Zwarte dagen raken Nederlandse youngsters hard in Zürich: 'Konden alleen maar aan Bas denken'

Het zijn moeilijke dagen in het wielrennen. Op vrijdag kwam het nieuws naar buiten dat Muriel Furrer was overleden aan de gevolgen van haar valpartij op het WK wielrennen. Nog dezelfde dag werd de dood van Bas van Belle gemeld. In het Nederlandse kamp kwam het nieuws keihard aan.

Tibor del Grosso mengde zich tijdens de beloftenkoers vol in de strijd om de medailles, maar de gedachten van de 21-jarige veldrijder annex wegwielrenner zaten ergens anders. Voor de koers vernam hij al van het overlijden van Van Belle. 'Ik kende Bas heel goed', vertelde hij tegenover NOS over de broer van Visma | Lease a Bike-renner Loe. 'We woonden samen op het park in Watersley (het wielercentrum in Limburg, red.). Ik trainde best vaak met hem of ging met hem eten. Ik denk dat ik Bas een vriend kan noemen. Dus ja, dat kwam wel heel hard aan.'

Toen bondscoach Tom Veelers het nieuws te horen kreeg, bracht hij het meteen rond bij zijn pupillen. 'Tibor wist het al, anderen nog niet. Ik wilde het ze graag meteen vertellen en niet wachten tot de volgende ochtend. Met alle renners hebben we persoonlijk gesproken, met sommigen wat langer. Je wilt vooral steun geven.'

Toen de beloften hun koers afwerkten kwam het volgende tragische nieuws naar buiten. Furrer, die in kritieke toestand lag na de valpartij van donderdag, overleed in het ziekenhuis aan haar verwondingen. Generatiegenoot Fee Knaven vernam in het rennershotel van de valpartij. 'In de lobby hangt een televisiescherm, waarop net op dat moment het bericht over de Zwitserse Furrer te zien was', vertelt de dochter van oud-renner Servais Knaven. ''Zeer kritiek' stond erbij, dus toen wisten we al dat het echt niet goed was. En we hebben haar niet zien vallen of zien liggen. Dat was het eerste moment dat we ervan hoorden.'

Lees verder onder de foto

Knaven: 'Het voelt nu allemaal als bijzaak'

Het slechte weer zal ongetwijfeld een factor zijn geweest bij het ongeluk. Maar Knaven vond dat het parcours niet onveilig was. 'De organisatie had best wel veel moeite gedaan om in alle gevaarlijke punten vrijwilligers neer te zetten. Alleen de bocht waar Furrer gevallen is, was geen gevaarlijke bocht.' Zelf was ze niet heel tevreden over haar eigen prestaties. 'Er had voor mij meer ingezeten dit WK', zegt Knaven, die vijfde werd in de tijdrit en 48ste in de wegrit. 'Maar nu voelt dat allemaal als bijzaak. Ik ken haar niet persoonlijk. Maar je denkt toch: dit had mij ook kunnen gebeuren. Ik ben eigenlijk nog wel een beetje in shock.'

De sfeer is grimmig bij de Nederlandse jongelingen, maar ze proberen enigszins de moed er in te houden. 'Wat kun je doen?', vraagt Del Grosso zich hardop af. 'Vasthouden aan bepaalde routines en vastigheden. En dan maar gewoon gaan koersen. Angst heb ik niet gevoeld in de afdaling. En veel tijd om na te denken heb ik niet gehad, omdat ik in de finale nog streed om de ereplaatsen. Maar van anderen, die verder achterop waren geraakt, hoorde ik dat ze maar aan een ding konden denken. Aan Bas. Het zijn twee donkere dagen geweest voor de wielersport. En ook voor mij persoonlijk. Dit zet alles in perspectief.'