Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussel-Kuurne en de E3 Saxo Classic. Drie Vlaamse kasseienkoersen, drie Jumbo-Visma-overwinningen. 'En daar kwam met Olav Kooij nog bijna Brugge-De Panne bij', merkte ploegleider Arthur van Dongen direct op. Het tekent de dadendrang binnen de Nederlandse formatie.
We nemen u eerst even mee terug naar donderdagmiddag 14.30 uur, de Ghelamco Arena van voetbalclub KAA Gent. Als we Van Aert (en ploegmaten Tiesj Benoot en Dylan van Baarle) met de door ons zo genoemde 'onberekenbare factor-Pogacar', dienen ze ons van repliek. Van Aert: 'Met deze ploeg hebben we de luxe dat we onze koers niet op iemand anders hoeven af te stemmen. We kunnen onze eigen tactiek bepalen, en dat gaan we zeker ook proberen te doen.'
Proberen deden ze zeker, maar de uitwerking van dat plan verliep ditmaal niet direct naar wens. Vlak voor de Taaienberg was het de bedoeling dat Jumbo-Visma net zoals vorig jaar de koers open zou breken, maar daar liep alles niet geheel vlekkeloos. 'Dat was het plan. Proberen op de Taaienberg door te trekken, als we allemaal in positie zouden zitten', verklaarde helper Tosh Van Der Sande na afloop. Dat is moeilijker dan gedacht. Ik maakte net daarvoor een stuurfoutje, maar ja, zo gaat dat.'
Net rond dat moment reed Tiesj Benoot lek. Al bij al: Jumbo-Visma zat niet collectief genoeg van voren, zo zag ook Van Aert. 'Dylan zat niet goed gepositioneerd aan het begin van de finale, maar toen hij net van voren kwam piepen viel hij direct weg. Hij en Tiesj zijn twee renners die een groot verschil maken in de finale, zelfs als ze niet helemaal vooraan rijden. Want dan zouden ze wel in de groep daarachter zitten, waardoor ik meer kon gokken. Ik denk dat we ons numeriek voordeel nu niet uit hebben kunnen spelen, dat was jammer.'
Concurrentie kreeg lucht van minder overwicht Jumbo-Visma
Van Baarle sloot net voor de Stationsberg dus weer aan, maar kwam onfortuinlijk ten val. Even daarvoor was ook Edoardo Affini al tegen de grond gegaan, waardoor Jumbo-Visma plots stevig gereduceerd in de rondte deed. Uiteindelijk kwam iedereen er overigens zonder al te veel verwondingen vanaf, meldde ploegleider Arthur van Dongen ons na afloop.
Enfin, de concurrentie had er ook al lucht van gekregen dat het bij de geelzwarten allemaal net wat minder gestroomlijnd liep. Zo viel Dries De Bondt van Alpecin-Deceuninck al voor de Taaienberg aan omdat hij zag dat niet alle ploegen even goed gegroepeerd van voren zaten en hield hij het tempo na afloop van die beklimming hoog om niet even makkelijk te laten terugkomen.
Uiteindelijk kwam de misschien wel cruciale zet van Nathan Van Hooydonck. De lange Belg sloop mee met Søren Kragh Andersen van de ploeg van Van der Poel, waardoor Van Aert (en ook Van der Poel) de tijd gegund kreeg om even aan recuperatie te denken. Daar dankte de Belg zijn landgenoot na afloop uitgebreid voor.
'Nathan was heel waardevol. Van de vijf jongens in de finale namens ons was hij de eerste die aan de bak moest, maar uiteindelijk hield hij het ook nog het langste vol. Toen hij met Kragh Andersen en Mohoric voorin zat, kon ik mijzelf sparen. Dat was heel belangrijk. Ik vind het heel mooi om met Nathan te koersen, zijn commitment is ongelofelijk. Hij is een echte teamspeler', aldus Van Aert. Van Dongen voegde daar aan toe. 'Ondanks die valpartijen en pech hebben we finale kunnen rijden met zowel Wout, Nathan als Tosh.'
E3 Classic-zege geldt als grote vis voor Van Aert en Jumbo-Visma
Waar Van Der Sande dan was in dit verhaal? Nadat Van Aert samen met Van der Poel en Pogacar de oversteek had gemaakt naar voren, legde hij de boel daarachter plat. '. ‘Ik zat er achter, dus het afstoppen was nog datgene ik kon doen. Het is dan super plezant als Wout het af kan maken', aldus de knecht.
Voorin ging het echter ook niet van harte: Van Aert moest serieus krasselen om Van der Poel en Pogacar in het zicht te houden. 'Het was niet mijn tactiek om zo defensief te koersen, maar het enige dat ik kon doen. Mathieu zette me enkele malen onder druk, maar ik had teamgenoten erachter. Vanaf de Kwaremont had ik het wat lastiger, dus dan is het logischer dat je gewoon eraan probeert te hangen', aldus de Belg.
Uiteindelijk bleek hij aan de meet toch de snellere van de andere twee, wat uiteraard voor tevredenheid in het kamp van Jumbo-Visma zorgde. 'Afgelopen jaar was ik beter dan nu, toen kon ik de koers bepalen. Nu is mijn vorm zo dat ik defensiever moest koersen en eraan moest blijven hangen. Dat maakt het echter nog mooier: ik heb gewonnen terwijl ik niet de sterkste was', lachte Van Aert breeduit.
Van Dongen sprak soortgelijke woorden uit. ''Het is altijd fijn om deze mannen te verslaan in aanloop naar de komende wedstrijden. E3 Saxo Bank Classic is gewoon een heel grote wedstrijd. Dit is één week voor Ronde van Vlaanderen een heel mooie overwinning tegen de concurrentie. Of we daar opnieuw zo gaan rijden? We hebben een ander plan, maar dat zul je dan wel zien...'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties