De altijd gespannen boog van Evenepoel knapte even richting het WK: 'Remco's lichaam gaf een signaal'

Een wielerseizoen loopt ieder jaar van januari tot en met oktober, maar de boog moet bij een gemiddelde renner nog wel iets langer gespannen staan. Heel even relaxen in november, alvorens er in december alweer hard wordt gewerkt voor de beste benen in het nieuwe seizoen. Denk daar gedurende het jaar wat blessures en tegenslag bij en van echte rust is slechts enkele weken sprake. Remco Evenepoel ondervond na twee gouden medailles op de Olympische Spelen dat de boog dan ook weleens knapt.

Zijn coach Koen Pelgrim deelt bij HLN dat de nog altijd pas 24-jarige Belg van Soudal-Quick Step na de Spelen in Parijs werd meegesleurd in een periode vol huldigingen, festiviteiten en verplichtingen. De korte break met zijn vrouw Oumi in Griekenland was niet genoeg om de batterij op te laden richting wat nog komen gaat. Evenepoel wil in september namelijk nog uithalen in de tijdrit en in de wegwedstrijd van het WK in Zwitserland. In oktober volgt dan nog de Ronde van Lombardije.

Herstarten ging wel even moeizaam, toen hij op 13 augustus in Calpe (Spanje) aankwam. Evenepoel werd ziek 'door de decompressie'. 'Ook zonder ziek te worden, zou die decompressie wel zijn effect hebben gehad. Als atleet ben je zó gefocust, zó gemotiveerd, je lichaam aan het uitputten. En je laat die zich opstapelende vermoeidheid en toenemende stress niet toe. Als dat dan plots allemaal wegvalt, voel je dat extra hard. En val je even in een wak', aldus Pelgrim, die met zijn pupil weer rustig moest opbouwen. 'We maakten een instapplan op, maar inspelend op zijn gevoel hebben we dat wat moeten bijstellen. Bepaalde inspanningen gingen moeilijk, merkten we. Vooral dingen die iets meer intensiteit inhielden waren lastig. Remco’s lichaam gaf een signaal dat hij daar best even voorzichtig mee moest zijn.'

Lees verder onder de foto

Evenepoel hervond zijn benen in Spanje

Het was om die reden dat Evenepoel van 3 tot en met 8 september in de Tour of Britain nog geen superbenen had. Beter worden in Engeland, daarna doorpakken in de Spaanse zon. 'Britain deed hem deugd. Hij heeft er hard gewerkt - de relatief korte maar stevige etappes gaven hem de prikkels die hij nodig had. Aan zijn data-output merkten we dat hij dag na dag goed herstelde en een solide basis kweekte om de trainingsintensiteit terug te kunnen opschroeven.' Dat gebeurde aan de Costa Blanca 'veel achter de brommer en met de tijdritfiets', met daarbij ook Mathieu van der Poel als trainingspartner.

Het goede gevoel kwam terug, net op tijd voor het WK. Een monsterrit - gedeeld op Strava - maakte van Evenepoels ambities geen geheim. Pelgrim: 'Ik heb er alle vertrouwen in dat hij in Zürich een goed niveau zal halen. Wat dat precies waard is op mondiaal niveau, daar krijgen we zondag in de tijdrit al een indicatie van. Het valt vooraf moeilijk in te schatten, omdat het ook afhangt van de vorm van de dag en ik niet weet hoe sterk jongens als Ganna en Tarling voor de dag zullen komen. Ook Küng wordt in principe een taaie concurrent', zo wordt gekeken naar de tijdrit op zondag. Voor de wegwedstrijd van een week later houdt kamp-Evenepoel de druk wat af. 'Hij blijft een mens, geen robot die we altijd en overal minutieus kunnen afstellen.'