Dunbar loopt na prachtige Vuelta-zege leeg: 'Dacht meermaals dat ik geen toekomst zou hebben in de sport'

Eddie Dunbar (Jayco AlUla) wist woensdag op knappe wijze de elfde etappe van de Vuelta a Espana naar zijn hand te zetten. De Ier reed in de slotkilometer weg vanuit een kopgroep en boekte zo een fenomale overwinning. In het flashinterview na afloop keek de openhartige Dunbar terug op een lastige periode, vol valpartijen.

Dunbar ging eigenlijk voor de algemene rangschikking in de Vuelta. 'Maar ik had een heel slechte start van de ronde. Ik wilde dus voor het klassement gaan, maar ik had vrij snel door dat ik daar de benen niet voor zou hebben. Maar ik was wel heel goed voorbereid, dus het was een kwestie van herpakken en proberen om voor ritzeges te gaan', aldus de 27-jarige man uit Banteer.

'Dit was een kans die ik niet had verwacht', liet hij eerlijk weten. 'Aan het begin van de rit spendeerde ik veel energie om weg te geraken, dus ik dacht eigenlijk dat ik mijn pijlen al verschoten had. Maar plots ging er een heel grote groep. Ik en Filippo reden heel erg goed en slim, en nu zit ik hier. Ik kan het niet geloven.'

Lees verder onder de tweet.

Dunbar kijkt terug op lastige periode 

Zonder vluchterservaring zo'n rit winnen, hoe doe je dat? 'Eerlijk gezegd: het is lang geleden dat ik in een scenario als deze ben terechtgekomen. Ik had het bergop lastig, maar zo was het ook voor de anderen. Ik gokte dus wat door achterin de groep te zitten, maar uiteindelijk bleek dat de goede keuze.'

'Ik heb een redelijk sprintje, maar wist dat ik het van wat verder moest proberen. Op 600 meter van de meet ging ik, wat nog erg ver van de meet was. Ik kan het niet geloven', aldus Dunbar, die uit een periode vol tegenslagen komt. 'Sinds de Vuelta van vorig jaar ben ik veel gevallen. Dat eiste fysiek zijn tol, maar ook mentaal. Ik dacht meerdere malen dat ik geen toekomst meer zou hebben in deze sport, gewoon door die valpartijen en de blessures.'

Dunbar brak dit jaar zijn hand in de UAE Tour en liep een lelijke blessure op in de openingsfase van de Giro d'Italia. 'Na de Giro had ik dat gevoel opnieuw: mijn knie was geblesseerd en ik had het gevoel dat het het einde van mij kon zijn in deze sport. Maar ik ben geweldig ondersteund, door mijn vriendin, de ploeg en alle anderen. Daar ben ik heel dankbaar voor en ik hoop dat ik ze op deze manier wat terug kan betalen', besluit hij.