-Noor neemt wel roze trui over van Evenepoel

Naarmate de finale dichterbij kwam, leek het steeds meer een feit te worden dat de kopgroep zou gaan strijden om de dagzege. Voor sommige renners lag er ook de roze trui in het verschiet. Zo stonden bijvoorbeeld Leknessund en Skujins achttiende en 33e op respectievelijk 1.40 en 2.10 minuut. Toen het leidende septet aan de slotklim begon, bedroeg de voorsprong zo'n vier minuten.

In de ultieme slotfase stonden er twee vragen centraal. 'Wie van de koplopers gooit als eerste de knuppel in het hoenderhok?' en 'Gaan de klassementsmannen elkaar nog bestoken?' waren de vragen waarop menig wielerliefhebber en -volger (en pool-fanaat) graag het antwoord wilde hebben. Op die eerste vraag kwam al snel een antwoord. Het was Conci die in de kopgroep de debatten als eerste opende, met als ietwat verrassend gevolg dat het voor rasklimmer Barguil te snel ging. Het was vervolgens Skujins die alleen naar de Italiaan toesnelde, waarna Conci al snel moest passen. Ook de poging van Skujins was van korte duur. Het waren Leknessund en Paret-Peintre die de sterkste mannen in koers bleken. Leknessund sloeg op vier kilometer van de meet een gaatje, maar werd net voor de top bijgehaald door de Fransman.

De strijd om de dagzege moest uiteindelijk middels een sprint-à-deux beslecht worden. Leknessund maakt er echter geen echte sprint van, want hij trok volle bak door voor de roze trui. Zodoende kon de Fransman relatief gemakkelijk naar de dagzege sprinten, waardoor beide heren een reden hadden om feest te vieren. Leknessund nam immers de roze trui over van Evenepoel, die op zijn gemak binnen kwam in de groep der favorieten. In die groep der favorieten was op de slotklim niet veel gebeurd, waardoor de klassementsrenners in groep over de meet kwamen.

Uitslag etappe 4 Giro d'Italia 2023

Results powered by FirstCycling.com

Lees hier het liveblog van etappe 4 Giro d'Italia 2023 terug

Laadt de liveblog niet? Druk dan even op F5 of refresh je mobiele pagina of de app. Krijg je een foutmelding op de website? Leeg dan even je cookies en/of cache voor de beste ervaring!