99 procent van het peloton had het opgegeven, toen de dokter zes maanden na een gruwelijke crash tegen Michael Valgren zei dat er weinig schot in de zaak zat. Het lichaam herstelde wel, maar de impact van de valpartij zorgde ervoor dat de Deen nog amper kon lopen. Weg carrière, weg dromen. Nee dus, want na een spectaculaire omslag reed Valgren sinds april van dit jaar weer wedstrijden. Dit is het bijzonder verhaal van een topsporter met een bord voor z'n kop, die ervoor heeft gezorgd dat hij in 2024 weer met de besten kan koersen.
De situatie is misschien bij velen al wel bekend: Valgren kwam op 19 juni 2022 ten val in de Route d’Occitanie, waarbij hij naar eigen zeggen veel te veel risico nam in de strijd om de vlucht. Hij vloog in een afdaling over de railing en kwam zo'n tien meter lager terecht. Taj Jones van Israel-Premier Tech zag het gebeuren en waarschuwde de organisatie. Valgren hield zich tegen een klif in positie, wachtend op hulp. De schade was niet mals: Valgren brak zijn bekken, ontwrichtte zijn heup en de knie lag aan barrels. Vooral de heup baarde zorgen, want er werd zelfs gevreesd voor een kunstheup. Gelukkig slaagde een operatie aan dat gewricht.
Tekst gaat verder onder de foto
Valgren stond op een kruispunt: stoppen of doorgaan?
Wat volgde was een lijdensweg van zeker een half jaar, waarin de heup héél langzaam herstelde en Valgren moest afwachten. En toen daar eenmaal wat verbetering in zat, schoot het maar niet op met de knie. 'De eerste zes maanden waren shit. Ik maakte bijna geen progressie, het was een nachtmerrie', zo zegt de uitgesproken Deen erover in gesprek met In de Leiderstrui. 'In de eerste zes maanden heb ik veel twijfels gehad. Ik heb veel gesproken met mijn familie, waardoor ik hard bleef werken en ik hier nu sta.'
Want Valgren stond tot aan de Kerst van 2022 op een kruispunt: opgeven of doorgaan? Waren het rond oktober van dat jaar nog louter uren per dag van oefeningen met de fysio, richting het nieuwe jaar kwam er uiteindelijk dan toch verbetering. 'De medische staf heeft ontzettend veel werk verzet om zijn spieren weer op een goede manier in balans te krijgen', vertelt Charles Wegelius, ploegleider van EF Education-EasyPost. 'Ze kwamen bij hem thuis, stonden altijd in contact met zijn lokale fysiotherapeut en het belangrijkste was dat hij – wanneer hij niet kon trainen of koersen – zich altijd onderdeel voelde van de ploeg. We brachten hem naar de koers als dat kon, onder meer in de ploegauto. Het was belangrijk om hem te laten merken dat niemand hem opgaf.'
En dus gaf Valgren zelf ook niet op. Met de ploeg werd eind 2022 een plan gemaakt: via de opleidingsploeg van EF kilometers maken en dan hopen op een wonderlijk herstel. De winter richting 2023 was alvast alleraardigst en toen ook twee stages met de talenten van EF hun uitwerking hadden, maakte hij begin april in Région Pays de la Loire Tour zijn rentree. Valgren reed een week later zelfs al de Brabantse Pijl en bouwde richting de nationale kampioenschappen in juni langzaam aan zijn vorm en herstel.
Tekst gaat verder onder de foto
EF Education-EasyPost vol lof over Valgren na 'meer dan moeilijk jaar'
Vanaf het Deens kampioenschap begonnen de benen te draaien, vertelt Valgren ons. 'Na de nationale kampioenschappen heb ik een korte break genomen, even terug naar de familie in Denemarken. Ik heb daar aan m’n vorm gewerkt en in de Ronde van Toscane (13 september, red.) voelde ik dat ik er weer bij hoorde. De Tour de Langkawi (eind september in Maleisië, red.) was een beetje een vreemde race, maar ook daar had ik hetzelfde gevoel.' Dat beaamt ook Wegelius: 'Onderdeel van het proces was om het werk te doen in trainingen, om hem daarna weer wedstrijduren te geven. Daarbij begonnen we met races buiten de WorldTour en dat hij het daar goed heeft gedaan, is voor dit jaar al een grote stap.'
Valgren reed in de Coppa Sabatini (achtste) en Japan Cup (negende) al twee keer top tien, maar belangrijker: na een half jaar stevig koersen lijkt hij definitief te hebben afgerekend met al z'n blessures. 'Ik voel me goed en zou haast zeggen dat er geen verschil meer is met hoe ik me voelde voor mijn valpartij. Ik ben terug op mijn beste niveau en dat is mentaal heel fijn. In de anderhalf jaar dat ik weg was, is het niveau in het peloton alleen wel gestegen, maar ik kom er wel.'
Bij EF Education-EasyPost hebben ze ongelofelijk veel respect voor de wederopstanding van hun renner, zo blijkt wel uit de woorden van Wegelius. 'Het was meer dan een moeilijk jaar, het was een enorm lange weg. Complimenten voor hem en de ploeg, met in de eerste plaats Michael die het werk heeft gedaan. Voor anderen was het misschien makkelijker geweest om te stoppen, maar hij heeft er een ongelofelijke arbeid ingestoken en daarin hebben we hem altijd ondersteund. Hij is terug waar hij moet zijn.'
Tekst gaat verder onder de foto
Valgren wil presteren zoals Pedersen en Vingegaard
En nu? Nu begint het grote dromen, zoals Valgren altijd groot heeft gedroomd. Nadat hij zich in z'n jaren bij Tinkoff als jong talent had getoond, won hij in zijn twee seizoenen bij Astana met Omloop Het Nieuwsblad en de Amstel Gold Race twee grote vissen. Zijn overstap in 2019 naar Dimension Data werd geen gelukkige, maar bij EF zijn de verwachtingen nog altijd hoog. 'Ik ben blijven trainen om wedstrijden zoals de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix weer te rijden. Dat ik ze twee jaar niet gedaan heb, is niet fijn. Ik kijk er enorm naar uit om weer op het hoogste niveau te koersen, daar heb ik mijn motivatie uit gehaald. Ik ben nog maar 31, dus heb nog wat goede jaren voor me. Ik ben blij om weer op niveau te zijn en dan wordt 2024 een nieuw seizoen.'
De grote vraag is dan: hoe ver reiken de krachten van Valgren na de herstart van zijn carrière? Hoe realistisch is het dat hij nog zo'n grote vis vangt? Valgren wil zichzelf dolgraag smijten en bewijzen dat hij net zo goed kan zijn als zijn landgenoten Mads Pedersen en Jonas Vingegaard. 'Het is geweldig voor het Deense wielrennen. Nadeel is dat wanneer ik ergens top tien rijd, het niet eens meer heel goed is, terwijl ik er heel blij mee kan zijn. Ze blijven winnen en dat is wat het Deense wielrennen nodig heeft om te blijven groeien. De jeugd moet blijven fietsen, dus ik ben blij voor hen. Maar ik heb de nummers om in 2024 weer met ze te strijden, ik zal er zijn!'
Daar is ook Wegelius namens EF van overtuigd. Valgrens ambities zijn volgens hem haalbaar. 'Ik denk het wel, absoluut. Hij heeft de skills voor de grote wedstrijden. Een belangrijke factor in dit verhaal is dat er een punt is geweest waarop hij moest kiezen: stoppen of doorgaan. Hij realiseerde zich dat hij nog niet klaar is en nog dingen wil bereiken. Als hij terugkomt op de plek waar hij wil zijn, dan is dat niet als pelotonvulling. Dat is niet zijn karakter en dat past ook niet bij z’n talent. Toen hij deze lange reis begon, was dat met het doel om weer bij de besten te horen.'
Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties