Zonneveld kwam tijdens WK gravel in hetzelfde groepje als 'brommer' Van Aert terecht: 'Jezus, wat reed hij hard'

Het WK gravel in Veneto werd op overtuigende wijze gewonnen door Matej Mohoric, die in een heuse slijtageslag alles en iedereen achter zich liet en glansrijk naar de zege soleerde. Ook AD-columnist c.q. BEAT Cycling Club-renner Thijs Zonneveld gaf acte de présence in het noordoosten van Italië, waar hij uiteindelijk op een 38ste plaats eindigde. In de Leiderstrui ving hem na afloop van de 169 kilometer lange koers op!

Een topveertignotering in een ijzersterk deelnemersveld: is dat iets waar de 43-jarige Zonneveld tevreden mee is? 'Het niveau was ongekend hoog. Als er zulke sterke renners meedoen, is meedoen met de allerbesten geen realistisch doel voor mij. Het ging vanaf het begin al belachelijk hard. Het was letterlijk één grote stofwolk, direct vanaf de eerste kilometer', omschrijft hij de overlevingstocht treffend. 'Ergens had ik de hoop dat het tempo nog wat zou stagneren en dat je zodoende nog de kans hebt om weg te rijden. Maar ook dat was niet het geval. Het gebeurde gewoon niet.'

'Brommer' Van Aert voegde zich bij groepje van Zonneveld: 'Zijn basistempo is gewoon 400 à 450 watt'

'Vlak voor het eerste klimmetje ging er een renner vlak voor mij op z'n plaat. Ik viel over hem heen. Hij tikte mijn wiel aan en daardoor schoot mijn snelspanner los. Die moest ik dus zien vast te krijgen. Dat kostte aardig wat tijd. De groep was in tweeën gebroken en ik kwam dus in het tweede deel terecht. En daar zat niemand meer bij die goed genoeg was om even te gaan rijden. Ik heb besloten om er dan maar zelf uit weg te rijden. Wat daarna volgde, was één grote inhaalrace', vertelt Zonneveld ronduit.

Zonneveld was bezig met zijn achtervolging, maar kwam ineens in hetzelfde groepje als topfavoriet Wout van Aert te zitten. De Belg van Jumbo-Visma beleefde een echte rampdag, daar hij meermaals te kampen kreeg met mechanische pech. Ook de man uit Herentals was dus op zijn eigen manier bezig met een inhaalrace. 'Er komt er opeens eentje voorbijrijden op de brommer...', begint Zonneveld al lachend aan de anekdote. 'Het is niet normaal hoe hard die gast gaat. Zijn basistempo is gewoon 400 à 450 watt. En telkens als hij door een bocht gaat, is het gewoon sprinten om terug te komen in het wiel. Eerst dacht ik dat het wel relaxed was om met hem in een groep te zitten. Al snel bleek dat het eigenlijk niet zo snel relaxed was. 'Jezus Christus, wat reed die vent hard. Eerst reden we met 20 gasten in zijn wiel. Maar binnen no-time waren dat er nog 19, 18, 17, 16....', omschrijft hij de ongekende kracht van Vlaming.

Lees verder onder de foto!

'Op een zeker moment zaten er nog zes jongens in zijn wiel. Daar hoorde ik ook bij, samen met nog een paar andere Nederlanders', vervolgt Zonneveld de anekdote. 'Toen zag ik ook wel dat ik op technisch vlak tekortkom en in conditioneel opzicht juist wel goed zit. Maar dit is ook wel next-level gravel, zeker tijdens sommige afdalingen. Ik denk dat je op een parcours als dit niet alleen conditioneel heel goed moet zijn, maar ook wat betreft techniek.'

Zonneveld steekt loftrompet af over (organisatie WK) gravel

Het WK gravel staat pas sinds 2022 op het wielermenu. Zonneveld geeft aan dat hij alleszins enorm te spreken is over de manier waarop het 'jonge grindfestijn' is georganiseerd. 'Het is zo'n mooi evenement. In het wegwielrennen ligt de lat bijzonder hoog. Een aantal renners steekt ver boven de rest uit. Kijk maar naar de Ronde van Lombardije', doelt hij op de derde opeenvolgende zege van Tadej Pogacar in Il Lombardia. 'Ik denk dat zo'n WK gravel net iets anders vraagt van de renners. Het is een beetje wielrennen uit de oude doos. Het roept een nostalgisch gevoel op: enorme gaten, meerdere mogelijkheden om terug te kunnen keren en een hoog 'red jezelf'-gehalte. Zo'n wereldkampioenschap trekt niet alleen andersoortige renners aan, maar ook andersoortige toeschouwers.'

'Ik snap heel goed dat mensen naar gravelwedstrijden komen kijken', gaat een goedlachse Zonneveld verder met zijn lofzang. 'Iedereen komt met modder op zijn gezicht over de finish, het is afzien tot de max. Het heeft dus echt iets episch. Ik vind gravel echt een enorme toevoeging voor de wielersport. Gravel is de hype al lang voorbij. Ook volgend jaar, als het WK in België georganiseerd wordt, gaat het sowieso weer een doorslaand succes worden. Zulke races zijn gewoon gigantische evenementen aan het worden. Kijk maar hoe enorm veel mensen er langs de kant staan. Van de week keek ik naar de Elfstedenrace in Friesland en naar Gran Piemonte, maar daar zie ik bij lange na niet zo veel mensen langs de kant staan. Daar zie je toch wel aan dat het gravel iets wezenlijks toevoegt. En de komende jaren gaat dat alleen maar meer toenemen, met nog meer grote namen.'

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)