🎥 Woede, tranen en na peptalk dan toch realisme bij Wiebes: 'Ga Demi’s woorden zeker in mijn gedachten houden'

Lorena Wiebes beleefde zondag in de Amstel Gold Race wat geen enkele renner ooit hoopt mee te maken. De Nederlandse van SD Worx-Protime kwam uiterst knap over alle Limburgse klimmetjes, en leek met overmacht naar de zege te sprinten. Ze juichte echter te vroeg en zag Marianne Vos op links niet komen. Een tweede plaats en veel tranen vielen Wiebes ten deel.

Na een tijdje kwam Wiebes opdraven bij de NOS, voor een korte reactie. 'Ik kan mezelf wel voor m'n kop slaan, klopt', zo begint ze. Er volgt een sprint-analyse: 'Longo Borghini ging aan op de middellijn, en ik zat al links van haar wiel. Ze gooit me bijna de hekken in, maar op één of andere manier heb ik mezelf er nog door kunnen wurmen. Daardoor had ik alleen te veel de focus op rechts, waardoor ik Marianne eigenlijk niet zag aankomen.'

'Ja, ik dacht dat ik hem had. Maar toen zag ik Marianne op de finish...', lacht ze als een boer met kiespijn. 'Het is een verschrikkelijk gevoel en ook gewoon heel dom. Het overkomt renners vaker, maar dit is wel een leerpuntje. Hopelijk gebeurt dit de volgende keer niet weer. Normaal sprint ik altijd tot de lijn, maar wat ik zeg: Marianne kwam als een verrassing.'

Vollering beurt Wiebes op richting volgend jaar

Na de podiumceremonie, toen de Nederlandse runner-up naar de persconferentie kwam voor wat extra tekst en uitleg, leken de woede en tranen al plaats te hebben gemaakt voor realisme. 'Na een bijzondere en opvallende koers trok de ploeg mijn kaart', doelt ze tegenover onder meer In de Leiderstrui op de lange neutralisatie en de stevige inkorting die daarbij hoorde. 'Ondanks mijn insluiting in de laatste meters, wist ik mijn weg wel te vinden. Maar Marianne zag ik dus niet meer aankomen. Dat is natuurlijk een heel domme fout, welke je maar één keer in je leven maakt. Ik denk wel dat ik hier een aantal nachten slecht van ga slapen.'

Het is volgens Wiebes niet zo dat het binnen de ploeg van SD Worx-Protime 'alle ballen op Wiebes' was zondagmiddag. 'Demi Vollering was natuurlijk ook een hele goede kandidaat. Het was meer dat we voor de laatste keer Cauberg beslisten om voor mij te gaan, mits ik er nog bij zat. En dat was het geval.' Het was uiteindelijk ook die Vollering die na de finish wat bemoedigende woorden sprak in de richting van Wiebes. 'Demi vertelde me dat ik volgend jaar alleen maar meer gebrand op de overwinning zal zijn. Ikzelf voelde me natuurlijk vooral heel dom na de finish. Het is een grote teleurstelling, temeer omdat de meiden zo hard voor me gewerkt hebben. In de laatste kilometers deed Demi het heel erg goed.'

Wanneer Wiebes gevraagd wordt of ze al snel doorhad dat Vos haar in extremis gepasseerd was, antwoordt ze bevestigend. 'Toen we de meet waren gepasseerd, dacht ik direct: oeh, that was really close. De droom om deze wedstrijd te winnen is nu nóg groter. Op naar revanche volgend jaar, haha! Het is en blijft een groot doel. Ik ga Demi’s woorden zeker in mijn gedachten houden. Dit is de eerste keer dat zoiets me overkomt. Hopelijk is het ook de laatste keer. Ik neem nu eerst een kleine pauze. Een paar rustdagen, zonder fiets. Daarna ga ik op trainingskamp naar Girona en ga ik ook wat gravelwedstrijden rijden. En natuurlijk ook een beetje van het leven genieten.'

Lees verder onder de foto

Bredewold en Vollering leven mee met Wiebes

Europees kampioene Bredewold, ploeggenote van Wiebes, sprak na afloop even kort over de droom die in duizenden stukjes uiteenspatte. 'Het is natuurlijk superzuur, vooral voor Lorena. Ik heb er haar zelf nog niet echt gesproken, alleen even een knuffel gegeven. Ze was heel teleurgesteld en dat snap ik heel goed. Het was niet per se het plan om na de herstart alle ballen op Lorena te gooien. Het was natuurlijk wel één van de opties. Ikzelf had bijvoorbeeld een slechte dag, waardoor ik niet alle aanvallen die ik moest counteren ook daadwerkelijk kón counteren.'

Vollering leek daarentegen wél een uiterst goede dag te hebben en toonde zich een voorbeeldig ploeggenote. 'Demi moest zodoende veel werk leveren. Zij heeft veel opgelost. Dat is supergoed van haar. Daardoor blijft wel alles samen en is het wél alle ballen op Lorena. Demi en Lotte (Kopecky, red.) hadden in principe ook allebei in een groepje kunnen meezitten en het mogen afmaken. Maar dat is niet gebeurd en dan trekken we de kaart van Lorena. En dat is ook koers. Het gaat natuurlijk allemaal niet vanzelf.'

Dan ten slotte Vollering zelf. 'Ik heb vooral geprobeerd mijn vertrouwen uit te spreken naar Lorena', bevestigde zij de woorden van de geklopte. 'Ze rijdt de laatste tijd zo goed. Ook de klimmen verteert ze steeds beter. Ik heb er vertrouwen in dat Lorena ooit deze koers wint. Ze is ook nog zo jong, dus die komt er echt wel. Uiteindelijk hadden we best een goed scenario voor ons. We draaiden de knop op en konden werken voor Lorena. Het was in de finale gewoon zaak om het tempo zo hoog mogelijk te houden en ervoor te zorgen dat er geen aanvallen meer gingen komen. En dan kan Lorena een mooie sprint rijden. Het is dan jammer dat het net niet is, maar ze mag alsnog zeker tevreden zijn. Ze reed een heel sterke wedstrijd. Nu kunnen we er alleen maar voor haar zijn. Op het moment heeft ze er misschien niet veel aan, maar ik weet wel zeker dat het goedkomt met haar.'

Video: Wiebes in tranen na Amstel Gold Race-blunder