Interview | 'Potdomme, die Van Goethem moeten we niet weer veel ruimte geven'

Lotto Soudal maakt momenteel de grove selectie voor de grote rondes en overige koersen die in 2020 mogelijk nog worden gereden. Voorjaarsspecialist Brian van Goethem (29) moet zijn plannen, net nu hij de turn maakt van 'Breakaway-Brian' naar 'Kopwerk-Brian', een half jaar doorschuiven. In de Leiderstrui sprak uitgebreid met de Zeeuw: van zijn tijd bij Roompot tot de onzekerheden in het peloton.

Van Goethem, momenteel woonachtig in Terneuzen, maakte in dienst van Roompot furore in het peloton met zijn vele vluchtpogingen. De bijnaam Breakaway-Brian was daardoor al snel geboren. Hij legde bij de Nederlandse ploeg een stevige basis voor zijn wielercarrière, iets waar hij nu nog altijd tevreden op terug kijkt: ‘Het was een mooi project. We hadden een team met ambitieuze en gretige renners. Allemaal Nederlanders. Dat geeft toch een andere sfeer aan tafel dan dat je met twee Nederlandstaligen en vier Engelstaligen zit. Dat mindert de spontaniteit, omdat je eerst nadenkt over de vertaling. Roompot was een gezellige ploeg, waar ik nog vaak aan terug denk.'

Hij leerde de kneepjes van het vak van een aantal grote namen: 'Michael Boogerd was als ploegleider erg gedreven. Super enthousiast. Zoals hij als renner was, was 'ie ook als leider. Hij verlangde veel. Het tegenovergestelde van een leider als Erik Breukink, die erg introvert is. Niet voor iedere renner werkt een fanatieke aanpak. Ik denk dat vijftig procent er wel bij vaart en de andere helft denkt: ‘pfoe’. Daarom is een combinatie van een persoon als Boogerd met een persoon als Breukink een goede. Roompot was een avontuur dat mij altijd bij zal blijven.’

Lees verder onder de foto.

'Potdomme, die Van Goethem moeten we niet veel ruimte meer geven'

Niet alleen de teamsfeer bij Roompot was memorabel, ook de wedstrijden laten Van Goethem met veel plezier terugdenken. Één van die wedstrijden was Gent-Wevelgem van 2018. Hij was de hele koers samen met ploeggenoot Jan-Willem van Schip op avontuur en kon zich ook in de aansluitende kopgroep een tijd handhaven. Roompot gaf de koers een oranje kleur en Van Goethem reed naar een verdienstelijke negentiende plek.

‘Die prestatie en de wijze van voorop rijden zorgen voor een mooie herinnering. Daarvoor had ik die koers nog nooit gereden. Ik reed vaak de Driedaagse De Panne, kort na deze race. Wikken en wegen. Van tevoren dacht ik wel dat Gent-Wevelgem mij zou moeten liggen en dat bleek. Ik denk ook dat mijn prestatie toen het contract met Lotto Soudal heeft bespoedigd. Ik heb toen echt gekke stoten gemaakt en was moeilijk terug te pakken. Daar hebben renners het in een ploegbus over. 'Potdomme, die Van Goethem moeten we niet weer veel ruimte geven', klinkt het dan. Dat horen ploegleiders natuurlijk ook.’

Steeds minder Breakaway-Brian: 'Ik weet wat Wellens wil'

Met veel goede moed mocht hij in 2019 zijn kilometers maken in het tenue van de Belgische ploeg. Van de oorspronkelijke Breakaway-Brian lijkt steeds minder over te zijn. De Zeeuwse coureur ontwikkelt zich namelijk tot een belangrijke helper voor zijn ploeggenoten: ‘Het is een andere taak dan vluchten en zolang mogelijk weg zien te blijven. Kopwerk verrichten geeft meer voldoening. Ik rijd langer mee, soms tot helemaal in de finale. Dat wegblijven na een vlucht lukt misschien vijf of zes keer in je carrière, kopwerk verrichten voor je ploegmaten is doelmatiger. Het levert ook meer waardering op.'

Van Goethem maakt de vergelijking met het voetbal: 'Daar heb je ook verdedigers en middenvelders achter de aanvallers nodig om te kunnen winnen. Als we voor een sprint als ploeggenoten direct de rit moeten gaan controleren, voel ik mij meer verdediger. Rijden we een klassieker, aanvallender, dan voel ik mij meer een middenvelder. Wielrennen is meer dan voorheen echt een teamsport.’

Lees verder onder de post.

Het werken voor de ene kopman is echter niet vergelijkbaar met knechten voor een andere. Van Goethem merkt het verschil tussen het knechten voor John Degenkolb of Tim Wellens. Met nieuwe ploeggenoot Philippe Gilbert koerste hij nog niet veel. ‘De ploeg deelt je als renner in bij een kopman die je ligt. Ik heb feeling met Wellens. Ik weet wat Tim tijdens het fietsen wil. Dat zit in kleine dingetjes. Gevoel. Het positioneren. Het volgen. Bij John is dat weer anders. Die durft als ik in een gaatje van 20 centimeter duik direct te volgen. Dat heeft met angst en ervaring te maken. Thomas De Gendt zou weer een andere keuze maken en meer vanuit achteruit aanvallen.’

Corona raakt programma Van Goethem: 'Tour zit er denk ik niet in'

Wanneer hij zijn kunsten weer kan laten zien, is momenteel nog onzeker. Vlak voor dit interview werd hij door zijn persoonlijke trainer van Lotto Soudal bijgepraat. ‘Mijn voorjaar verschuift naar het najaar. Het scheelt dat ik meestal in het najaar ook uit de voeten kan. In Parijs-Tours bijvoorbeeld. Alles verplaatst zich nu met een half jaar. We zijn met selecteren voor de grote wedstrijden weer terug in december 2019. Ik hoop een grote ronde te kunnen rijden als knecht. De Giro of Vuelta. De Tour zit er qua selectie denk ik niet in, omdat daar de grote namen zullen opdraven. De Tour valt soms ook samen met klassiekers, die mij beter liggen. Vandaar.’

Ook op trainingsgebied merkt Van Goethem de gevolgen van de coronacrisis: ‘Af en toe rijden met oud-ploeggenoot Jens Keukeleire (Education First) of Bert De Backer (Vital Concept) zoals ik normaal vaak doe, kan nu niet. Ook ploeggenoot Thomas De Gendt is geen optie als trainingsmaatje. Die woont 20 kilometer onder Gent, voor mij is dat überhaupt te ver om even te trainen. De Schelde scheidt mij van Antwan Tolhoek op de Bevelanden. We hebben als Zeeuwse renners wel een app-groep. Daar zitten ook de oud-profrenners Nick van der Lijke, Marco Minnaard en Johnny Hoogerland in. We prikken in de zomer altijd een paar gezamenlijke ritjes. En we rijden de oliebollenrit met Oudjaar. Vorige keer voerde die via Yerseke naar Hellevoetsluis.'

Lees verder onder de post.

Nuchtere Zeeuw binnen Lotto-ploeg: 'Bang zijn verandert niets'

Ondanks de onzekerheden blijft Van Goethem positief. Hij geeft het goede voorbeeld af door positief te koersen, al maakte hij ook van dichtbij een persoonlijk drama mee. Vorig jaar augustus overleed zijn jonge Belgische ploeggenoot Bjorg Lambrecht na een val in de Ronde van Polen. ‘Ik reed die koers zelf niet, maar zag hoe ploeggenoten er mee worstelden. Begrijpelijk. Één op één heb ik toen gesprekken met ze gevoerd. En ook meegegeven dat er, hoe hard dat op dat moment ook klinkt, risico’s kleven aan onze sport.'

'Bang zijn, of in angst verder leven, verandert daar niets aan', vervolgt hij zijn verhaal. 'Andere renners laten je er dan in wedstrijden echt niet ineens langs hoor. Ik ben daarin misschien een nuchtere Zeeuw, maar dit is hoe ik het zie. Het overlijden van Bjorg ben ik zelf ook nog altijd aan het verwerken. De kaart van zijn uitvaart staat hier nog in de kast. Daar ben ik op mijn manier mee bezig.’

Van Goethem ambitieus: 'Waarom zou ik Roubaix niet kunnen winnen?'

Angst in het peloton kent Van Goethem dus niet, angst voor de consequenties van de huidige crisis heeft hij wel. Hij ziet nu al dat de bouw het moeilijker krijgt. ‘Dat is de motor van alle economieën. Corona gaat gevolgen hebben voor iedereen. Minder sponsoren, minder wedstrijden, minder geld. De prijzen voor renners dalen. Er gaat veel veranderen. Of ik al heb nagedacht over een ander beroep, mochten teams gaan omvallen? Ook dat is niet onmogelijk. Daarom is het goed dat er weer gekoerst kan worden. Voor de wielersport, voor iedereen eromheen en voor de moraal. Ik ben ondertussen volledig geconcentreerd en leef er nog helemaal voor.’

Van Goethem is ook op zijn 29e nog bloedjefanatiek en ambitieus. ‘Ik blijf rijden voor wat ik waard ben, zeker in deze onzekere coronatijd. De blik staat op vooruit. Dromen mag. Waarom zou ik bijvoorbeeld niet op mijn 33e Parijs-Roubaix kunnen winnen? Op de Mathew Hayman-wijze. Die flikte het in 2016 ook na een vlucht. Op de heuveltjes kom ik tekort, maar op de lange adem en met wat geluk kan ik deze kasseienklassieker winnen.’

Gerrit van Loon