Zo'n 99 procent van de wielervolgers tekende voorafgaand aan het WK wielrennen een ideaal podium uit met Tadej Pogacar, Remco Evenepoel en Mathieu van der Poel. Twee van de drie renners bleken na 273 kilometer doldwaze koers in en rondom Zürich juist, maar Evenepoel moest zijn plekje op het podium afstaan aan de slimme Ben O'Connor. En daar was de Aussie uiteraard meer dan content mee.
Na zijn tweede plek in de Vuelta a Espana en de wereldtitel Mixed Relay behaalde O'Connor op die manier ene nieuwe mijlpaal. 'Op het podium met Pogacar en Van der Poel, dat is goed gezelschap', kneep hij zichzelf in de arm. 'Ik heb dit seizoen ook mooie dingen laten zien, dus het is een treffend podium. Ik ben trots, want niemand had dit waarschijnlijk verwacht en ik voelde me de eerste paar rondes ook niet supergoed.
'Ik moet mijn ploegmaats bedanken, die me zijn blijven motiveren. Die peptalks hielpen om mezelf mentaal in de juiste focus te krijgen. In de slotkilometer timede ik perfect, waardoor ik tweede kon worden.' O'Connor deed dat door als enige uit de klauwen van Van der Poel, Evenepoel en co weg te rijden, maar was het dan zo'n bijzonder moment?
Nee, moest hij daarop antwoorden. 'Ik weet niet hoe ik het uiteindelijk heb gedaan. Ik wilde in ieder geval niet over de zijkant demarreren, want dan ziet iedereen het aankomen. Was het slim? Tactiek? Het was het juiste moment en daarna moet je er gewoon voor gaan', lacht de man uit Perth.
Lees verder onder de foto!
O'Connor over podiummoment met Pogacar en Van der Poel
'Voor mij is dit echt een topresultaat in een eendagskoers van wereldklasse. Dat was me in het eendagswerk nog niet echt gelukt, dus dat ik hier tweede word op een WK, is een heel lekker gevoel. De kers op de taart na een lang seizoen', besluit de volgend jaar naar Jayco AlUla trekkende Aussie.
'Ik denk dat het ook mijn enige kans was, in die sterke groep', vertelt hij na zijn podiummoment met Pogacar en Van der Poel. 'Dat was een lekker momentje in goed gezelschap. We hebben al veel koersen samen gereden en ik ben trots op het feit dat ik met hen op het podium stond. Dat is toch wel iets wat me tot op heden nog niet gelukt was.'
De Australiërs vertrokken met Michael Matthews als kopman, maar voor de puncher uit Canberra bleek het te zwaar. 'Dus was het meer aan mijzelf, Jay Vine en Jai Hindley. Jay brak de koers goed open, waarna wij eigenlijk in een zetel zaten. Toen Pogacar ging, dacht ik wel dat het vroeg was. De Belgen namen op dat moment de controle over, wat wel wat pijnlijke momenten in de benen opleverde.'
'Dat Pogacar ging, veranderde niets aan mijn aanpak. Ik ging niet naar dit WK met de illusie dat ik ging winnen, maar om gewoon mijn ding te doen. Nu ben ik tweede geworden, dus ik ben een happy guy.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties