Tijdens de officiële parcourspresentatie op maandagavond werden de etappes van zowel de 108e editie van de Giro d'Italia als de 36e Giro d'Italia Women onthuld. Zoals verwacht zal de Grande Partenza plaatsvinden in Albanië, waar de renners drie etappes zullen afleggen. Verder wachten twee tijdritten, een graveletappe en een loodzware laatste week. Wel zijn er opvallend weinig aankomsten bergop. Ook de organisatie van de Giro d'Italia Women heeft haar best gedaan, met een WK-etappe als afsluiter.
Ironisch genoeg begon de uitgestelde parcourspresentatie bijna twintig minuten later dan gepland. Na een reeks gesprekken met belangrijke aanwezigen en een presentatie van de trofeeën, kon de presentatie van de parcoursen van start gaan.
Tekst gaat door onder het X-bericht
Eerste week met start in Albanië en gravel
Het had wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk kon maandagavond gewoon worden gepresenteerd dat de Giro dit jaar start in Albanië. Een historisch moment. De start van de Giro zal niet makkelijk zijn, maar ook niet bijzonder moeilijk. In 164 kilometer gaat het van Durazzo (Durrës) naar hoofdstad Tirana. Onderweg vinden de renners een beklimming van de tweede en twee van de derde categorie. Op de tweede dag volgt een individuele tijdrit van 13,7 kilometer door Tirana met halverwege een kort klimmetje. Ook etappe drie is niet heel makkelijk met twee gecategoriseerde klimmen, waarvan Qafa E Llogarasë de zwaarste is (10,7 kilometer à 7,4%).
De aankomst in Italië is rustig. Etappe vier van Alberobello naar Lecce, is voor de sprinters. Etappe vijf kent een lastigere finale tussen Ceglie Messapica en Matera, maar wordt nergens heel steil. Etappe zes eindigt in Napels. Hoewel het vanuit de start bergop gaat en er daarna nog twee klimmetjes zijn, zal ook deze etappe naar de (sterkere) sprinters gaan.
Op de zevende dag moeten de klassementsrenners aan de bak. De koers gaat namelijk de bergen in, met een finale richting het skigebied van Tagliacozzo. Hier liggen de beklimmingen van Roccaraso en Valico della Forcella op het menu, gevolgd door een uitdagende slotklim naar de finish (11,7 km à 5,7%, met pieken tot 12%).
De achtste etappe brengt de renners van Giulianova naar Castelraimondo en bevat een explosieve finale. Sowieso kent de etappe de nodige hoogtemeters, niet uitglijden over deze bananenschil dus! Etappe negen is er absoluut eentje om in de agenda te zetten. Tijdens deze Strade Bianche-rit van Gubbio naar Siena, gaan de renners over vijf gravelstroken. Het steile klimmetje Via Santa Caterina, is de afsluiter richting de beroemde Piazza del Campo in Siena. Een cruciale etappe voor de klassementsrenners.
Tekst gaat door onder de foto
Rustige tweede week, maar wel twee bekende klimmen
Na de rustdag start de tweede week met een vlakke individuele tijdrit van 30 kilometer tussen Lucca en Pisa. De finish ligt naast de iconische Toren van Pisa. De elfde etappe brengt de renners van Viareggio naar Castelnovo ne’ Monti, onderweg zullen ze de beruchte Passo San Pellegrino overgaan, een klim die na een lange afwezigheid weer terugkeert in de Giro. De finish ligt echter bijna negentig kilometer later op een plateau.
Tijdens de twaalfde etappe zijn de sprinters weer aan zet, wanneer het naar Viadana gaat. De dertiende etappe eindigt op de Monte Berico (1,1 km à 7,2%). De 14e etappe is een etappe die de renners naar Slovenië brengt, met de finish in Nova Gorica. Het zal andermaal een dag voor de sprinters worden. De tweede week wordt afgesloten met een bergetappe, waar de Monte Grappa hoofdpersoon van is. Desondanks ligt ook hier de top ver van de finish en hoewel er later nog wel een beklimming van de tweede categorie gedaan moet worden, lijkt het meer spek naar de bek voor de vluchters.
Tekst gaat door onder de foto
Kneiter van een slotweek, vol met loodzware beklimmingen
De laatste week van de Giro begint met een loodzware etappe van Piazzola sul Brenta naar San Valentino. Na het binnenrijden van Trentino wacht een reeks uitdagende beklimmingen, waaronder de Valico della Fricca (12,9 km, max 10%), Candriai (10,1 km, max 13%) en de loodzware Passo di Santa Barbara (12,7 km, gemiddeld 8,3%, max 14%). De dag eindigt met de slotklim naar San Valentino: 17,4 kilometer lang, gemiddeld 6,4% met pieken tot 14%. Deze etappe belooft grote verschuivingen in het klassement en misschien wel de eerste keer dat de klassementsrenners écht de degens kruisen.
Ook in etappe zeventien kan het klassement worden opgeschud. Eerst moet het peloton over de Passo del Tonale, daarna over de beruchte Mortirolo. De finish ligt echter bijna vijftig kilometer later in Bormio. Etappe achttien brengt stilte voor de storm; sprinten in Cesano Maderno.
Tekst gaat door onder het X-bericht
Etappe negentien is een pot met het allermooiste vuurwerk. Drie zware beklimmingen van de eerste categorie volgen elkaar op. Na een aanloop door de Dora Baltea-vallei staan de Col Tzecore (16 km à 7,7%, max 15%), Col Saint-Pantaléon (16,5 km à 7,2%, max 12%) en Col de Joux (15,1 km à 6,9%, max 12%) op het programma. In de finale wacht de klim naar Antagnod (9,5 km à 4,5%, max 11%) en een vlakke aanloop naar de finish in Champoluc. Verschuivingen in het klassement lijken een zekerheidje.
De beslissende koninginnenetappe van de Giro voert door de Valle d'Aosta en Lanzo-valleien, met iconische beklimmingen. Na de Col de Lys (13,7 km, max 12%) volgt de legendarische Colle delle Finestre, wat de Cima Coppi is op 2178 meter. Deze klim van 18,5 km (gem. 9,2%, max 14%) bevat een hoogteverschil van 1694 meter en een onverhard deel van 8 km. Na een korte afdaling wacht de slotklim naar Sestriere (16,2 km, gem. 3,8%). Het is de vijfde keer dat de Finestre deel uitmaakt van de Giro. Chris Froome zorgde op deze klimmen in 2018 nog voor wielerhistorie. Tot slot volgt er een sprintersetappe in Rome.
Tekst gaat door onder het X-bericht
Een zware Giro d'Italia Women in 2025
De Giro d'Italia Women blijft in het noordoosten van Italië en vindt plaats van 6 tot 13 juli 2025. De rensters zullen in totaal 939,6 kilometer afleggen. De ronde start met een tijdrit van 13,6 kilometer door de straten van Bergamo. In de tweede etappe staat er al een klim op het programma: de 99 kilometer lange rit van Clusone naar Aprica, dicht bij de beroemde Mortirolo-pas. Hoewel de eerste kilometers dalen, zullen de laatste dertig kilometers een geleidelijke klim zijn met relatief lage stijgingspercentages.
In de derde etappe krijgen de sprinters voor het eerst de kans om zich te tonen. Nadat de Passo del Tonale is beklommen, blijft er voldoende tijd om het peloton weer samen te brengen. In Trento zal er vrijwel zeker gesprint worden. Etappe vier wordt een sleutelfase van de ronde, waarin het klassement voor het eerst echt op de proef zal worden gesteld. De etappe voert van Castelo Tesino naar Pianezze (Valdobbiadene), met een slotklim naar Pianezze die over 11,2 kilometer een stijging van 7% kent.
De vijfde etappe wordt de laatste 'makkelijke' rit voordat het zware werk begint. In de zesde etappe staan er echter constant klimmetjes op het menu. De etappe voert van Bellaria-Igea Marina naar Terre Roveresche en loopt voor een groot deel door de dwergstaat San Marino. Hoewel de beklimmingen niet lang of bijzonder zwaar zijn, zorgen de vele korte klimmetjes voor een lastige en uitdagende dag.
Tekst gaat door onder de foto
Een veeleisend einde zal voor de nodige verschillen zorgen
Op zaterdag 12 juli staat de koninginnenrit op het programma. Deze zevende etappe bevat vier gecategoriseerde beklimmingen en nog eens vier hellingen die niet meetellen voor het bergklassement. De beslissing valt waarschijnlijk op de flanken van de slotklim naar de Monte Nerone, een zware beklimming van acht kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van meer dan 8%.
De laatste etappe volgt grote delen van het parcours van het WK 2020 en eindigt op het racecircuit van Imola. Tijdens deze etappe is het te verwachten dat er nog belangrijke verschillen ontstaan. De rensters moeten eerst de Cima Gallisterna beklimmen (2,7 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,4%, met een maximale helling van 14%), gevolgd door de klim naar Mazzolano (2,8 km à 5,9%). De etappe eindigt op het beroemde autocircuit van Imola.
Ondanks eerdere berichten keert de Mortirolo dus niet terug, maar gezien het zware parcours is dat eigenlijk niet nodig. Elisa Longo Borghini was aanwezig op het podium en zag een route die haar ongetwijfeld goed zal liggen.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties