Organisatie Wereldbeker Maasmechelen reageert op kritiek parcours: 'Natuurlijk vinden we dit vervelend'

Na de Wereldbeker van Maasmechelen stond niet winnaar Laurens Sweeck in het middelpunt van de belangstelling: het parcours van de cross was het onderwerp van gesprek. Eli Iserbyt en Lars van der Haar uitten keiharde kritiek over het met stenen bezaaide rondje. De organisatie Flander Classics reageerde op de stroom van kritiek en kreeg steun van Sporza-analyst Paul Herygers.

Het was de eerste keer dat de Wereldbeker van Maasmechelen op het programma stond. Head of communications Annelore Cleuren betreurde de kritiek, maar hoopt ook op begrip. 'Natuurlijk vinden we dit erg vervelend', vertelt ze tegen Het Nieuwsblad. 'Je moet weten dat goed zes weken geleden er nog geen sprake was van hier een wedstrijd te organiseren. Op die korte tijd een perfect parcours neerplanten was uiteraard niet gemakkelijk. Nochtans hadden we niet de indruk dat de ondergrond in die mate bekritiseerd zou worden. Wij zullen de reacties van de renners uiteraard intern evalueren en bekijken hoe we dit naar een volgende editie kunnen aanpakken. Het is jammer dat de kritiek deze mooie crossdag overschaduwt.'

Herygers: 'Ik sta achter de organisatie'

Herygers sprong de organisatie bij. 'Volgens mij is het te vroeg om het parcours al af te schieten. Zelf had ik het parcours vrijdag verkend en ik vreesde toen wel dat er veel lekke banden zouden zijn zondag. Uiteindelijk is dat volgens mij allemaal goed meegevallen', aldus Herygers. 'Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen om wat stenen weg te gooien. Bart Wellens heeft dat gedaan en zelf heb ik dat ook gedaan. De renners hebben tijd gehad om hun fiets aan te passen aan de ondergrond. Ik sta achter de organisatie.'

'Iedereen heeft altijd een mening over het parcours', vervolgt de Belgische oud-renner. 'Jurgen Mettepenningen maande ooit aan om houten planken te leggen op het zand in Mol. Uiteindelijk is dat niet gebeurd en een renner van zijn team, Klaas Vantornout, won toen. Je kan niet aan iedereen toegeven en vooral niet aan renners. De organisatoren, de mannen die de palen in het parcours kloppen en nadarhekken zetten, hebben het meeste recht van spreken.'