Van Hooydonck blikt terug op woelig 2023: 'Als ik mijn zoontje wakker maak, besef ik dat ik er niet had kunnen zijn'

Voor Nathan van Hooydonck was 2023 een waanzinnige rollercoaster. Van straffe prestaties als meesterknecht van Wout van Aert tot een bijna dodelijk ongeluk, dat abrupt een einde maakte aan zijn wielercarrière, en het opperste geluk met zijn zoontje Alessio. De 28-jarige Belg, die voor Jumbo-Visma reed, heeft de knop alvast snel omgedraaid.

Even flashback naar 12 september: Terwijl hij in zijn auto door Kalmthout reed, trof een hartprobleem hem en veroorzaakte hij zo onbedoeld een ongeval. Van Hooydonck werd spoedig naar het ziekenhuis in Antwerpen vervoerd en enkele bange uren volgden, totdat Jumbo-Visma kon bevestigen dat de renner wakker was en er zonder al te veel grote verwondingen vanaf zou komen. Eén week later mocht hij het ziekenhuis verlaten, maar moest hij wel met de mededeling komen dat zijn loopbaan als wielerprof na het plaatsen van een defibrillator voorbij zou zijn. Enkele maanden later is de Belg toch blij dat hij het allemaal kan navertellen.

'Ik denk geregeld aan wat er had kunnen gebeuren. Als ik 's ochtends mijn zoontje wakker maak, dan besef ik dat ik er niet had kunnen zijn. Of wij met z'n drieën. Dat is geen fijne gedachte', deelt hij in een uitgebreid interview met Sporza. Wat hij het meest gaat missen aan de koers? Hier volgt het antwoord. 'Als ik loop of fiets, dan voel ik dat mijn conditie niet meer is wat het was. Dat komt nooit meer terug en dat is hard. Dat gevoel van beter worden, dat zal ik het meeste missen aan het profbestaan. Keihard trainen en werken op stage, waarbij je weet: als ik van deze berg kom, zal ik veel jongens pijn kunnen doen in koers. Dat is het mooiste wat er was. Die fysieke fitheid komt niet meer terug.'

Voor Van Hooydonck begint het echte leven

Van Hooydonck gaf al eerder aan dat hij een nieuwe functie in de koers wel ziet zitten, maar ook andere uitdagingen buiten het wielrennen spreken hem aan. 'Veel mensen benaderen me en dan denk ik na of dit of dat iets is voor me. Binnen het wielrennen blijven is mijn comfortzone, maar buiten de koers is het echte leven. Maar buiten het wielrennen spreken zoveel zaken me aan en ik wil uitzoeken of die bij me passen. Het wielersprookje is gestopt, maar het echte leven begint nu. Ik ben 28. Een carrière zit erop, maar ik kan nog aan andere carrières beginnen.'

Een snelle terugkeer zou anderzijds nogal moeilijk liggen. Ik denk wel dat het nog te pijnlijk is momenteel. Ik kijk bewust niet naar sociale media nu die jongens op stage zijn. Dat is niet fijn. Ik zit thuis en ik had daar moeten zitten. Het is nog te vroeg en daar is niets mis mee. Koersen is mijn passie nummer 1. Ik heb nooit ergens op bespaard. Maar ik wou ook weten wat er gebeurt in de wereld, mijn gezichtsveld stond niet alleen op koers. Het ondernemerschap vind ik heel interessant. Dat is ook mijn geluk en tegelijk mijn ongeluk, want dat maakt mijn keuze moeilijker. In de echte wereld spreken veel dingen me ook aan.'

'Als ik nog iets wil maken van mijn leven, dan moet ik het zelf doen. Er zijn ook dagen waarop ik liever in bed zou blijven liggen en die laat ik ook toe. Als ik me zo voel, dan is het zo. Maar ik probeer dingen te doen die ik leuk vind. Misschien ga ik wel te snel en moet ik over paar maanden gas terugnemen, maar voorlopig probeer ik te kijken naar wat de toekomst kan brengen. Wij zijn rotverwend als renner, alles wordt voor ons gedaan. We doen de opofferingen omdat we het graag doen. Als ik zie hoeveel geluk onze zoon ons brengt, kan ik niet ongelukkig zijn. Hij zorgt voor zoveel liefde en warmte.'