Pogacar wint Sloveens gevecht op steile muur in Ronde van het Baskenland

De derde etappe in de Ronde van het Baskenland is gewonnen door Tadej Pogacar. In een sprint bergop was hij te sterk voor landgenoot Primoz Roglic, die wel de leiderstrui in zijn bezit hield.

Op woensdag stond wederom een heuvelachtige dag op het programma, waarin de renners 167 kilometer moesten overbruggen. Een zevental renners verenigde zich in het begin van de koers tot een kopgroep, die meer dan zes minuten voorsprong kreeg. Het was geen kopgroep van louter renners van het tweede niveau. Mikkel Honoré (Deceuninck-Quick-Step), Daniel Navarro (Burgos-BH) en Félix Gall (Team DSM) waren onder andere vertegenwoordigd. Zij werden vergezeld door Gotzon Martín (Euskatel - Euskadi), Oier Lazkano (Caja Rural – Seguros RGA), Roger Adrià (Equipo Kern Pharma) en Lawrence Warbasse (AG2R Citroën Team). Honoré was de best geklasseerde renner, op iets meer dan één minuut achterstand op leider Primoz Roglic.

Drie korte klimmen in finale

Vooraan in het peloton zagen we daarom Jumbo-Visma (Roglic), die werden vergezeld door de mannen van Michael Woods (Israël Start-Up Nation) en Esteban Chaves (Team BikeExchange). Op vijftig kilometer van de meet ging het hard met de voorsprong van de kopgroep, die al snel slonk tot onder de twee minuten. De klassementsmannen konden zich op dat moment langzaam opmaken voor het eerste klimmetje (3,5 km aan 5,6%) in de finale, op twintig kilometer van de meet. Daarna volgde een iets kortere klim (2,7 km aan 5,9%), om af te sluiten op een puist van 3,1 kilometer aan 10,2% gemiddeld. Lazkano wilde op 28 kilometer van de meet nog even zendtijd meepakken en sprong weg uit de kopgroep.

Bij aanvang van de voorlaatste klim had de 21-jarige Lazkano nog een aantal seconden over op het aanstormende peloton. Daar werden alle kopmannen naar voren gebracht en was het snel gedaan met de voorsprong van de koploper en kon de finale beginnen. Het was wachten welke renner het als eerste ging proberen, maar de renners waren wat bang voor de hoge stijgingspercentages en kwamen met een grote groep van ongeveer veertig man boven. Voor Bauke Mollema was het op dat moment al gedaan, nadat hij gisteren ook al niet over zijn beste benen beschikte.

Renners maken zich op voor steile muur

Op de top was het nog tien kilometer richting de streep en gingen de renners in dalende lijn richting de steile slotklim. Verschillende renners hadden al de nodige tijd in de tijdrit van maandag verloren, dus het was afwachten wie er als eerste gingen aanvallen. Voordat de renners waren begonnen aan die slotklim, was het niemand minder dan Wilco Kelderman die andermaal hard leek te zijn gevallen. Samen met Woods lag hij op de grond en daardoor waren er ook wat scheurtjes in het peloton gekomen. Onder andere Sergio Higuita en Richard Carapaz profiteerde van de situatie, maar zij kregen al snel weer aansluiting van een achtervolgende groep van dertig man.

Op dat moment plaatste Tadej Pogacar een eerste aanval, terwijl de stijgingspercentages opliepen tot maar liefst twintig procent! Roglic zat met een heel laag verzet vastgeklampt in het wiel van zijn landgenoot. Een groot verschil maakte ze niet, waardoor er weer een aantal renners op 1,5 kilometer van de streep konden aansluiten. Meteen op dat moment plaatste Pogacar wederom een aanval, waar Roglic wederom snel in zijn wiel zat. Zij leken de twee beste renners in de koers, maar konden wederom geen groot gat slaan.

Pogacar vs. Roglic

David Gaudu was één van de zes renners die in de finale voorin zat bij Roglic en Pogacar, samen met Alejandro Valverde, Adam Yates en Mikel Landa. De Fransman plaatste aan aanval, maar Roglic denderde daar overheen, waarna Pogacar weer in zijn wiel zat. Even leek Roglic op weg naar de overwinning, maar in de laatste honderden meters nam Pogacar de leiding over om na een sprint à deux juichend over de finish te komen. Uiteraard met Roglic in zijn wiel, die daarmee de leiderstrui in zijn bezit hield. Alejandro werd knap derde in de daguitslag.