Van fiets op Marktplaats naar olympische droom: baanwielrenner Philip Heijnen vocht zich terug na horrorval

Het scheelde bijzonder weinig. Hij had de juiste foto's al uitgekozen en de advertentie stond nog net niet online op Marktplaats. Tot Philip Heijnen terugkrabbelde. 'Ik had mijn fiets bijna verkocht, maar uiteindelijk had ik de ballen niet.' Het talent op de baan had een tijdje daarvoor een absolute horrorcrash meegemaakt tijdens een wedstrijd. Hij liep zwaar letsel op in zijn rug. Het was in eerste instantie de druppel: hij wilde dit risico niet meer nemen. In gesprek met Cycling Weekly vertelt Heijnen hoe de wil om te fietsen de angst om te vallen tóch versloeg.

Inmiddels rijdt Heijnen, zo'n anderhalf jaar na de zware crash, mee in de UCI Track Champions League, waar hij zich kan meten met de wereldtop. Stiekem droomt hij van WK-titels en deelname aan de Olympische Spelen. Hoe anders had het kunnen lopen. Zijn val had hem bijna gedwongen op het pad van een maatschappelijke carrière. Tijdens een evenement op de wielerbaan van Gent ging hij vreselijk hard onderuit. Mentaal was hij zwaar beschadigd, iets dat nog werd versterkt door gedachten aan de bijna-fatale val van landgenote Amy Pieters, een paar maanden daarvoor.

Heijnen was erbij toen Amy Pieters viel

Heijnen was erbij toen Pieters zwaar ten val kwam tijdens een trainingsrit in Spanje. Het had invloed op de mentale impact van zijn eigen val. 'Ik dacht achteraf: wat met Amy gebeurd is, had ook met mij kunnen gebeuren.' Nadat hij had besloten toch verder te willen groeien in het fietsen, sloot hij een therapeut in de armen. 'Zij zei: er kunnen altijd ongelukken gebeuren. Je kunt van de trap vallen en in een rolstoel belanden. Het is een risico dat je neemt, maar ook in het normale leven kan je iets overkomen.'

Het hielp hem over een dood punt heen, zijn angst werd minder. Fietsen werd een risico dat het waard was om te nemen. Binnen drie maanden na zijn val haalde de nu 23-jarige Heijnen een Europese titel bij de onder-23. 'Uiteindelijk ben ik trots op de reis die ik gemaakt heb. Ik blijf vechten en geef niet op.' Dit weekend rijdt hij de finale in de Champions League van het baanwielrennen. 'Ik ben dankbaar dat ik nog kan fietsen, maar hoop ook dat ik nog steeds beter kan worden', vertelt de jongeling, die zijn fiets dus niet snel op zal bergen.