Stuyven fileert Evenepoel na overslaan debriefing: 'Was op de hoogte, maar vond het niet nodig'

Jasper Stuyven eindigde zijn wielerjaar met een flinke teleurstelling op het WK wielrennen, maar al met al is de Belg van Trek-Segafredo uitermate tevreden. Ook komen de 'problemen' van de Belgen op het WK ter sprake in een interview met Het Nieuwsblad.

Hoewel het mislopen van een medaille op het WK een grote aderlating was, kan Stuyven louter positief terugkijken. 'Spreek je over Wout van Aert of Mathieu van der Poel, dan zou zo’n seizoen misschien anders beoordeeld worden, maar voor een renner met mijn capaciteiten was het een goed jaar.' Vooral de winst in Milaan-Sanremo prijkt op zijn palmares. 'Een Monument opent deuren. Plots ben ik voor de buitenwereld geen eeuwige belofte meer. Terwijl... stel dat ik niet Sanremo maar wel Harelbeke had gewonnen, mijn seizoen ook geslaagd was.'

In de Tour de France kwam hij dicht bij een ritwinst en het ontbreken van die zege doet hem wel wat pijn. 'Dat frustreert mij elk jaar opnieuw. Als je kijkt naar Dylan Teuns, die kiest twee ritten uit en wint ze beide. Hij leeft mijn droom.' Desalniettemin blijft het een jaar van progressie. 'Ik heb dit jaar stappen gezet. Als ik afwezig was in een finale, kwam het door pech onderweg, en ik kon vaak ook nog eens de finale bepalen.' Dat komt vooral door een verandering in zijn tactiek: 'Ik durf ook meer alles-of-niets te spelen om in een winstsituatie te belanden. Na Parijs-Tours was het 'dom' dat ik met Arnaud Démare samenwerkte. Ik vind van niet. Rijd ik niet vol mee met hem, word ik vierde. Rijd ik wel vol mee, maak ik nog kans op de zege.'

WK-kater is verdwenen na gesprek met Van Aert, Evenepoel 'moet afgeremd worden'

En dan het WK in Leuven, zijn thuisstad. Het nipt missen van een medaille steekt, maar de kou met Van Aert is wel uit de lucht. 'Wout en ik zijn goeie vrienden. Ik zag dat hij zich na het WK rot voelde. Drie uur na de koers hebben we met ons tweetjes een kwartier op de kamer gezeten om bij te praten. Na wat gezucht heen en weer zei hij: Ik voel mij het meest rottig dat ik je niet sneller liet gaan. Een medaille in Leuven was zo mooi voor jou geweest.' Stuyven had echter begrip, zeker ook omdat hij als kopman bij zijn ploeg weet hoe het werkt. 'Hoe vaak is een ploegmaat mij na een uur koers al komen vragen: Hoe zijn de benen? Dan moet je antwoorden met super, terwijl je er eigenlijk geen idee hebt. Je weet pas na een koers of je superbenen had of niet.'

En het debacle met Remco Evenepoel? Dat is nog altijd een open wond, zo blijkt. 'Die debriefing van het WK is al gedaan. Vijf dagen na het WK via Teams met iedereen behalve Remco. Hij was op de hoogte, maar vond het niet nodig. Ik vind dat jammer. Zeker omdat hij het wel nodig vond om op tv dingen te zeggen. Dat is bij sommigen van ons blijven hangen.' De jonge Belg zei naderhand dat hij wereldkampioen had kunnen worden, maar dat denkt Stuyven niet. 'In de eerste plaats had hij dan een andere koers moeten rijden. Maar al had hij zich gespaard, was hij nooit weggereden van Julian Alaphilippe. Remco moet soms afgeremd worden door zijn entourage, leren wat wél en niet te zeggen. Ook een supersterke renner moet beseffen dat sommige dingen beter intern kunnen blijven.'